Diablo IV: Εισαγωγή στο lore λίγο πριν την επίσημη κυκλοφορία του!

Diablo IV: Εισαγωγή στο lore λίγο πριν την επίσημη κυκλοφορία του!

Με την κυκλοφορία του Diablo IV θυμήθηκα κι εγώ τις εκατοντάδες ώρες που έχω ξοδεψει σε όλους τους τίτλους της σειράς Diablo. Τώρα, μετά από αρκετά χρόνια μακριά από τα πεδία των μαχών στην οθόνη του υπολογιστή, θα μιλήσουμε για το μύθο πίσω από τη δημιουργία του παιχνιδιού, ο οποίος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Η κοσμογονία του Diablo έχει πολλά κοινά με αυτή του χριστιανισμού αλλά οι δημιουργοί της Blizzard θέλησαν να δώσουν μια ακόμα πιο σκοτεινή εκδοχή. Μια έκδοχη που σε όρους λογοτεχνίας του φανταστικού θα λέγαμε ότι πληρεί τις προϋποθέσεις για να μπει στη κατηγορία Grimdark Fantasy. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Στην αρχή υπήρχε το κενό! Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ούτε σάρκα, ούτε πέτρα, ούτε φως, ούτε σκοτάδι, παρά μόνο ένα τέλειο μαργαριτάρι. Μέσα σε αυτό το μαργαριτάρι, ζούσε ένα παντοδύναμο πνεύμα φτιαγμένο από διαμάντι. Ο Anu. Ο Anu, ήταν το άθροισμα όλων των πραγμάτων. Το Καλό και το Κακό, το Φως και το Σκοτάδι, το Σώμα και το Πνεύμα, όλα μετουσιωμενα σε μια ύπαρξη. Κάποια στιγμή, σε αυτή την αέναη πλεύση μέσα στο κενό, ο Anu θέλοντας να αποκτήσει μια πιο καθαρή και αγνή μορφή, αποφάσισε να αποβάλει από πάνω του κάθε τι μιαρό και κακό. Κάθε παραφωνία απομακρύνθηκε από το σώμα του Anu. Όμως, στο σύμπαν καμία δύναμη δεν χάνεται. Όλη αυτή η μάζα του συσσωρευμένου κακού μετατράπηκε σε μια άλλη οντότητα, ένα δράκο με επτά κεφάλια. Τον Tathamet. Οι δυο τους, σαν δυο αντίθετα στοιχεία, ήρθαν σε σύγκρουση. Για αιώνες, η μάχη τους ήταν η απόλυτη ισορροπία. Η σύγκρουση αυτή ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι έληξε τελικά χωρίς νικητή καθώς ο Anu και ο Tathamet κατάφεραν ο ένας στον άλλο το θανατηφόρο χτύπημα ακριβώς την ίδια στιγμή. Η ενέργεια που εκληθηκε από τη σύγκρουση των δύο πλευρών, οδήγησε σε μια έκρηξη ύλης και φωτός τόσο τεράστια ,που πυροδότησε τη δημιουργία ολοκλήρου του σύμπαντος. Αν και σαν οντότητες δεν υπήρχαν πια, κομμάτια της ξεχωριστής ουσίας του καθενός διατηρήθηκαν και περιπλανήθηκαν στο διάστημα, μέχρι να γίνουν το θεμέλιο για αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν Φλεγόμενη Κόλαση (Burning Hells) και Υψηλο Βασίλειο των Ουρανών (High Heavens).

