Άρθρο | Warhammer 40K - "Mankind’s grim dark future"

Άρθρο | Warhammer 40K - "Mankind’s grim dark future"

Είναι η 41η Χιλιετηρίδα. Για περισσότερους από εκατό αιώνες Ο Αυτοκράτορας έχει καθίσει ακίνητος στον Χρυσό Θρόνο της Γης. Είναι ο Άρχοντας της Ανθρωπότητας με τη θέληση των θεών, και ο άρχοντας χίλιων κόσμων με τη δύναμη των ανεξάντλητων στρατιών του. Είναι ένα σαπίζον κουφάρι που σπαρταρά αόρατα με τη δύναμη από την Σκοτεινή Εποχή της Τεχνολογίας. Είναι ο Άρχοντας-ψοφίμι της Αυτοκρατορίας, για τον οποίο χίλιες ψυχές θυσιάζονται κάθε ημέρα, έτσι ώστε να μην πεθάνει ποτέ πραγματικά. Κι όμως, ακόμα και σε αυτή την αθάνατη κατάσταση, ο Αυτοκράτορας συνεχίζει την αιώνια επαγρύπνησή του. Ισχυροί πολεμικοί στόλοι διασχίζουν το μολυσμένο από δαίμονες μίασμα της Στρέβλωσης, τη μόνη δίοδο μεταξύ απόμακρων αστεριών, με το δρόμο τους να φωτίζεται από το Αστρονομικό, την ψυχική εκδήλωση της θέλησης του Αυτοκράτορα. Απέραντοι στρατοί δίνουν μάχη στο όνομά του σε αμέτρητους κόσμους. Μεγαλύτεροι ανάμεσα στους στρατιώτες του είναι οι AdeptusAstartes, οι Διαστημικοί Πεζοναύτες, βιοσχεδιασμένοιυπερπολεμιστές. Οι σύντροφοί τους στα όπλα είναι λεγεώνες: η Αυτοκρατορική Φρουρά και οι αμέτρητες Δυνάμεις Πλανητικής Άμυνας, η πάντα άγρυπνη Ιερά Εξέταση και οι τεχνο-ιερείς του AdeptusMechanicus, για να ονομάσουμε απλά μερικούς. Αλλά για όλα τους τα πλήθη, είναι μόλις αρκετοί για να κρατήσουν μακριά την πάντα παρούσα απειλή από εξωγήινους, αιρετικούς, μεταλλαγμένους – και χειρότερα. Το να είσαι άνθρωπος σε τέτοιες εποχές είναι να είσαι ένας ανάμεσα σε ανείπωτα δισεκατομμύρια. Είναι να ζεις στο πιο άσπλαχνο και αιμοχαρές καθεστώς που μπορείς να φανταστείς. Αυτές είναι οι ιστορίες εκείνων των καιρών. Ξέχασε τη δύναμη της τεχνολογίας και της επιστήμης, γιατί τόσα έχουν πια ξεχαστεί, για να μη μαθευτούν ποτέ ξανά. Ξέχασε την υπόσχεση της προόδου και της κατανόησης, γιατί στο βλοσυρό σκοτεινό μέλλον υπάρχει μόνο πόλεμος. Δεν υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στα άστρα, μόνο μια αιωνιότητα μακελειού και σφαγής, και το γέλιο διψασμένων θεών.

