Συνέντευξη | Ο Μάριος Δημητριάδης μας οδηγεί σε μια "Κατάβαση" προς την Κόλαση!

Συνέντευξη | Ο Μάριος Δημητριάδης μας οδηγεί σε μια "Κατάβαση" προς την Κόλαση!

Τον Μάριο τον ήξερα από τα λυκειάκα μου χρόνια, χωρίς να το ξέρω! Θα μου πείτε: «Πώς γίνεται αυτό;» Ε, γίνεται! Καταγόμαστε από διπλανά χωριά και πηγαίναμε σχολείο με διαφορά μιας τάξης. Γνωριστήκαμε ιντερνετικά, λόγω των βιβλίων. Και όταν μου εξήγησε, ότι είναι από τον Ασκό, μέσα μου είπα: «Ναι, τον ξέρω!» Τον ανακάλεσα στη μνήμη μου και ειλικρινά, πολύ χάρηκα που με αφορμή τη συγγραφή έκανα έναν νέο φίλο, που είχαμε κοινά ενδιαφέροντα. Παρακολουθώντας τον Μάριο από τότε, μπορώ να πω πως η συγγραφική του πορεία χαρακτηρίζεται από τρεις λέξεις: δουλειά-εξέλιξη-τρόμος. Πιστός υπηρέτης του σκοτεινού είδους, έχει ήδη διαγράψει λαμπρή πορεία (παρά τη ζοφερότητα, που χαρακτηρίζει αυτά που γράφει) και είμαι σίγουρη πως έχουμε να δούμε ακόμη πολλά και ωραία πράγματα απ' αυτόν! Όταν του ζήτησα να μας μιλήσει για το νέο του βιβλίο, την «Κατάβαση», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Bell, δέχτηκε με μεγάλη χαρά. Τον καλωσορίζουμε, λοιπόν, στη Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας! Μάλλον, τον ξανακαλωσορίζουμε, αφού μας έχει ξανατιμήσει με την ιντερνετική του παρουσία, μιλώντας μας, μαζί με τον Γιώργο Δάμτσιο για το project «The Metal Chapters».


1.Μάριε, καλώς ήρθες και πάλι, στη Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας! Μίλησέ μας λίγο για τη σχέση σου με την φαντασία. Πόσο πίσω στον χρόνο πηγαίνει η γνωριμία σου, με το συγκεκριμένο είδος και τι είναι αυτό που σε γοήτευσε περισσότερο σε σχέση με άλλα είδη και εν τέλει, σε κέρδισε ως συγγραφέα;

Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία. Η λογοτεχνία του φανταστικού, από ένα σημείο και μετά, ήταν μονόδρομος για μένα. Από παιδί κιόλας, καταστάλαξα στο είδος και μάλιστα το γεγονός ότι δεν επιτρεπόταν να διαβάζω λογοτεχνία τρόμου, λόγω ηλικίας, με έκανε να πεισμώσω αρκετά. Η λαχτάρα μου να διαβάσω τέτοια βιβλία ήταν μεγάλη, καθώς λίγο πολύ είχα επαφή με τον τρόμο ως τρόπο τέχνης από ταινίες και σειρές που έβλεπα κρυφά. Με συγκινούσε απίστευτα το συναίσθημα του φόβου, για λόγους που ακόμη δεν μπορώ να εξηγήσω. Συνεπώς, όταν ήρθε εκείνη η ώρα να διαβάσω το πρώτο μου βιβλίο του είδους, ενθουσιάστηκα τόσο πολύ που δεν διάβασα τίποτα άλλο πέρα από αυτά για πολλά χρόνια. Ως συνέπεια όλου αυτού, ήρθε και η απόφαση να ασχοληθώ συγγραφικά μόνο με αυτό το είδος.  

2.Πες μας δυο λόγια για την «Κατάβαση». Πώς αισθάνεσαι τώρα, που κυκλοφορεί και έχεις λάβει ήδη κάποιες απόψεις αναγνωστών;

Η Κατάβαση είναι ένας αγώνας δρόμου, ένα κολασμένο road trip όπου δύο ιστορίες προχωρούν παράλληλα και όσο αποκαλύπτονται πράγματα, ενώνονται και καταλήγουν σε μεγάλες αποκαλύψεις. Αισθάνομαι πολύ καλά γενικότερα από τις πρώτες απόψεις των αναγνωστών μιας και με ενδιαφέρει πολύ η γνώμη τους και με βοηθάει φυσικά κάθε φορά να γίνομαι καλύτερος.

