Watch Me | Jaws

Watch Me | Jaws


Το σημερινό Watch me θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω άκρως καλοκαιρινό! Ψάχνοντας να βρω μια ταινία για τη σημερινή στήλη έπεσα πάνω στο Jaws (Τα Σαγόνια του Καρχαρία). Τι καλύτερο, λοιπόν, από το να θυμηθούμε την ταινία που έσπειρε τον τρόμο εκείνο το καλοκαίρι. 

Το Jaws είναι μια ταινία τρόμου του 1975 σε σκηνοθεσία του Steven Spielberg, βασισμένη στο μυθιστόρημα του Peter Benchley (1974) με πρωταγωνιστές τους Roy Scheider, Richard Dreyfuss και Robert Shaw. Η επιτυχία του Jaws οδήγησε σε τρία sequel τα οποία δυστυχώς δεν ήταν το ίδιο ποιοτικά και επιτυχημένα.

Η πλοκή είναι απλή. Ένας μεγάλος λευκός καρχαρίας επιτίθεται σε παραθεριστές σε ένα θερινό θέρετρο, ωθώντας τον αρχηγό της αστυνομίας Martin Brody να το κυνηγήσει με τη βοήθεια ενός θαλάσσιου βιολόγου και ενός επαγγελματία κυνηγού καρχαριών.

Το Jaws βγήκε στις αίθουσες στις 20 Ιουνίου 1975. Υποτίθεται ότι θα κυκλοφορούσε τα Χριστούγεννα του 1974, αλλά εξαιτίας καθυστερήσεων στη μαγνητοσκόπηση, η κυκλοφορία της αναβλήθηκε για το καλοκαίρι του επόμενου έτους. Εκείνη την εποχή, το καλοκαίρι ήταν παραδοσιακά η περίοδος που κυκλοφορούσαν στις αίθουσες οι χειρότερες ταινίες. Αλλά η ταινία ήταν τόσο καλή, γεμίζοντας τα σινεμά με κόσμο. Είναι η πρώτη ταινία που κέρδισε πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια στο box office και οδήγησε στη δημιουργία του θεσμού των καλοκαιρινών blockbusters.

Το Jaws βέβαια είναι πολλά περισσότερα από ένα πετυχημένο blockbuster. Είναι μια ιστορία τρόμου που αξιοποίησε τους βαθύτερους φόβους μας για τους κινδύνους και τα μυστήρια που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού. Η σκηνοθετική ματιά και οι χειρισμοί του Spielberg είναι για εμένα αυτό ακριβώς που κάνει τη συγκεκριμένη ταινία τόσο τρομακτική και ταυτόχρονα ξεχωριστή. Είναι ελάχιστες οι φορές που βλέπουμε τον μεγάλο λευκό καρχαρία καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Διατηρώντας τον εκτός οθόνης, ο Spielberg χρησιμοποιούσε μια στρατηγική που χρησιμοποίουσε ο Alfred Hitchcock καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του:

Μια βόμβα είναι κάτω από το τραπέζι και εκρήγνυται: Αυτό είναι έκπληξη. Η βόμβα είναι κάτω από το τραπέζι, αλλά δεν εκρήγνυται: Αυτό είναι suspense”, έλεγε ο Χίτσκοκ.

Ο Spielberg, λοιπόν, άφησε τον καρχαρία “κάτω από το τραπέζι” για το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Δεν βλέπουμε τον ίδιο αλλά τα αποτελέσματα των ενεργειών του. Το αποτέλεσμα είναι ένα από τα πιο αγωνιώδη θρίλερ που έχουν γίνει ποτέ.

Η συγκεκριμένη ταινία είχε επίσης ευρύτερες επιπτώσεις. Παρόμοια με τον τρόπο που το Psycho έκανε τα ντους μια νέα πηγή άγχους, το Jaws οδήγησε πολλούς θεατές να φοβούνται να κολυμπήσουν. Η μειωμένη συμμετοχή παραθεριστών το 1975 αποδόθηκε στην επιρροή του Jaws στο κοινό. Θεωρήθηκε όμως, δυστυχώς, υπεύθυνο και για τη διαιώνιση αρνητικών στερεοτύπων για τους καρχαρίες και τη συμπεριφορά τους. Ο ίδιος ο συγγραφέας Peter Benchley είχε αναφέρει ότι εάν γνώριζε την πραγματική συμπεριφορά των καρχαριών, δεν θα είχε γράψει ποτέ το βιβλίο.

Ξέρατε ότι

Ο μεγάλος λευκός καρχαρίας της ταινίας δημιουργήθηκε από τρία μηχανικά μοντέλα πλήρους κλίμακας. Το παρατσούκλι του καρχαρία “Βruce” δόθηκε από τον Spielberg, λόγω του δικηγόρου του Bruce Ramer.

Η μουσική για το Jaws (1975), που συντέθηκε από τον Τζον Ουίλιαμς, κατατάχθηκε στο #6 της λίστας με τα 25 μεγαλύτερα soundtrack στον κινηματογράφο, από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.

Όταν ο συνθέτης Τζον Ουίλιαμς έπαιξε αρχικά το μουσικό θέμα που του χάρισε ένα βραβείο Όσκαρ, στον σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο Σπίλμπεργκ γέλασε και είπε, πιστεύοντας πως δεν ήταν η πραγματική πρόταση μα μια χιουμοριστική απόπειρα από μεριάς του: “Είναι αστείο, Τζον, πραγματικά”. Ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ, όμως, δήλωσε αργότερα ότι χωρίς τη μουσική επένδυση του Ουίλιαμς, η ταινία θα ήταν μόνο κατά το ήμισυ επιτυχημένη.

Το Jaws (1975) ψηφίστηκε ως η έκτη πιο τρομακτική ταινία όλων των εποχών από το Entertainment Weekly.

Το βιβλίο “Τα σαγόνια του καρχαρία” του Peter Benchley κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λυχνάρι