Εισαγωγή

Με αυτό το λογύδριο ξεκινούν όλες οι ιστορίες και οι εκδόσεις που αφορούν τον κόσμο του Warhammer 40.000 (ή Warhammer 40K), έναν φανταστικό κόσμο που ξεκίνησε δειλά τα πρώτα του βήματα ως RogueTrader το 1987, από τον Rick Priestley. Έκτοτε, έχει δώσει το έναυσμα για τη συγγραφή εκατοντάδων νουβελών από δεκάδες συγγραφείς φανταστικής λογοτεχνίας, έχει "ξυπνήσει" το ενδιαφέρον σε αρκετούς άλλους να γίνουν οι ίδιοι συγγραφείς, και έχει αποτελέσει ένα από τα καλύτερα -πολλοί λένε τον βασιλιά- παιχνίδια στρατηγικής Επιστημονικής Φαντασίας (ScienceFictionWargame). Η φανταστική ιστορία του κόσμου του Warhammer 40K είναι εκτενής, όπως άλλωστε είναι αναμενόμενο με την γκάμα βιβλίων που έχουν εκδοθεί. Η κάθε νουβέλα εξιστορεί ένα μικρό κομμάτι ή ένα μεγαλύτερο, σε διάφορες εποχές ανάμεσα στο 30.000 περίπου και το 40.000, από την εμφάνιση του Αυτοκράτορα έως και την εισαγωγή του στο Χρυσό Θρόνο. Πριν όμως φτάσουμε να δούμε ξεχωριστά την κάθε εποχή, θέμα που θα απασχολήσει επόμενα άρθρα, πρέπει να κάνουμε μια γενικότερη εισαγωγή στα κεντρικά γεγονότα και το στήσιμο του κόσμου πριν εμφανιστούν οι κεντρικοί ήρωες. Να καθορίσουμε δηλαδή, το "σκηνικό".

Η ανθρωπότητα

Για χιλιάδες χρόνια, η ανθρωπότητα με μικρά βήματα ανέπτυσσε την τεχνολογία της και την κατανόηση ή παράκαμψη των νόμων της φύσης, καταφέρνοντας να κατακτήσει τα άστρα, να αποικίσει νέους κόσμους, να γαιοσχηματίσει άγονους πλανήτες και να τους κάνει βιώσιμους για τον άνθρωπο. Κατόρθωσε να θεραπεύσει ανίατες ασθένειες αλλά και να επεκτείνει μηχανικά και βιοχημικά την διάρκεια ζωής του ανθρώπου – τουλάχιστον, του ανθρώπου που μπορούσε να το πληρώσει.

Παρά τη γεωμετρική πρόοδο των εφευρέσεων και των αποικήσεων, το μόνο που άλλαξε ήταν το μέγεθος κλίμακας. Τα κράτη έγιναν πλανήτες ή συστήματα, οι πολυεθνικές εταιρείες μετατράπηκαν σε διαγαλαξιακές μεγα-επιχειρήσεις, τα καρτέλ και οι συμμορίες έγιναν στόλοι πειρατών και λαθρεμπόρων. Ο πόλεμος έγινε ακόμα πιο σφοδρός, με θύματα τους αμάχους πληθυσμούς ολόκληρων πλανητών. Τα τρισεκατομμύρια ανθρώπων, διασπαρμένα στο γαλαξία δεν σταμάτησαν ποτέ να ακολουθούν τα μοτίβα που είναι γραμμένα στην ιστορία της γης από την αρχή.

Τα διαστρικά ταξίδια έγιναν εφικτά με την τεχνολογική χρήση μιας νέας διάστασης, που έγινε γνωστή ως Στρέβλωση. Με χρήση ενεργειών που αντλούνται από αυτή τη διάσταση, η τεχνολογία πετύχαινε αποτελέσματα που αψηφούσαν κάθε λογική ή νόμο της φύσης. Τα επιτεύγματα αυτά έγιναν αφορμή για νέους πολέμους και το αίμα κύλησε άφθονο σε όλους τους κόσμους του ανθρώπου.

Η σκοτεινή εποχή της τεχνολογίας

Η υπερβολική χρήση των τεχνολογικών επιτευγμάτων, που πλησίαζαν πιο πολύ τον όρο Τεχνομαντεία, οδήγησε σε μια εποχή καταστροφών και σκοταδισμού γνωστής ως Σκοτεινή Εποχή της Τεχνολογίας. Όλο και περισσότερες καταστροφές γονάτιζαν απομονωμένους πλανήτες, με βλάβες σε καίρια συστήματα του σύγχρονου κόσμου. Με απώλεια ηλεκτρισμού, ύδρευσης και άλλων βασικών χαρακτηριστικών πολιτισμένης κοινωνίας, και με τους πολέμους να εκμηδενίζουν τους μορφωμένους πολίτες, αρκετοί πλανήτες έπεσαν σε κατάσταση νέου μεσαίωνα, έχοντας χάσει τη γνώση της χρήσης βασικών μηχανών και θεωριών. Και πάνω απ’ όλα, η υπερβολική χρήση των ενεργειών της διάστασης της Στρέβλωσης ξεκίνησε ένα φαινόμενο που θα γονάτιζε ακόμα περισσότερο τον ήδη λυγισμένο ανθρώπινο πολιτισμό…

