Θρύλοι, θεοί και ήρωες στα βιβλία της σειράς “The Secrets of the Immortal Nicholas Flamel” του Michael Scott

Το The Secrets of the Immortal Nicholas Flamel είναι μια σειρά 6 βιβλίων από τον Ιρλανδό συγγραφέα Michael Scott. Πρόκειται για τα:

1) The Alchemyst
2) The Magician
3)The Sorceress
4) The Necromancer
5) The Warlock
6) The Enchantress

Το πρώτο βιβλίο της σειράς κυκλοφόρησε το 2007 ενώ το τελευταίο το 2012. Ενδιάμεσα, το 2010 και το 2011, κυκλοφόρησαν και δύο ακόμη βιβλία, το The Death of Joan of Ark και το Billy the Kid and the Vampyres of Vegas, την ύπαρξη των οποίων έμαθα αφού ολοκλήρωσα τη σειρά και δεν έχω διαβάσει.

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από δύο δίδυμα παιδιά, την Sophia και τον Josh. Ο Josh δουλεύει σε ένα βιβλιοπωλείο που ανήκει στον Nicholas Flamel και τη σύζυγό του, Perenelle Flamel. H Sophia δουλεύει στην καφετέρια απέναντι από το βιβλιοπωλείο. Μια μέρα, ένας μυστηριώδης άντρας θα βρεθεί στο βιβλιοπωλείο. Ο άντρας αυτός είναι ο John Dee, ο θανάσιμος εχθρός του Nicholas Flamel, που σκοπεύει να κλέψει ένα πανάρχαιο βιβλίο από τον Flamel, γνωστό και ως Codex. Ο Josh θα γίνει μάρτυρας μιας τρομακτικής μονομαχίας, η οποία γίνεται αποκλειστικά με χρήση μαγείας, στην οποία μάλιστα εμπλέκονται και οι σωματοφύλακες του Dee, οι οποίοι δεν είναι άνθρωποι αλλά golems. Ο Dee τελικά θα φύγει με το βιβλίο ωστόσο ο Josh θα προλάβει να σκίσει τις δύο τελευταίες σελίδες και να τις κρατήσει κρυμμένες χωρίς να το συνειδητοποιήσει ο Dee. Γιατί είναι τόσο σημαντικός ο Codex; Πολύ απλά, το βιβλίο αυτό περιέχει τον τρόπο με τον οποίο οι αφέντες του Dee, γνωστοί και ως Dark Elders θα καταφέρουν να επιστρέψουν στον κόσμο και να υποτάξουν την ανθρωπότητα υπό την τυραννία τους. Ο Codex επίσης, περιείχε τον τρόπο με τον οποίο ο Nicholas και η Perenelle Flamel παρέμεναν αθάνατοι.

Το πρώτο βιβλίο, The Alchemyst, λειτουργεί, όπως είναι φυσικό, ως εισαγωγή στην ιστορία και στους χαρακτήρες. Ο τίτλος αναφέρεται στον Nicholas Flamel, ο οποίος όμως, όπως διαπιστώνουμε και στα επόμενα βιβλία, δεν είναι ο πρωταγωνιστής της ιστορίας. Τα κεντρικά πρόσωπα είναι οι δίδυμοι Sophia και Josh, δύο παιδιά 15 χρονών τα οποία ο Flamel αναλαμβάνει να προστατέψει και εκπαιδεύσει προκειμένου να σώσουν τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της ιστορίας, ο Flamel θεωρεί πως η Sophia και ο Josh είναι τα δύο αδέρφια στα οποία αναφέρεται μια προφητεία στον Codex, μια προφητεία που προέβλεπε πως οι δίδυμοι αυτοί θα σώσουν τον κόσμο. Έτσι, θα ξεκινήσει μια περιπέτεια στην οποία η Sophia και ο Josh θα βρεθούν να ταξιδεύουν μαζί με τον Nicholas Flamel αλλά και την φίλη και σύμμαχό του Scathach σε μια μάχη ενάντια στον χρόνο. Ο Dee θα συνεχίσει να τους κυνηγά μόλις αντιληφθεί ότι λείπουν οι δύο τελευταίες σελίδες του Codex, καθώς χωρίς αυτές το σχέδιο του δεν μπορεί να υλοποιηθεί. Ο Nicholas Flamel θα προσπαθήσει να βρει τους κατάλληλους δασκάλους για τα δύο έφηβα παιδιά, προκειμένου να εκπαιδευτούν στην μαγεία των τεσσάρων στοιχείων της φύσης: Γη, Νερό, Φωτιά, Αέρας.

