“Στερνό Μελάνι” του Άγγελου Αναγνωστόπουλου

“Πέρασε καιρός, αλλά δεν έχω ξεχάσει. Θυμάμαι κάθε λεπτομέρεια από τότε που…

Άγγιξα το παλιό βιβλίο

Έπιασα τον ματωμένο σταυρό

Είδα τον θάνατο σκαλισμένο στον βράχο

Ανέλαβα εκείνον τον ασθενή

Κοίταξα το παράξενο γλυπτό

Αντίκρισα τις γυναίκες στη λίμνη

Στάθηκα στο Σταυροδρόμι

Όσο και αν προσπάθησα να τις αποσιωπήσω, οι μνήμες έχουν τη δική τους φωνή και τώρα ακούγονται στο κεφάλι μου πιο έντονα από ποτέ.

Μου έχουν καταστήσει σαφές πως πρέπει να τις καταγράψω, να αποτυπώσω στο χαρτί τον τρόμο και τη φρίκη που μου προκάλεσαν- ακόμα και αν αυτή θα είναι η τελευταία μου πράξη…”

Μια συλλογή διηγημάτων μυστηρίου και τρόμου που αποδεικνύουν ότι ο θάνατος μπορεί να είναι και το τελευταίο πράγμα που θα γράψεις. Επτά ιστορίες που εξερευνούν το βάθος του ανθρώπινου ψυχισμού και όσα ακολουθούν όταν αυτός ραγίζει.

Στερνό μελάνι. Μια φιλόδοξη συλλογή διηγημάτων, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, αλλά με κοινές ρίζες: τον γραπτό λόγο ως αφορμή της εκάστοτε ιστορίας και τη Βικτωριανή Αγγλία, μία από τις διασημότερες εποχές στην Ευρώπη που… έχουν αφήσει εποχή. Το βιβλίο αυτό είναι η απόδειξη της συγγραφικής εξέλιξης του Άγγελου Αναγνωστόπουλου, ο οποίος αγγίζει ένα είδος το οποίο φαίνεται να του ταιριάζει πολύ.

Πρόκειται για επτά διηγήματα που προσφέρουν μια ιστορική και λαογραφική ματιά, πρωτότυπες πλοκές και χαρακτήρες και μας βυθίζουν σε ένα παρελθόν απαράμιλλης αισθητικής αλλά και υπαρξιακής αγωνίας. Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή. Σε κάθε ιστορία θα προσθέτω ένα χρώμα κι ένα σύμβολο δικής μου σκέψης. Δεν έχουν άμεσα σχέση με τα διηγήματα ούτε προδίδουν κάτι από την πλοκή· τα βάζω έτσι, σαν προσωπική πινελιά.

Οδός Όσλερ 30
Ένα διήγημα που περιέχει σε καλή ποσότητα το δράμα, το ιστορικό υπόβαθρο, την πλοκή και τον τρόμο που αναμένεται να λάβει ο αναγνώστης στο σύνολο της συλλογής. Χωρισμένο σε τρία μέρη, το καθένα από τα οποία έχει τον δικό του χαρακτήρα, οδηγεί τον αναγνώστη στον κόσμο του βιβλίου. Θα έλεγα πως είναι η καλύτερη επιλογή λοιπόν για εισαγωγικό διήγημα.
Χρώμα: πορφυρό, Σύμβολο: κερί

Δεσμοί Αίματος
Το διήγημα αυτό είναι, θα έλεγα, το πιο ταιριαστό στο ύφος του Άγγελου συνολικά. Οι δύο κεντρικοί χαρακτήρες αλληλοσυμπληρώνονται: ο ένας με τη σύνεση αλλά και τις μύχιες σκέψεις του ηλικιωμένου, ο άλλος με την ορμητικότητα, τη δυναμική αλλά και την αίσθηση του καθήκοντος που αρμόζει στη νιότη. Όσο προχωρά το διήγημα, τόσο διαφαίνεται το βάθος του αλλά και το σκοτάδι που κρύβει μέσα του· ένα σκοτάδι πρωτόγνωρο, το οποίο για δικούς του λόγους δεν αντιμετωπίζεται εύκολα.
Χρώμα: κόκκινο, Σύμβολο: σταυρός