Η εποχή της διαμάχης

Εκτενείς καταιγίδες Στρέβλωσης ξέσπασαν στο σύμπαν, αποκόπτοντας τα διαστρικά ταξίδια και αφήνοντας πλανητικά συστήματα ή ακόμα και μεμονωμένους πλανήτες χωρίς επικοινωνία ή εξωτερική βοήθεια και υποστήριξη για χιλιετίες. Χωρίς προμήθειες, τεχνολογικά ανταλλακτικά ή παραγόμενα, ο κάθε κόσμος έμεινε να φροντίζει για την επικράτειά του με όσα μέσα μπορούσε. Οι επιπτώσεις ήταν καταστροφικές για τα συστήματα των οποίων η λειτουργία εξαρτιόταν από άλλους τεχνολογικά ανεπτυγμένους κόσμους/προμηθευτές, ενώ ευνόησαν αυτάρκεις κόσμους οι οποίοι συνέχισαν να εξελίσσονται. Αμέτρητοι κόσμοι αφανίστηκαν στα χέρια ανηλεών εξωγήινων ή αιμοσταγών δαιμόνων, οι οποίοι με την Στρέβλωση να ωρύεται μετέτρεψαν τον ανθρώπινο πολιτισμό σε θηράματα για διασκέδαση.

Η Εποχή της Αυτοκρατορίας

Αρκετές χιλιετίες αργότερα, στην Ιερά Γη έρχεται η εμφάνιση του Αυτοκράτορα. Μια μυστηριώδης προσωπικότητα της οποίας η πραγματική ταυτότητα είναι χαμένη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ο Αυτοκράτορας της Ανθρωπότητας δημιούργησε τις πρώτες στρατιές υπερανθρώπων με τις οποίες υπέταξε ή εξολόθρευσε τους πολέμαρχους στην Γη. Η ένωση των λαών του γηραιού πλανήτη επήλθε με την αντικατάσταση των ποικίλων θρησκευτικών πεποιθήσεων με το Αυτοκρατορικό Δόγμα, βασισμένο στη λογική και την επιστήμη με απώτερο στόχο την ένωση όλων των Ανθρώπινων κόσμων. Με τις καταιγίδες Στρέβλωσης να εξασθενούν, ο Αυτοκράτορας προχώρησε στην κρίσιμη πολιτική ένωση της Γης με τους Τεχνοιερείς του Άρη, όπου στα κολοσσιαία εργοστάσιά τους δημιουργήθηκε ο στόλος και οι πανοπλίες των γενετικά τροποποιημένων στρατιωτών του που θα γίνουν γνωστοί ως Διαστημικοί Πεζοναύτες. Οι Τεχνοιερείς αποκάλεσαν τον Αυτοκράτορα Ομνισία, ένα χαρακτηρισμό που σηματοδοτεί τη δυαδική θεότητα των μηχανών και της τεχνολογίας  στην θρησκεία τους – την οποία κράτησαν μέσω της συμφωνίας της συμμαχίας τους με τη Γη.

Ο Αυτοκράτορας, στα άρτια τεχνολογικά του εργαστήρια στα ύψη των Ιμαλαΐων ξεκίνησε την δημιουργία είκοσι Πρωταρχών, γενετικούς του κλώνους κατασκευασμένους από τον ίδιο με συγκεκριμένες πλευρές της προσωπικότητάς του αυξημένες. Όμως, η τελειοποίησή τους δεν ήταν γραφτό να γίνει - ένα παράξενο και απρόβλεπτο ατύχημα συνέβη, και μέσω μιας έκρηξης Στρέβλωσης οι Πρωτάρχες σε στάδιο παιδικής ηλικίας σκορπίστηκαν μέσα στις κάψουλες ανάπτυξής τους σε άγνωστα σημεία του διαστήματος.

