Μυστήρια Πράγματα | Τρόμος στο βουνό του Θανάτου - Η Ρωσία ανοίγει πάλι την έρευνα για "τo συμβάν στο πέρασμα Ντιάτλοφ"

Το 1959 εννέα έμπειροι Ρώσοι πεζοπόροι σκιέρς ανέβηκαν τα Ουράλια Όρη με σκοπό να φτάσουν στο βουνό Οτόρτεν. Όταν οι μέρες περνούσαν χωρίς να δίνουν σημεία ζωής, οργανώθηκε ερευνητική αποστολή η οποία ανακάλυψε τα πτώματα τους διάσπαρτα στην χιονισμένη πλαγιά του βουνού Κόλατ Σιάκλ (σημαίνει Νεκρό Βουνό ή Βουνό Θανάτου). Τα πράγματα έγιναν περίεργα όταν οι διασώστες ανακάλυψαν πως οι σκηνές των θυμάτων ήταν σκισμένες από μέσα προς τα έξω και πως είχαν εγκαταλειφθεί αφήνοντας τον εξοπλισμό τους παρατημένο. Οι άτυχοι σκιέρς βρέθηκαν με ελάχιστα ρούχα επάνω τους – μερικοί ήταν μόνο με εσώρουχα – και δίχως παπούτσια, κάτι που υποδηλώνει πως βρίσκονταν σε πανικό. Κάτι τρομοκράτησε τους νεαρούς πεζοπόρους που τους έκανε να σκίσουν τις σκηνές τους στη μέση της νύχτας και να τραπούν σε άτακτη φυγή μέσα σε δριμύ κρύο.

Το μυστήριο πύκνωσε περισσότερο όταν ανακαλύφθηκαν τα πτώματα τους. Οι έξι από αυτούς είχαν πεθάνει από υποθερμία. Το σώμα του ίδιου του Ντιάτλοβ (που ήταν ο αρχηγός της αποστολής) βρέθηκε ξαπλωμένο ανάσκελα με ένα τρόπο όμως που υποδήλωνε πως είχε πεθάνει μπρούμυτα και είχε γυρίσει (ή τον είχε γυρίσει κάποιος) ανάσκελα αφού πέθανε. Οι τρεις είχαν πεθάνει από τραύματα, όπως κρανιακές κακώσεις και θωρακικά κατάγματα. Σε μία κοπέλα έλειπε η γλώσσα, τα μάτια, μέρος από το πάνω χείλος της και το μάγουλο της.  Ο ιατροδικαστής δήλωσε πως τα τραύματα ήταν ισχυρά, σαν να είχαν συγκρουστεί με αμάξι, όμως το αξιοπερίεργο ήταν πως δεν υπήρχαν εξωτερικά σημάδια, όπως μώλωπες ή εκδορές ή σχισμένο δέρμα. Ήταν σαν μόνο τα οστά τους να είχαν δεχτεί μια τρομερή πίεση. Υπήρξε επίσης και μια αναφορά πως ένα θύμα είχε αφρό στο μάγουλο, ενώ έσταζε μια γκρίζα ουσία από το χείλος του. Το μυστήριο όμως δεν σταματά εδώ, καθώς στα ρούχα τριών θυμάτων βρέθηκαν μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας.

Εν απουσία μιας ικανοποιητικής εξήγησης οι Σοβιετικές αρχές κατέληξαν πως τα θύματα πέθαναν από μια ισχυρή φυσική δύναμη χωρίς να κατονομάζουν ποια ήταν αυτή. Το θέμα είναι πως το συμβάν στο Πέρασμα του Ντιάτλοβ (έδωσαν τημιτικά το όνομα του αρχηγού των πεζοπόρων) είναι κάτι που ακόμα "καίει" την Ρωσία, έτσι το 2019 οι αρχές ανακοίνωσαν πως ανοίγουν ξανά την υπόθεση και ξεκινά νέα έρευνα προκειμένου να ρίξει φως στο μυστήριο. Οι έρευνες θα επικεντρωθούν σε οποιοδήποτε ντοκουμέντο αφορά την υπόθεση, σε αναφορές που σύνταξαν οι αστυνόμοι που βρήκαν τα πτώματα καθώς και σε επιτόπιες έρευνες στο σημείο της τραγωδίας, αυτή τη φορά και με την χρήση σύγχρονης τεχνολογίας. Οι ιθύνοντες δήλωσαν πως θα ασχοληθούν με τρεις θεωρίες και συγκεκριμένα την υπόθεση της χιονοστιβάδας, της απότομης μετακίνησης στρωμάτων χιονιού (snow slab) και την υπόθεση της καταιγίδας.