Ένα μέρος της ράχης του Anu μετά από αμέτρητα χρόνια μεταμορφώθηκε στο Crystal Arch, πάνω στο οποίο το βασίλειο των ουρανών (High Heavens) πήρε σχήμα και μορφή. Ενω ο Anu είχε χαθεί, ένα μέρος του φωτός και της μελωδίας που τον χαρακτήριζε συνέχισε να αναδύεται από τα απομεινάρια του σώματος του και έτσι λαμπεροί άγγελοι του φωτός γεννήθηκαν και κατοίκησαν το μέρος το οποίο όμως, παρόλη τη λάμψη και τη μεγαλοπρέπεια που τους διακατείχε, η ψυχή τους δεν ήταν τέλεια όπως αυτή του Δημιουργού. Το Υψηλο Βασίλειο των Ουρανών δεν είχε έναν ηγέτη αλλά ένα συμβούλιο που ήταν υπεύθυνο για τις αποφάσεις και τον τρόπο διοίκησης. Το συμβούλιο αυτό ονομαζόταν The Angiris Council και απαρτίζονταν από τους εξής Αγγέλους:

Imperius, Archangel of Valor. Ήταν ο ηγέτης του συμβουλίου και ο μέγας στρατηγός και διοικητής των στρατιών των αγγέλων.
Tyrael, Archangel of Justice. Ο πιο πιστός αρχάγγελος στους νομούς και τους κανόνες και αυτός που αργότερα τόλμησε να πάει κόντρα στο Angiris Council, για χάρη των θνητών ανθρώπων.
Auriel, Archangel of Hope. Η αρχάγγελος της ελπίδας και της μελωδίας. Κάθε αγγελικό πλάσμα αποτελείται από φως και μελωδία και η Auriel βρίσκεται στο κέντρο αυτής της μελωδίας, παλεύοντας για το καλό το οποίο πιστεύει ότι κρύβεται μέσα σε κάθε έμβιο ον.
Itherael, Archangel of Fate. Ο Αρχάγγελος της Γνώσης. Οι αρχάγγελοι πιστεύουν ότι η μοιρα και το πεπρωμένο είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη γνώση και ο Itherael είναι ο προστάτης κάθε είδους γνώσης.
Malthael, Archangel of Wisdom. Ο Αρχάγγελος της σοφίας. Αν και ευγενής και ευφυής, η μοιρα του να είναι γνώστης της αλήθειας στο σύμπαν τον έχει μετατρέψει σε αμφιλεγόμενο, μελαγχολικό και μερικές φορές ακόμα και τρομακτικό προς τους άλλους.

Από την άλλη μεριά, το σώμα του Tathamet με τα επτά κεφάλια, σε αντίθεση με το παράδεισο των αγγέλων, βυθίστηκε στην άβυσσο και στα χαμηλότερα επίπεδα της πραγματικότητας. Από τα επτά κεφάλια του άλλοτε δράκου, γεννήθηκαν τα επτά κακά. Τα τρία πιο ισχυρά έγινα γνωστά σαν Prime Evils με τους κύριους εκπροσώπους να είναι οι εξής:

Diablo, Lord of Terror. Ο άρχοντας του τρόμου. Η ρίζα όλων των κακών που βρίσκονται θαμενα σε κάθε θνητή ψυχη.
Baal, The Lord of Destruction. Ο Άρχοντας της καταστροφής και δημιουργός του Hellforge, της μοναδικής πηγής δημιουργίας στη Φλεγώμενη Κόλαση, με μοναδικό στοχο την επίτευξη μεγαλύτερης καταστροφής.
Mephisto, The Lord of Hatred. Ο Άρχοντας του μίσους, ίσως ο πραγματικός ηγέτης της Κόλασης, μιας και μπορεί να χειρίζεται ακόμα και τα ίδια του τα αδέρφια προκειμένου να πετύχει τους προσωπικούς του στόχους.

Έχουμε επίσης και τα τέσσερα πιο αδύναμα κακα, γνωστά ως Lesser Evils:

Duriel, Lord of Pain. Ο Άρχοντας του πόνου και των βασανιστηρίων.
Andariel, Maiden of Anguish. Η Άρχων της ψυχικής βίας και της συναισθηματικής οδύνης.
Azmodan , Lord of Sin. Ο Άρχοντας της διαφθοράς και μακράν ο πιο χειριστικός απ’ όλους.
Belial, Lord of Lies. Ο Άρχοντας του ψεύδους και της διαστρέβλωσης της πραγματικότητας.