3.Πώς προέκυψε η αρχική ιδέα για αυτό το βιβλίο; Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα που θα ήθελες να περάσεις στους αναγνώστες μέσα από αυτή την ιστορία;

Η Κατάβαση ήταν κάτι που προέκυψε από την ιδέα να γράψω κάτι μένοντας στο σύμπαν των Μακάριων, χωρίς ωστόσο να είναι κάποια συνέχεια αλλά κάτι που να στέκεται από μόνο του. Η ιδέα να ασχοληθώ με την κόλαση και ο μύθος του Ηρώς ήταν τα δύο στοιχεία στα οποία βασίστηκα και ξεκίνησα να στήνω το concept του βιβλίου. Στην πορεία αποφάσισα να επεκτείνω το μυθολογικό στοιχείο, που είχα αρχικά στον νου μου και προέκυψε κάτι πολυποίκιλο, το οποίο συνδέει το σύγχρονο με το αρχαίο. Η όλη ουσία του βιβλίου επικεντρώνεται ουσιαστικά στη σφυρηλάτηση της ψυχής και όχι απλά στον σωφρονισμό της. Η έννοια του σωφρονισμού έγκειται στην τιμωρία, η οποία μας κάνει να αλλάξουμε συμπεριφορά, για τον λόγο του ότι την έχουμε διαρκώς στον νου μας. Η τιμωρία αυτή όμως, σύμφωνα με το πώς το φιλοσοφούσαν οι αρχαίοι, ήταν στο ότι ζει κάποιος ένα μαρτύριο τόσο μεγάλο, που ο στόχος του είναι να προκαλέσει ένα τόσο βαθύ ρήγμα στη ψυχή του, που ενώ αυτός που το περνάει δεν το θυμάται μετά, τον κάνει καλύτερο άνθρωπο.

4.Η «Κατάβαση», για έμενα, είναι ένα αρκετά διαφορετικό βιβλίο, από τα προηγούμενα. Γενικά, παρατηρώ, πως σε κάθε βιβλίο σου εισάγεις κάποιες «καινοτομίες» συγκριτικά με τα προηγούμενα. Αρκετοί δημιουργοί, δεν το τολμάνε, ακολουθώντας γνωστά μονοπάτια.  Αυτό, σε κάνει να έχεις κάποιου είδους ανασφάλεια, για τον αν θα αρέσει τελικά στους αναγνώστες ή σε γεμίζει το γεγονός ότι νιώθεις εσύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα;

Μου αρέσει γενικά να πειραματίζομαι. Έχω διάφορες ιδέες και κάθε φορά θέλω να κάνω διαφορετικό, είτε έχει να κάνει με την κεντρική ιδέα του βιβλίου, είτε με την δομή, είτε με το στήσιμο. Η αλήθεια είναι ότι έχω ένα άγχος, κάθε φορά που κάνω κάτι καινούριο, σχετικά με το πώς θα φανεί στον κόσμο, μιας και δεν χρησιμοποιώ σχεδόν ποτέ την πεπατημένη. Παρόλο το άγχος όμως, με γεμίζει πολύ αυτό που κάνω και έτσι οι ανασφάλειές μου μπαίνουν στην άκρη.

5.Η ιδέα του να χρησιμοποιήσεις την ελληνική μυθολογία υπήρχε και στο βιβλίο σου «Οι Μακάριοι». Θεωρώ, όμως, ότι στην «Κατάβαση» είναι εντελώς διαφορετική η χρήση της και η σημαντικότητά της στη ιστορία. Πες μας λίγο, τι είναι αυτό που σε οδήγησε σε αυτή την αλλαγή;

Το μυθολογικό κομμάτι στους Μακάριους προέκυψε εντελώς τυχαία, καθώς ήθελα να προσθέσω μια διαφορετική νότα στην ιστορία. Το αποτέλεσμα με άφησε πολύ ικανοποιημένο και επίσης οι αναγνώστες το είδαν πολύ θετικά, συνεπώς αποφάσισα να το ξανακάνω. Αυτήν τη φορά όμως, καθώς όπως είπα και πριν πειραματίζομαι διαρκώς, αποφάσισα να το πάω ένα βήμα παραπέρα –πολλά για την ακρίβεια– και να βασίσω όλη την ιστορία επάνω στη μυθολογία και επίσης να χρησιμοποιήσω πολλούς και διαφορετικούς μύθους. Ο λόγος, εκτός από τους πειραματισμούς μου, ήταν να αναδείξω την πλούσια μυθολογία μας και να δείξω με αυτό τον τρόπο το πόσο ωραία μπορούν όλα αυτά να χρησιμοποιηθούν σε μια σύγχρονη ιστορία φαντασίας και τρόμου.

6.Αντιλαμβάνομαι, πως έκανες μια πολύ μεγάλη έρευνα για αυτό το έργο. Ήταν ένα επίπονο κομμάτι της δουλειάς που έπρεπε να γίνει; Βρήκες όσα ζητούσες, τελικά; Υπήρχανε στοιχεία που καθώς ερευνούσες, σου δώσανε νέες ιδέες και σε έκαναν να προσθέσεις νέο υλικό στον σκελετό της ιστορίας σου; 

Η όλη έρευνα έγινε σχεδόν παράλληλα με τη συγγραφή. Είχα μελετήσει κάποια πράγματα, με τα οποία ξεκίνησα το βιβλίο και στην πορεία διάβαζα και μου έρχονταν νέες ιδέες. Μάλιστα είχα ενθουσιαστεί τόσο πολύ με κάποιους μύθους, που κάθε τόσο αρχειοθετούσα το τι θα χρησιμοποιήσω στην ιστορία και κάποια στιγμή η λίστα έγινε πολύ μεγάλη. Κατέληξα να χρησιμοποιήσω, εν τέλει, αρκετά από αυτά, αλλά θεωρώ ότι ενώθηκαν όλα αρμονικά. Και φυσικά, έχει μείνει αρκετό υλικό και για επόμενα βιβλία.