Φυσικά είναι μυριάδες οι θεωρίες που έχουν προταθεί. Ότι η ομάδα πέθανε από χιονοστιβάδα, ότι τους κυνήγησαν ζώα (ή κάποιο άγνωστο είδος όπως το διαβόητο "Γέτι"), ότι έπαθαν ομαδική ψύχωση, ότι τους σκότωσε η τοπική φυλή των Μάνσι, ότι είχαν επαφές με εξωγήινους (μια άλλη ορειβατική ομάδα είχε αναφέρει πως τις προηγούμενες ημέρες του συμβάντος είχαν δει πορτοκαλί φώτα στον ουρανό). Μια άλλη θεωρία είναι αυτή του παράδοξου γδυσίματος, όπου τα θύματα υποθερμίας νιώθουν μια έντονη κάψα που τους κάνει να αφαιρέσουν τα ρούχα τους για να ανακουφιστούν, ακόμα και αν βρίσκονται πάνω σε χιόνι. Κάποιοι άλλοι έχουν προτείνει ισχυρά ρεύματα αέρα που κατεβαίνουν από τις πλαγιές του βουνού. Αυτά, υποτίθεται, όχι μόνο θα τους παρέσυραν μακριά, αλλά δημιουργούν ένα ηχητικό φαινόμενο που προκαλεί σύγχυση και πανικό στον εγκέφαλο των θυμάτων. Από τις επικρατούσες θεωρίες είναι αυτή του στρατιωτικού πειράματος που συγκαλύφθηκε. Είναι γνωστό πως στην περιοχή που βρίσκονταν τα θύματα ο στρατός έκανε κατά καιρούς δοκιμές.

Το θέμα είναι ότι καμία από αυτές τις θεωρίες δεν μπορεί να εξηγήσει πλήρως την τραγωδία και ότι για όλες υπάρχουν στοιχεία που αναιρούν τα επιχειρήματα τους. Φυσικά είναι πολλά τα ντοκιμαντέρ, τα βίντεο και οι αναφορές που μπορείτε να βρείτε πλέον, ενώ υπάρχει και το ημερολόγιο του ίδιου του Ντιάτλοβ μέχρι την ημέρα που πέθανε, χωρίς ωστόσο να αναφέρει τίποτα περίεργο!

Τo Devil’s Pass (ή και "Dyatlov Pass Incident") είναι μια ταινία του 2013 που εκμεταλλεύεται κινηματογραφικά το γεγονός και προτείνει μια επεξήγηση στο μυστήριο. Η αλήθεια είναι πως οι παραγωγοί χρησιμοποίησαν σαν αφορμή την τραγωδία για να γυρίσουν ένα ακόμα θρίλερ "βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα". Στην ταινία μια ομάδα νέων που θέλουν να φτιάξουν ντοκιμαντέρ για το συμβάν στο Πέρασμα του Ντιάτλοβ, πηγαίνουν στην ίδια περιοχή να τραβήξουν πλάνα μέχρι που.. το ίδιο το μυστήριο τους βρίσκει! Είναι σκηνοθετημένο σαν found footage. Παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, έχει καλή φωτογραφία και η κάμερα δεν κουνιέται πολύ, όμως δεν ξεφεύγει από την φόρμουλα του τυπικού θρίλερ και η επεξήγηση που προτείνει ας πούμε πως είναι... πιο ευφάνταστη από οποιαδήποτε θεωρία προτάθηκε για το αληθινό συμβάν! Δεν είναι κακή σαν ταινία, αλλά ξεχνιέται γρήγορα, ενώ υπάρχει και μια σκηνή με κακό CGI που την ρίχνει ακόμα περισσότερο. Σκηνοθετημένη από τον Ρένι Χάρλιν, που κάποτε έφτιαχνε ακριβά blockbusters όπως το Πολύ Σκληρός Για Να Πεθάνει Νο2 (1990) και το Ένα Σκληρό Φιλί Για Καληνύχτα (1996).

Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη στο Πέρασμα του Ντιάτλοβ εκείνη την νύχτα του 1959. Ένα πράγμα που θεωρώ σίγουρο κοιτώντας τον χάρτη, είναι πως όταν η ομάδα του Ντιάτλοβ τράπηκε σε φυγή κατευθύνθηκε προς τα χαμηλά, όσο πιο μακριά γινόταν δηλαδή από το βουνό. Ίσως να ισχύει ένα μέρος από πολλές θεωρίες - να έτυχαν δηλαδή διάφορα πράγματα μαζί έτσι που δυσκολευόμαστε τώρα να διακρίνουμε την λύση. Ίσως πάλι η αλήθεια να είναι πολύ πιο απλή από όσο πιστεύουμε. Το θέμα είναι πως το συγκεκριμένο συμβάν είναι από τα μεγαλύτερα και πιο αλλόκοτα μυστήρια της εποχής μας που επιμένει να μας ιντριγκάρει ακόμα και σήμερα...