Διαβάσαμε | "Η Φρίκη Στους Λόφους" - Frank Belknap Long

Διαβάσαμε | "Η Φρίκη Στους Λόφους" - Frank Belknap Long

Περιγραφή:

“Ο Μέγας Τσόγκναρ είναι ένας τρομερός θεός, χωρίς το παραμικρό ανθρωπομορφικό χαρακτηριστικό, μια καθαρή κοσμική δύναμη. Συγγενεύει με τα πύρινα νεφελώματα και την αρχέγονη λάσπη, και πριν ενσαρκωθεί μέσα στο Χρόνο, περιέκλειε μέσα του το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Τίποτα δεν υπήρξε ποτέ και τίποτα δε θα υπάρξει, όμως όλα τα πράγματα υπάρχουν. Και ο Τσόγκναρ Φογκν ήταν κάποτε το σύνολο των υπαρχόντων πραγμάτων”.

Γράφει η Άννα Σπανογιώργου:

Θα ξεκινήσω να μιλάω για αυτό το βιβλίο, μεταφέροντας σας κάποια συναισθήματα, τα οποία με κατέκλισαν κατά την ανάγνωσή του. Ένιωσα μια πολύ μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη, διότι σε τούτο το ανάγνωσμα δεν βρήκα κάτι που να μην μου αρέσει, κάτι που να θεωρήσω περιττό ή κάτι που να μην με γοητεύσει. Κατά την απόψή μου, πρόκειται για ένα αξιόλογο έργο λαβκραφτικών διηγημάτων, ικανών να γητεύσουν τους απαιτητικούς αναγνώστες, αλλά επίσης κατάλληλο για κάποιον νεοεισερχόμενο στον κοσμικό τρόμο.

Το βιβλίο αποτελείται από τρία διηγήματα και μια νουβέλα. Ο Λονγκ άνηκε στον “Κύκλο του Λάβκραφτ” και χαρακτηριστικό των ιστοριών του είναι πως πρόσθετε ένα ψευδοεπιστημονικό υπόβαθρο στην υπερφυσική πλοκή, με αποτέλεσμα να νιώθεις καθώς διαβάζεις, ότι υπάρχει μια πραγματική εξήγηση, πίσω από το καθετί απόκοσμο. Η φαντασία των ιστοριών είναι ιδιαίτερα ζωηρή, χωρίς να παραμελεί να εμβαθύνει στα ανθρώπινα συναισθήματα που γεννιούνται από τα φρικιαστικά γεγονότα, που συμβαίνουν. Δεν παραλείπει να τονίσει στις ιστορίες του την αδυναμία του ανθρώπου, να μπορέσει να εξηγήσει σε βάθος τον τρόμο. Κάνει τον αναγνώστη να πιστέψει, πως ίσως υπάρχουν μοχθηρές οντότητες και τον βάζει να σκεφτεί τι θα έκανε εκείνος στην θέση των ηρώων. Παίζει με τις έννοιες του χωροχρόνου, των διαστάσεων και του πρωταρχικού κακού.

Η γραφή του Λονγκ είναι πανέμορφη. Ενώ είναι απαλή σαν αίσθηση, περιγράφει τρομερά πράγματα και μου έκανε εντύπωση το πώς το καταφέρνει αυτό. Καθώς εμβάθυνα στον τρόπο που αφηγείται τις ιστορίες, κατάλαβα ότι η προσεκτική επιλογή των λέξεων και ο περιγραφικός του χαρακτήρας είναι τέτοιος, που ενώ διαβάζεις λογοτεχνία τρόμου, δεν μένεις στον τρόμο καθεαυτό και μόνο, αλλά δίνεις σημασία και στα περιμετρικά στοιχεία. Έτσι το αποτέλεσμα είναι ομαλό, σαν μια βελουτέ με υπέροχη υφή, αλλά καυτερή γεύση.

Οι ιστορίες που περιέχονται είναι οι: “Τα λαγωνικά του Τίνταλος”, “Οι Αδηφάγοι του Διαστήματος”, “Η Πύλη προς την Αιωνιότητα” και “Η Φρίκη στους Λόφους”.

“Τα λαγωνικά του Τίνταλος”: Τι θα συμβεί, όταν ο συγγραφέας έργων αποκρυφισμού και ερευνητής, Χάλπιν Τσάλμερς, θα τολμήσει να χρησιμοποιήσει ένα ναρκωτικό για να περιηγηθεί στις απαρχές του χρόνου;

“Οι Αδηφάγοι του Διαστήματος”: Σε αυτό το διήγημα ο συγγραφέας δομεί τους βασικούς χαρακτήρες στα πρότυπα του εαυτού του και του φίλου του, του Λάβκραφτ. Οι δύο τους, προσπαθούν να καταλάβουν τι έχει συμβεί στον γείτονα του Φρανκ, που έχει επιστρέψει από το δάσος, με μια περίεργη τρύπα στον εγκέφαλό του.

“Η Πύλη προς την Αιωνιότητα”: Ένας μοναχικός άντρας περνάει το κατώφλι μιας παμπ και συναντάει μια γυναίκα. Η νύχτα, όμως, δεν θα έχει την εξέλιξη που θα επιθυμούσε…

“Η Φρίκη στους Λόφους”: Στο Μουσείο Καλών Τεχνών του Μανχάταν φτάνει ένα σπάνιο έκθεμα: ο Μέγας Τσόγκναρ. Ο αρχικός ενθουσιασμός του νεαρού έφορου αρχαιοτήτων, Αλτζερνον Χάρις, θα αρχίσει να ξεθωριάζει και την θέση του να κυριεύει ο φόβος, καθώς μαθαίνει την ιστορία πίσω από το άγαλμα και αντιλαμβάνεται ότι η έλευσή του συνοδεύεται από μια κακή ενέργεια.

Και οι τέσσερις ιστορίες είναι πραγματικά εξαιρετικές. Κάθε μία έχει να μας δώσει και κάτι διαφορετικό. Αξιοσημείωτη είναι, επίσης, και η πολύ καλή δουλειά που έχει γίνει στην μετάφραση και δίνει ένα τελικό αποτέλεσμα άκρως απολαυστικό. Για το τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ένα μικρό απόσπασμα: “...ο άνθρωπος δεν ζει απομονωμένος ανάμεσα στα έμβια πλάσματα της γης, αλλά συνδέεται με όλα όσα κινούνται στο υπερδιαστατικό συνεχές”.