7.Ένα κομμάτι της ιστορίας, αφορά την κάθοδο ενός από τους πρωταγωνιστές σου στον Άδη. Μπορώ να πω, πως οι εικόνες που συνάντα εκεί ο αναγνώστης είναι συγκλονιστικές. Δεν σε «φόβισε» το να περιγράψεις αυτό το μέρος; Κατά πόσο, εσύ ως άτομο, πιστεύεις ότι η κόλαση είναι πραγματικά έτσι;

Χαίρομαι που σου άρεσαν. Το να περιγράψω την κόλαση ήταν μια πρόκληση για μένα αλλά και κάτι που απόλαυσα ιδιαίτερα καθώς εκεί είχα κατά κάποιο τρόπο το «ελεύθερο» να γίνω αρκετά ακραίος. Κόλαση είναι, οπότε έπρεπε να αποδώσω την φρίκη όσο καλύτερα μπορούσα. Κι αυτό έπρεπε να γίνει με τον χειρότερο τρόπο. Το σίγουρο είναι ότι την έζησα τόσο έντονα μέσα από την ιστορία, που δε θα ήθελα με τίποτα να ζήσω έστω και μια εμπειρία εκεί. Όσο για το αν είναι θεωρώ ότι είναι έτσι, πιστεύω πως ναι, θα μπορούσε καθώς φαντάζομαι την κόλαση ως το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί σε κάποιον και έτσι πώς την πέρασα στην Κατάβαση, θαρρώ πως ναι, είναι το χειρότερο που θα μπορούσε.

8.Αν έπρεπε να περιγράψεις το βιβλίο με τρεις σύντομες φράσεις, ποιες θα ήταν αυτές;

Θα παραθέσω ένα απόσπασμα που θεωρώ ότι κρύβει όλο το νόημα του βιβλίου. «Πρέπει να σφυρηλατηθεί η ψυχή σου, ώστε μετά να διαλέξεις τον σωστό δρόμο. Αν θυμάσαι την τιμωρία σου απλά σωφρονίζεσαι. Δεν είναι αυτό το νόημα. Πρέπει να γίνεις καλύτερος άνθρωπος βαθιά μέσα σου. Να διάγεις πιο ταπεινό βίο δίχως τον φόβο της τιμωρίας. Μακάρι η κόλαση να ήταν άδεια, κάθε φορά».

9.Έστω ότι μπαίνεις, με έναν μαγικό τρόπο, στον κόσμο του βιβλίου. Έχεις το δικαίωμα να διαλέξεις μόνο έναν χαρακτήρα, τον οποίο μπορείς να παρακάμψεις και να μην συναντήσεις. Ποιον θα απέφευγες και γιατί;

Θα σου φανεί ίσως παράξενο αλλά παρόλο που στο βιβλίο έχω μια σειρά από κακούς θεούς, ημίθεους, δαίμονες και άλλα πλάσματα, αυτός που δεν θα ήθελα να συναντήσω από το βιβλίο είναι άλλος. Είναι ο Απόλλωνας. Θεωρώ ότι παρόλο που είναι ο θεός του φωτός, κρύβει πολλά μέσα του. Πάντα υπήρχε ένα μυστήριο γύρω από το όνομά του. Η λατρεία του, οι τοποθεσίες που ήταν αφιερωμένες σε αυτόν, οι σκοτεινές αναφορές του σε διάφορα σημεία της μυθολογίας. Για κάποιο λόγο μου βγάζει ένα βαθύτερο κακό που δεν είναι ξεκάθαρο.

10.Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον; Έχεις ξεκινήσει να γράφεις κάτι καινούριο;

Έχω άλλα δύο βιβλία έτοιμα και αυτή την περίοδο τελειώνω ένα τρίτο. Δεν ξέρω ποιο από αυτά θα εκδοθεί στη συνέχεια. Ίσως και κάποιο άλλο που σχεδιάζω να ξεκινήσω τώρα. Το σίγουρο είναι ότι σκοπεύω να εκδώσω αρκετά ακόμη. Επίσης ετοιμάζω ένα συλλογικό project το οποίο θα είναι πολύ ιδιαίτερο.

 

Μάριε, σε ευχαριστούμε πολύ! Σου ευχόμαστε πολλές σκοτεινές εμπνεύσεις και καλή επιτυχία σε όλα τα δημιουργικά πράγματα που κάνεις!