Τη σειρά των έξι βιβλίων την διάβασα μέσα σε έξι εβδομάδες. Είναι ευκολοδιάβαστα βιβλία, εμπίπτουν στην κατηγορία young adult και θυμίζουν πάρα πολύ τη σειρά βιβλίων Percy Jackson & the Olympians. Θα ξεκινήσω με τα υποκειμενικά θετικά στοιχεία που σημείωσα όσο διάβαζα. Καταρχάς, η πλοκή είναι απλή και άμεση αλλά ταυτόχρονα γεμάτη δράση. Τα γεγονότα των βιβλίων λαμβάνουν χώρα εντός μόλις 6 ημερών. Τα plot twists είναι έξυπνα τοποθετημένα αν και, κάποιες φορές, αναμενόμενα.

Η ιδέα του συγγραφέα πως όλοι οι μύθοι και οι θρύλοι της ανθρωπότητας είναι πραγματικοί και πως όλοι αυτές οι θεότητες που συναντώνται στις διάφορες μυθολογίες υπήρχαν πραγματικά και ονομάζονταν Elders μπορεί να μην είναι καινούρια αλλά σίγουρα είναι ωραία και αφήνει μεγάλο περιθώριο για δημιουργικότητα. Ο Scott μοιράζει πολύ ωραία το power structure του κόσμου δημιουργώντας διαφορετικές βαθμίδες χαρακτήρων (Archons, Elders, Next Generation, Humani). Επιπρόσθετα, η σειρά μπορεί να αποτελέσει εξαιρετική έμπνευση για να γνωρίσει ο αναγνώστης διάφορες μυθικές προσωπικότητες και να κάνει τη δική του προσωπική έρευνα πάνω σε αυτές. Στη δική μου περίπτωση, αυτό συνέβη με την Scathach, η οποία ανήκει στην ιρλανδική μυθολογία. Ο χαρακτήρας της μου έκανε εντύπωση κι έτσι, με το πέρας των βιβλίων, έψαξα να μάθω για τις μυθολογικές και ιστορικές ρίζες της.

Στα αρνητικά της σειράς, θα βάλω ως πρωταρχικό την έλλειψη κινδύνου. Αντιλαμβάνομαι ότι η σειρά απευθύνεται κυρίως σε νεανικό κοινό αλλά μετά από ένα σημείο, όταν μεγαλοποιείται πολύ ένας κίνδυνος και παρόλα αυτά οι χαρακτήρες καταφέρνουν να ξεφύγουν ή να νικήσουν τον εχθρό τους σχετικά εύκολα, σε μελλοντικούς κινδύνους ο αναγνώστης δεν θα ανησυχεί πολύ. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει αρκετά συχνά και με διαφορετικού είδους κινδύνους κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Από την αρχή καθίσταται σαφές πως οι δυνάμεις της Sophia και του Josh μπορούν να φτάσουν σε πολύ υψηλά επίπεδα. Δεν παύουν όμως να ανήκουν σε δύο παιδιά 15 χρονών, των οποίων οι δυνάμεις «αφυπνίστηκαν» πρόσφατα και ακόμα μαθαίνουν πώς να της χρησιμοποιούν. Όταν ισχύει η παραπάνω συνθήκη και παράλληλα οι αντίπαλοι εισάγονται ως πανίσχυρα αρχαία όντα στο άκουσμα των οποίων τρομάζουν άνθρωποι όπως ο Nicholas Flamel και ο John Dee, δεν γίνεται η τελική επικράτηση να είναι εύκολη. Επιπλέον, ο συγγραφέας επιλέγει να τελειώσει πολλά κεφάλαια με μια βαρύγδουπη δήλωση κάποιου χαρακτήρα, σαν να είναι η τελευταία ατάκα σε επεισόδιο εβδομαδιαίας σειράς. Η επιλογή αυτή όμως γίνεται για καθαρά dramatic effect γιατί πραγματικός κίνδυνος δεν υπάρχει ποτέ. Και αυτό το αισθάνεσαι καθόλη τη διάρκεια των βιβλίων. Χαρακτηριστικά, υπήρχαν κεφάλαια που τελείωναν με τον πρωταγωνιστή της σκηνής να λέει τη φράση «Kill him now» ή «You have just sentenced me to death» και στο επόμενο κεφάλαιο δεν γινόταν τίποτα και η ένταση εξομαλυνόταν στις πρώτες κιόλας σειρές. Στο παραπάνω δυστυχώς δεν βοηθάει και η, πολλές φορές, ξύλινη γλώσσα της αφήγησης. Καθώς διάβαζα τα βιβλία, πολλές φορές αισθάνθηκα ότι έλειπαν σημαντικά στοιχεία από τις περιγραφές των σκηνών δράσης προκειμένου να γίνω περισσότερο engaged με όσα εκτυλίσσονται.