Εκτός των δύο άκρων, κόλασης και παραδείσου, δημιουργήθηκε και ένα τρίτο βασίλειο, αυτό του Pandemonium. Το βασίλειο αυτό δημιουργήθηκε από την πληγή που άφησε πίσω του η δημιουργία του σύμπαντος. Στο κέντρο του Pandemonium υπήρχε ένα αντικείμενο, ένα πετράδι, τόσο μεγάλο σαν βουνό. Ήταν κομμάτι από το σωμα του ίδιου του Anu και το ονόμαζαν Worldstone. Η δύναμη που έκρυβε ήταν τεράστια. Σύμφωνα με το μύθο, όποιος είχε στην κατοχή του το Worldstone μπορούσε να δημιουργήσει νέους κόσμους ή να εξαφανίσει τους ήδη υπάρχοντες. Έτσι, το Pandemonium έγινε και το αιώνιο πεδίο των μαχων (Eternal Conflict) ανάμεσα στο βασίλειο της Burning Hell και του High Heaven, για το ποιος θα μπορέσει να κατακτήσει την αρχέγονη δύναμη της δημιουργίας.


"How tastes your fear, angel?" - Diablo, Lord of Terror

Ο Αιώνιος Πόλεμος είχε συντριπτικές ήττες και ένδοξες νίκες και για τις δύο παρατάξεις, αλλά δεν είχε νικητή. Η αιματηρή αυτή ισορροπία οδήγησε τον Αρχάγγελο Inarius σε δεύτερες σκέψεις. Ο Inarius ήταν σύμβουλος του Angiris Council και από τους πιο σεβαστούς Αρχαγγέλους σε όλο το Βασίλειο των Υψηλών Ουρανών. Πίστευε λοιπόν πως ίσως υπάρχει άλλος τρόπος να λήξει αυτος ο πόλεμος με την Κόλαση και έψαχνε να βρει κι άλλους που θα τον ακολουθήσουν σε αυτό το σκοπό. Στην προσπάθεια αυτή βρήκε τον πιο αναπάντεχο σύμμαχο. Την Lilith. Την ίδια την κόρη του Mephisto. Μαζί κατάφεραν να κλέψουν το Worldstone και να δημιουργήσουν μια νέα πραγματικότητα, ένα νέο Βασίλειο, το Άσυλο (Sanctuary). Εκεί, μαζί με άλλους Αγγέλους και Δαίμονες που μοιράζονταν τα ίδια πιστεύω, έζησαν ειρηνικά πιστεύοντας ότι είχαν βρει τη λύση για το πρόβλημα του πολέμου. Εκεί στο Άσυλο ο Inarius και η Lilith δημιούργησαν τους ανθρώπους. Τους Νεφελίμ (Nephelem).

Οι πρώτοι αυτοί άνθρωποι είχαν τις δυνάμεις των Αγγέλων και των Δαιμόνων συνδυαστικά αλλά χωρίς σχεδον καμία αδυναμία τους. Οι προοπτικές των νέων αυτών όντων ήταν πραγματικά απεριόριστες. Αυτές οι προοπτικές ήταν που δημιούργησαν προστριβές ανάμεσα στους αρχικούς κατοίκους του Ασύλου, όπου ζητούσαν την καταστροφή των πρώτων Ανθρώπων. Η Lilith, τυφλωμένη από την αγάπη για τα παιδιά της, σφάζει όλους τους Αγγέλους και τους Δαίμονες που βρισκόταν στο Βασίλειο. Ο Inarius εξορίζει την Lilith στο Κενό (Void) και με τη βοήθεια του Worldstone υποβαθμίζει την ισχύ των ανθρώπων. Ετσι μένει ο μόνος και απόλυτος κυρίαρχος στο βασίλειο του Ασύλου. Η δύναμη των ανθρώπων σιγά σιγά άρχισε να φθίνει, όμως μερικοί πιο φιλόδοξοι ξεκίνησαν να ψάχνουν τρόπο να αποκτήσουν και πάλι τη ισχύ που είχαν κάποτε. Έτσι ανακάλυψαν την μαγεία. Όμως, χωρίς να μπορέσουν να τιθασεύσουν στο έπακρο τη νέα αυτή δύναμη, άθελά τους δημιούργησαν ένα ρήγμα προς τη Φλεγώμενη Κόλαση. Έτσι το Ανώτερο Κακό (Prime Evil), ανακάλυψε το Άσυλο.