Η Λαξεμένη Κρήνη
Το διήγημα αυτό αποτελεί φοβερή ιδέα και στριφογυρίζει γύρω από αυτήν. Ίσως το πιο αόριστο εκ πρώτης όψεως, αλλά η δουλειά που έκανε ο συγγραφέας φαίνεται καλύτερα σε μια δεύτερη ανάγνωση, θα έλεγα. Ειδικά το κλείσιμό του είναι κάτι που αξίζει την ανάβαση της αναγνωστικής εμπειρίας…
Χρώμα: γκρίζο, Σύμβολο: πυξίδα

Ο Τρόφιμος του Ασύλου Χάνβελ
Το διήγημα που μάλλον ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα λόγω του διαφορετικού είδους γραφής, τοποθεσίας αλλά και της κεντρικής του πλοκής. Επίσης πολύ βαθύ και αινιγματικό. Ένα μεγάλο δίλημμα που διατρέχει κάθε σελίδα και καθρεφτίζει τα πιστεύω και την κοσμοθεωρία του εκάστοτε αναγνώστη εντός του.
Χρώμα: μπλε, Σύμβολο: καθρέφτης

Το Ξόανο
Αυτό το διήγημα θα έλεγα πως ξεχωρίζει λόγω του αυτοαναφορικού του χαρακτήρα. Ενώ σε ένα πρώτο επίπεδο έχει το δικό του νόημα, είναι μια ευκαιρία να μιλήσει ο συγγραφέας για τη φύση της τέχνης και το τι αντιπροσωπεύει, πάντα με το ύφος που αρμόζει στη συλλογή. Είναι και το αγαπημένο μου της συλλογής λόγω της θεματολογίας αλλά και της ανάπτυξής της.
Χρώμα: καφέ, Σύμβολο: τάφος

Η Τελευταία Θητεία του Στρατιώτη Άτκινσον
Μάλλον το πιο ώριμο από άποψη γραφής διήγημα της συλλογής, σίγουρα το πιο κοφτό και τσεκουράτο. Έχω την εντύπωση πως αρκετοί θα το κρίνουν το αγαπημένο τους της συλλογής λόγω της ειλικρίνειας με την οποία είναι γραμμένο και του πώς εισάγει το λαογραφικό στοιχείο. Ο πρωταγωνιστής είναι πειστικός και χάρη σε αυτόν βλέπουμε στοιχεία της ιστορίας, της νοοτροπίας ενός στρατιώτη αλλά και γενικά της ανθρώπινης φύσης.
Χρώμα: πράσινο, Σύμβολο: μονοπάτι

Το Σταυροδρόμι του Μπλάκμπερν και το Φο Ετζ
Η συλλογή κλείνει με ένα διήγημα αρκετά παράξενο, δηλαδή που ακολουθεί ασυνήθιστους δρόμους. Ξεκινάει απλά αλλά περιπλέκεται αρκετά στην πορεία, οδηγώντας την πλοκή κάπου που δεν περίμενα. Είναι και το μόνο που έχει γυναίκα πρωταγωνίστρια. Αξιόλογη δουλειά και μάλλον το καλύτερο για το κλείσιμο της συλλογής.
Χρώμα: μαύρο, Σύμβολο: καρδιά

Συνολικά, σίγουρα προτείνω τη συλλογή σε όποιους αναγνώστες προτιμούν τον τρόμο, την ατμόσφαιρα και τους αρέσει το ταξίδι σε άλλους τόπους και χρόνους. Ο Άγγελος Αναγνωστόπουλος έβαλε τα δυνατά του και δίνει αυτό ακριβώς που υπόσχεται. Η γραφιστική πινελιά του Αριστείδη Νάστου στη σελιδοποίηση και στα σχέδια είναι το κερασάκι στην τούρτα.