Θαλάσσιος τρόμος στη “Μοναξιά Της Αβύσσου”, των Νικόλα Κούρτη και Δημήτρη Βανέλλη

Θαλάσσιος τρόμος στη “Μοναξιά Της Αβύσσου”, των Νικόλα Κούρτη και Δημήτρη Βανέλλη

Όταν το Άγιος Νικόλαος σάλπαρε από το λιμάνι του Πειραιά, κανένα από τα μέλη του πληρώματος δεν γνώριζε πως το ταξίδι αυτό θα ήταν το στερνό τους. Τίποτε δεν τους είχε προετοιμάσει για τη γιγάντια απειλή που αναδύθηκε από τα ανήλιαγα βάθη των θαλασσών• αλλά το βασικότερο, κανείς δεν τους είχε ορμηνέψει τι να απαντήσουν στην ερώτηση του πλάσματος: «Ζει;»

Ο Δημήτρης Βανέλλης και ο Νίκος Κούρτης αφηγούνται μια σύγχρονη ιστορία «θαλάσσιου» τρόμου βασισμένη σε έναν από τους γνωστότερους θρύλους της ελληνικής λαογραφίας.

Έπειτα από το αξιόλογο ντεμπούτο του Berlin-Πρώτος Θάνατος (2020), ο σχεδιαστής Νικόλας Κούρτης επιστρέφει με άλλο ένα εντυπωσιακό κόμικ, σε σενάριο του Δημήτρη Βανέλλη.

Το εξώφυλλο τα λέει όλα. Πρόκειται για μια θαλασσινή περιπέτεια τρόμου και φαντασίας που δείχνει πολλά υποσχόμενη. Η στοιχειωτική μορφή της γυναίκας που ουρλιάζει στο βυθό, ενώ γύρω της πλέουν συντρίμμια μαζί με ανθρώπους, είναι φαντεζί και δυναμική. Θυμίζει αφίσα ταινίας της δεκαετίας του ’80, κάτι που λατρεύουμε. Σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό τίτλο λειτούργησε σαν μαγνήτης για εμένα και ανυπομονούσα να το πιάσω στα χέρια μου.

Η ιστορία έχει να κάνει άμεσα με τον μύθο της γοργόνας, αδερφής του Μέγα Αλέξανδρου, που ρωτάει τους ναυτικούς αν ζει ο αδερφός της και από την απάντηση που θα λάβει εξαρτάται αν θα τους αφήσει ή θα τους βυθίσει. Δεν είναι σπόιλερ. Μας δίνεται ένα hint από την περίληψη, ενώ ένα εισαγωγικό κείμενο διευκρινίζει πως η ιστορία που πρόκειται να διαβάσουμε είναι μια παραλλαγή αυτού του μύθου.

Στο σχέδιο έχουμε τετραχρωμία η οποία ταιριάζει άψογα με την ατμόσφαιρα του κόμικ. Ειδικά σε υποβρύχιες σκηνές δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα. Η τέχνη του Nίκου Κούρτη στο κόμικ παραμένει στα υψηλά επίπεδα που μας είχε συνηθίσει. Βάζει απίστευτη λεπτομέρεια στα σχέδια του, έτσι που στα ολοσέλιδα πάνελ το μάτι του αναγνώστη χαζεύει από την δουλειά που έχει πέσει. Το έχουμε ξαναπεί - είναι ένας κομίστας που θα μπορούσε να σταθεί άφοβα και στην αγορά του εξωτερικού.

Κάθε πάνελ είναι δημιουργημένο με μεράκι και θέλει να εντυπωσιάσει, κάτι που το καταφέρνει περίφημα, ειδικά σε σκηνές καταστροφής ή –ακόμα καλύτερα- στην ανάδειξη του τέρατος του, της περίφημης γοργόνας. Με μια μίξη απερίγραπτης ομορφιάς και δαιμονικού τρόμου καταφέρνει να δημιουργήσει ένα πλάσμα που προξενεί σαγήνη και φόβο. Μάλιστα δεν θα ήταν άτοπο να πούμε πως αυτή είναι η πρωταγωνίστρια των δύο δημιουργών και όχι ο ναυτικός ο οποίος αφηγείται τα γεγονότα, μιας και για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα δεν μαθαίνουμε πολλά. Λειτουργεί περισσότερο σαν καταλύτης προκειμένου να στηθεί η αψίδα του χαρακτήρα της γοργόνας. Είναι η δική της ιστορία αυτή που ακολουθούμε και το όποιο συναισθηματικό υπόβαθρο ανήκει ξεκάθαρα σε εκείνη.

Η ιστορία που έχει στήσει ο Δημήτρης Βανέλλης είναι απλή και σύντομη. Στις μόλις 72 σελίδες του κόμικ, και με τα μεγάλα πάνελ, δεν προλαβαίνει να κάνει ανάπτυξη χαρακτήρων ή να ακολουθήσει μια πιο συμβατική ροή. Αντίθετα επιλέγει την αφήγηση σαν μια μορφή εξιστόρησης. Μοιάζει σαν να μας λέει κάποιος ένα θρύλο -όμοιο με αυτό που σκαρφίστηκαν οι αρχαίοι Έλληνες- ή σαν να ακούμε ένα σκοτεινό παραμύθι.

Το κόμικ χωρίζεται άτυπα σε δύο μέρη που όμως παρουσιάζουν εξίσου ενδιαφέρον. Το πρώτο μέρος είναι “επιθετικό” (με την καλή έννοια), ενώ στο δεύτερο βρίσκεται ουσιαστικά όλο το “ζουμί” της ιστορίας.

Παρότι η θεματική είναι αρκετά γοητευτική, δεν μπορώ να μην σκέφτομαι πως θα ήταν αν το κόμικ είχε διπλάσιες σελίδες. Αν υπήρχε χώρος για να επενδύσουμε περισσότερο στην πλοκή και στους ήρωες. Αφηγηματικά κινείται αρκετά γρήγορα (το πλοίο που θα συναντήσει το τέρας έχει μπει εξαρχής σε επικίνδυνα νερά, ενώ η γοργόνα εμφανίζεται μόλις στην όγδοη σελίδα), ενώ δυο φορές πέφτει σε άλματα λογικής. Αυτές, για εμένα, είναι και οι μοναδικές αδυναμίες που έχει το κόμικ.

Πιστεύω με ένα πιο δουλεμένο σενάριο η Μοναξιά Της Αβύσσου θα έδινε πολλά περισσότερα.

Μην αφήσετε όμως αυτό να σας αποτρέψει από το να κοσμήσει την βιβλιοθήκη σας. Πρόκειται για μια άρτια έκδοση των εκδόσεων Jemma Press, σε μεγάλο μέγεθος, σε ένα είδος που δεν το βλέπουμε συχνά, πόσο μάλλον από Έλληνες δημιουργούς. Η ιστορία του Βανέλλη ασκεί έλξη στον αναγνώστη, ειδικά με την “εγχώρια” θεματολογία της, την στιγμή που το ταλέντο του Κούρτη στο σχέδιο καταφέρνει να συναρπάσει.

Την επόμενη φορά λοιπόν, που θα βγείτε μεσοπέλαγα και ένα μυστήριο πλάσμα της αβύσσου σας κάνει μια απλή ερώτηση, να ξέρετε, δεν πειράζει αν δεν είστε ειλικρινείς...