Ένα δεύτερο αρνητικό θεωρώ πως είναι το, πολλές φορές άβολο, name dropping του συγγραφέα. Οι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι γνωστές ιστορικές προσωπικότητες, οι οποίες όμως αντλούνται από πολύ διαφορετικές χρονικές περιόδους. Σε κάποιους μπορεί να φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον μια αλλόκοτη συμμαχία μεταξύ του Niccolo Machiavelli και του Billy the Kid της άγριας δύσης. Σ’ εμένα προσωπικά μου φάνηκε άβολη και επιβεβλημένη. Ο Michael Scott είναι ξεκάθαρο ότι έχει διαβάσει αρκετά για αυτή τη σειρά φαντασίας που ήθελε να γράψει και έχει συμπεριλάβει στοιχεία από πάρα πολλές διαφορετικές κουλτούρες. Ίσως κάποιες από αυτές είναι περιττές ή έπρεπε να δοθούν σε διαφορετικό πλαίσιο. Οι λάτρεις της μυθολογίας θα βρουν αρκετές ανακρίβειες αναφορικά με τους διάφορους θεούς και αθανάτους που εμφανίζονται ή αναφέρονται κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Ένα καλό παράδειγμα για το πώς ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να είναι επιτυχημένο μπορεί να βρεθεί στο American Gods του Neil Gaiman.

Όσοι επιλέξετε να ξεκινήσετε αυτή τη σειρά βιβλίων και δεν ενθουσιαστείτε με το πρώτο βιβλίο, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι η ιστορία βελτιώνεται. Κατά τη γνώμη μου, κάθε βιβλίο είναι λίγο καλύτερο από το προηγούμενο με αποκορύφωμα το τελευταίο βιβλίο της σειράς, εκεί όπου η ιστορία κορυφώνεται λαμβάνοντας επικές διαστάσεις, καθώς μπαίνουν στην εξίσωση θεοί, πολιτισμοί, μέχρι και ταξίδι στον χρόνο. Η ιστορία θεωρώ πως είχε πολύ ωραίο κλείσιμο, το οποίο ίσως επανορθώνει για κάποια σημεία στα οποία είχε κάνει ξεκάθαρα κοιλιά.

Κλείνοντας, θα ήθελα να δω τη σειρά αυτή να μεταφέρεται στην μικρή οθόνη, στα πρότυπα της καινούριας σειράς που βγήκε στο Disney+, Percy Jackson and the Olympians. Με σωστό μπάτζετ προκειμένου να αποτυπωθούν καλά οι πολυάριθμες σκηνές δράσης που έχει αλλά και η χρήση της μαγείας από τους χαρακτήρες, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι άκρως εντυπωσιακό. Αλλά όσον αφορά τα βιβλία, δυστυχώς δεν θεωρώ πως θα τα ξαναδιαβάσω στο μέλλον.