Οι Άρχοντες του Σκότους είδαν τους ανθρώπους του Ασύλου σαν μια ευκαιρία να χρησιμοποιηθούν σαν όπλο ενάντια στους προαιώνιους εχθρούς τους και έκαναν την κίνησή τους προς την κατάληψη του Ασύλου. Οι δυο πλευρές μάχονταν για καιρό, ώσπου η Lilith καταφερε για πρώτη φορά να δραπετεύσει από το Κενό και να δώσει νέες δυνάμεις στους ανθρώπους, θέλοντας να τους εκμεταλλευθεί προς όφελος της για να γίνει αυτή η κυρίαρχος όλου τους σύμπαντος. Ο πόλεμος γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλο το Άσυλο και με τη συμμετοχή των δυνάμεων των Αγγέλων που είδαν τη δημιουργία του Inarius σαν ένα βδελυγμα που έπρεπε να καταστραφεί. Ο πόλεμος αυτός ονομάστηκε Πόλεμος της Αμαρτίας (The Sin War) και έληξε με την συνθηκολόγηση των Δαιμόνων και των Αγγέλων και τη συμφωνία να αφήσουν στην άκρη το Άσυλο, να ακολουθήσει τη δική του πορεία χωρίς να επέμβει καμία πλευρά. Οι δημιουργοί του Ασύλου τιμωρήθηκαν αυστηρά με την Lilith να εξορίζεται για ακόμα μια φορά στο κενό και τον Inarius να δίνεται στον Mephisto για να τιμωρηθεί, όπως αυτός κρίνει. Οι κάτοικοι του Ασύλου θα υποστούν διαγραφή της μνήμης τους για ότι έχει γίνει έως τώρα και θα αφεθούν ελεύθεροι να συνεχίσουν την πορεία τους στο χρόνο.

Η ζωή στο Άσυλο συνέχισε να ειναι σκληρή, με τους πολέμους για κυριαρχία να είναι συνεχόμενους και τις φυλές να διαδέχονται η μία την άλλη, χωρίς όμως να έχουν καμία ενόχληση ειτε από Άγγελους είτε από Δαίμονες.

Η ηρεμία όμως δεν κράτησε πολύ. Οι τέσσερις Αρχοντες των Lesser Evils, Azmodan, Belial, Andariel, και Duriel συνωμότησαν εναντίων των αδελφών τους, των τριών Prime Evil, Diablo, Mephisto και Baal και τους εξόρισαν στο Άσυλο. Η απάντηση ήταν άμεση από το Βασίλειο των Αγγέλων με τον Tyrael να συγκεντρώνει μια ομάδα με τους πιο ισχυρούς ανθρώπους, απογόνους των πρώτων Νεφελίμ για να αντιμετωπίσουν το κακό που έρχεται. Σε αυτή τη φάση βρίσκονται χρονολογικά τα δύο πρώτα παιχνίδια της σειράς Diablo I και II, ενώ στο Diablo III μετά τη φυλάκιση των Prime Evils, ο Tyrael θα αποκυρηξει την αθάνατη φύση του για να προειδοποιήσει για άλλη μια φορά τους ανθρώπους για την άφιξη των Belial και Azmodan στο Άσυλο και το σχέδιο τους για εισβολή στο ίδιο το βασίλειο των Αγγέλων, στα High Heavens. Τέλος να πούμε ότι στο Diablo IV έχουμε την επιστροφή της Lilith για ακόμα μια φορά από την εξορία της στο Κενό, αλλά και την επιστροφή του Inarius, που κατάφερε να δραπετεύσει από τα βάθη της Φλεγόμενης Κόλασης.

Η συνέχεια επί των οθονών μας λοιπόν με το νέο παιχνίδι Diablo IV που κυκλοφορεί από την Blizzard την Τρίτη 6 Ιουνίου 2023...