Από το δείγμα της γενετικής αλυσίδας των Πρωταρχών ο Αυτοκράτορας, ακόμα προσηλωμένος στον στόχο του, δημιούργησε τις είκοσι λεγεώνες Διαστημικών Πεζοναυτών με τις οποίες ξεκίνησε μια εκστρατεία ανάμεσα στα άστρα, ενώνοντας κόσμο μετά τον κόσμο στην σιδερένια λαβή της Αυτοκρατορίας του Ανθρώπου – με ή παρά την επιθυμία τους.

Οι Πρωτάρχες

Από καθαρή τύχη ή από ενσυναίσθηση, όσο οι απορροφήσεις των πλανητικών συστημάτων προχωρούσε ο Αυτοκράτορας έφτανε στα συστήματα όπου είχαν εμφανιστεί οι Πρωτάρχες. Χωρίς εξαίρεση, είτε μέσω πολιτικής είτε μέσω διαμάχης κάθε φορά που συναντούσε έναν από τους Πρωτάρχες , αυτός είχε εξελιχθεί στον κύριο του κόσμου του. Μια παράξενη σύνδεση που ένιωθαν οι Πρωτάρχες τους ώθησε να πιστέψουν τα λόγια του Αυτοκράτορα, ο οποίος τους αποκαλούσε παιδιά του, με αποτέλεσμα την άμεση αφοσίωσή τους αλλά και των κόσμων που κρατούσαν.

Σταδιακά, ο Αυτοκράτορας ενώθηκε με όλους τους Πρωτάρχες και αυτοί με τη σειρά τους ενώθηκαν με τις λεγεώνες τους. Η εκστρατεία έφτασε τότε την κορύφωσή της, με είκοσι λεγεώνες αμέτρητων Διαστημικών Πεζοναυτών να διασχίζουν το διάστημα προς κάθε γωνιά του αχανούς σύμπαντος, ενώνοντας ολοένα και περισσότερους κόσμους στην Αυτοκρατορία και εξολοθρεύοντας κάθε είδους εξωγήινη παρουσία – φιλική και μη.

Η Αίρεση του Χόρους

Στην κλιμάκωση της εκστρατείας και λίγα χρόνια πριν ολοκληρωθεί, ο Αυτοκράτορας χωρίς αιτιολογία επέστρεψε στην γη, όπου κλείστηκε στα εργαστήριά του και εργαζόταν πυρετωδώς σε μυστικά έργα.

Η πρωτόγνωρη αυτή κίνηση, έφερε τους Πρωτάρχες αλλά και υψηλά ιστάμενα στελέχη στη θέση να διερωτώνται τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, καθώς η εκστρατεία φτάνει στο τέλος της. Υποχθόνιες δυνάμεις που ελίσσονταν στις σκιές, περίτεχνα μεθόδευσαν τις αμφιβολίες τους σε αμφισβήτηση και δυσαρέσκεια, δημιουργώντας έτσι τη σπίθα από την οποία θα γινόταν όλο το σύμπαν παρανάλωμα του πυρός.

Ο Πρώτος Υιός του Αυτοκράτορα, ο Πολέμαρχος Χόρους συσπείρωσε γύρω του όσους άλλους Πρώταρχους ένιωθαν δυσαρέσκεια με τον Αυτοκράτορα, και ξεκίνησε μια νέα εκστρατεία, αυτή τη φορά με στόχο την ίδια τη Γη. Σφοδρές διαμάχες ξέσπασαν παντού ανάμεσα στους στασιαστές και τους πιστούς σε όλη την πλάση – οι Πρωτάρχες είχαν χωριστεί κυριολεκτικά στη μέση. Αδελφός πολεμούσε αδελφό, ενώ επαναστάσεις ξεσπούσαν και εντός των ίδιων των λεγεώνων, φέρνοντας τους Πρωτάρχες σε υποχρεωτικό εξαγνισμό των παρατάξεών τους από τους αντιφρονούντες. Δεν ήταν λίγες οι φορές όπου ομάδες Διαστημικών Πεζοναυτών αυτομολούσαν από την Λεγεώνα τους για να προσαρτηστούν σε άλλη που ακολουθεί την αντίπαλη παράταξη.

Η Εισβολή της Γης

Η κλιμάκωση των εχθροπραξιών έγινε στην ίδια τη γη, η οποία μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Από τη μια πλευρά ήταν ο Αυτοκράτορας με τη Αδελφότητα του Άρη και τους πλησιέστερους πιστούς Πρωτάρχες και τις λεγεώνες τους, ενώ από την άλλη ο Χόρους με τους ακολούθους του, και ταυτόχρονα μια ατέρμονη ορδή δαιμόνων οι οποίοι είχαν πλέον αποκαλυφθεί και διαφθείρει όλους τους ακόλουθους, οι οποίοι αργότερα θα γίνονταν γνωστοί ως Ακόλουθοι του Χάους.

Σφοδρές μάχες, με σταδιακή υπεροχή των Στασιαστών οδήγησαν τις εχθροπραξίες στο ίδιο το Αυτοκρατορικό Παλάτι. Σε μια ύστατη κίνηση, ο Αυτοκράτορας μαζί με μικρή συνοδεία Πρωταρχών και προσωπικών του φρουρών τηλεμεταφέρθηκε στη ναυαρχίδα των στασιαστών, και εφόδευσε ως τη γέφυρα. Η μάχη όλη κρίθηκε εκείνη τη στιγμή, καθώς η τελική πτώση του Χόρους αποσυντόνισε τους Χαοτικούς. Δεν ήταν όμως χωρίς απώλειες – ο Αυτοκράτορας πληγώθηκε αμετάκλητα, και σιγά σιγά έχανε τη ζωή του, όχι όμως πριν τραπούν σε φυγή οι στασιαστές.

Ο Χρυσός Θρόνος

Στον απόηχο της μάχης, ο Αυτοκράτορας αποκάλυψε το έργο στο οποίο δούλευε – ένα θηριώδες μηχανικό θρόνο, ο οποίος θα τροφοδοτούσε το «Αστρονόμικον», ένα φάρο που έδειχνε το δρόμο για τη Γη μέσω τις Στρέβλωσης. Ο θρόνος για να λειτουργήσει καθημερινά απορροφούσε τις ψυχικές δυνάμεις χιλίων Ψυχικών, ατόμων με ιδιαίτερη έφεση στη δύναμη της Στρέβλωσης. Ως τελευταία του πράξη, ο Αυτοκράτορας συνδέθηκε στον θρόνο, και βρίσκεται ακόμα εκεί, δέκα χιλιετίες αργότερα - είναι ο "Άρχοντας-ψοφίμι" της Αυτοκρατορίας, για τον οποίο χίλιες ψυχές θυσιάζονται κάθε ημέρα, έτσι ώστε να μην πεθάνει ποτέ πραγματικά.

Τα Χρονικά του Τέλους

Δέκα χιλιάδες χρόνια μετά την έναρξη της Εποχής της Αυτοκρατορίας, ο κόσμος έχει έρθει σε ένα νέο σκοταδισμό – χωρίς το φως του Αυτοκράτορα, έχοντας βιώσει την απειλή των δαιμόνων, η ανθρωπότητα μετέτρεψε τον Αυτοκρατορικό Δόγμα σε θρησκεία, και όλοι, εκτός από τους Διαστημικούς Πεζοναύτες που ακολουθούν ακόμα το δόγμα του Αυτοκράτορα, είναι οι πιστοί της. Χωρισμένοι σε Χίλιες Φατρίες, οι Διαστημικοί Πεζοναύτες με την υποστήριξη της Αυτοκρατορικής Φρουράς (τα μιλιούνια απλών ανθρώπων στρατιωτών) διασχίζουν το διάστημα φυλώντας τους ανθρώπινους κόσμους από τους εχθρούς και τις απειλές – τον εξωγήινο, τον μεταλλαγμένο, τον προδότη και πάνω απ’ όλα, τον αιρετικό.

Είναι η εποχή των ηρώων. Η δική σας εποχή...

_____________________________________

O Κωνσταντίνος Λέκκας είναι υπεύθυνος του Συλλόγου Φίλων Επιτραπέζιων Καρδίτσας (Σ.Φ.Ε.Κ). Τον ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση του άρθρου