Συνέντευξη | Ραντεβού στην οδό Στυγός με την Μαρία Γεωργοπούλου

•

Η Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας έχει τη χαρά να συνομιλεί με μια αξιόλογη εκπρόσωπο του ελληνικού Φανταστικού, τη Μαρία Γεωργοπούλου. Σ’ ευχαριστώ πολύ που δέχτηκες να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Πες μας λίγα πράγματα για σένα να σε γνωρίσουμε καλύτερα...

Πότε ήρθε η συγγραφή στη ζωή σου; Ποια ήταν η πρώτη σου συγγραφική απόπειρα και ποια ήταν η εξέλιξή της;

Σίγουρα δεν μπορώ να σου απαντήσω με μια ημερομηνία, καθώς γράφω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου! Το πρώτο μου βιβλίο, το “In Aeternum” το έγραψα πριν πολλά χρόνια και πέρασαν τουλάχιστον οχτώ μέχρι να τολμήσω να το εκδώσω.

Μίλησέ μας για τα προηγούμενα βιβλία σου, την υπόθεση και τους ήρωες που ξεχώρισες.

Το “In Aeternum” είναι η ιστορία της Λυδίας, μιας κοπέλας που καταφέρνει παρά τις δυσκολίες που της φέρνει η ζωή από τότε που ήταν μικρή, να δημιουργήσει μια πολύ ικανοποιητική ζωή. Τα πράγματα θα αλλάξουν και πάλι για εκείνη όταν θα αναλάβει την προετοιμασία μιας έκθεσης με πίνακες ζωγραφικής και γκραβούρες με θέμα την Κόλαση. Η συνεργασία της με τον σκοτεινό Μάξιμο θα της αλλάξει τη ζωή και θα έρθουν στην επιφάνεια πολλά μυστικά. Σε αυτή την ιστορία ξεχωρίζω σίγουρα τη Λυδία, γιατί έχει έναν δυναμισμό που δεν φαίνεται από την πρώτη στιγμή και πιστεύω πως εκπλήσσει τον αναγνώστη. Και, φυσικά, ο Μάξιμος είναι πολύ αγαπημένος μου γιατί οι αποφάσεις που καλείται να πάρει είναι πολύ σκληρές.

Το δεύτερο βιβλίο μου, “Οι κόρες του σκότους”, είναι η ιστορία της Νατάσας που εργάζεται ως ιδιωτική ντεντέκτιβ και ζει μια αρκετά μοναχική ζωή. Όταν αναλαμβάνει μια υπόθεση εξαφάνισης που αφορά την κόρη ενός πλούσιου επιχειρηματία, τα πάντα στη ζωή της αλλάζουν. Η γνωριμία της με τον Άρη, έναν γοητευτικό άντρα με τον οποίο θα συνεργαστεί, αλλά και το γεγονός ότι η υπόθεση γίνεται σκοτεινή και επικίνδυνη, θα οδηγήσουν την Νατάσα σε πολύ περίεργες ανακαλύψεις. Σε αυτό το βιβλίο σίγουρα ξεχωρίζω τη Νατάσα. Η δυναμικότητά της και ο τρόπος της να αντιμετωπίζει της καταστάσεις είναι αξιοσημείωτα.

Τι να περιμένει ο αναγνώστης που θα κρατήσει στα χέρια του τη νουβέλα “Η πολυκατοικία στο τέλος της οδού Στυγός”;

Σίγουρα θα πρέπει να περιμένει πολύ έντονο μυστήριο! Δεν είναι μια εύκολη ιστορία. Είναι σκοτεινή και σε πολλά σημεία δύσκολη. Τα μυστικά που κρύβονται είναι τρομαχτικά… Θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον!

Η Μαρία Γεωργοπούλου είναι μια συγγραφέας θρίλερ, τρόμου ή φαντασίας; Τι αγαπάς περισσότερο να γράφεις;

Δεν θέλω να βάλω ταμπέλα. Και τα τρία είδη (καθώς και άλλα!) είναι αγαπημένα μου. Μου αρέσουν οι καλοί συνδυασμοί. Θέλω μυστήριο και θρίλερ με γερές δόσεις φαντασίας. Και μια σταγόνα τρόμου για να είναι ολοκληρωμένο!

Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;

Από την φύση και την καθημερινότητα κυρίως. Μου αρέσει να περπατάω την ώρα που ξημερώνει και να παρατηρώ τη φύση σε όλες τις εποχές. Οι μυρωδιές, τα χρώματα και οι άνθρωποι που περνούν δίπλα μου, πάντα μου δίνουν την έμπνευση που χρειάζομαι. Φυσικά είναι και πολλά άλλα. Παίρνω έμπνευση και μέσα από την τέχνη. Μου αρέσει να διαβάζω μύθους και θρύλους και μέσα από αυτούς να φαντάζομαι δικές μου ιστορίες. Μάλιστα, μία ιστορία που έχω σκοπό να κυκλοφορήσω σε μελλοντικό χρόνο την εμπνεύστηκα ακούγοντας ένα τραγούδι!

Υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους εμπιστεύεσαι τα γραπτά σου πριν εκδοθούν; Αν ναι, πόσο σπουδαίο ρόλο παίζουν στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος;

Στην αρχή δεν ήταν κάτι που έκανα. Δεν αισθανόμουν πολύ άνετα. Τελικά το τόλμησα και χάρηκα για αυτή την απόφαση. Είναι καλό να βλέπει και ένα άλλο μάτι το κείμενο και να δίνει συμβουλές. Βέβαια, καλό θα είναι το άτομο που εμπιστεύεσαι να ξέρει τον τρόπο σκέψης σου, ώστε η συζήτηση πάνω στο κείμενο να είναι εποικοδομητική.

Ποια διαδικασία συνήθως ακολουθείς όταν γράφεις; Όταν ξεκινάς κάτι καινούργιο κάνεις κάποιο προσχέδιο στο οποίο παραμένεις πιστή μέχρι το τέλος; Γράφεις με μουσική ή προτιμάς την απόλυτη ησυχία;

Κάνω ένα πρώτο σχέδιο και πάνω – κάτω μένω πιστή σε αυτό. Φυσικά, τροποποιώ κάτι αν αλλάξω γνώμη, αλλά συνήθως ξέρω από πριν τι θέλω να γράψω. Γράφω με φασαρία. Δεν μπορώ την απόλυτη ησυχία καθόλου. Μουσική, τηλεόραση, φωνές στο δρόμο… Οτιδήποτε αρκεί να μην υπάρχει ησυχία!

Ας περάσουμε για λίγο στον χώρο των εκδόσεων. Πλέον έχεις μια σχετική εμπειρία. Γυρνώντας πίσω, αντιμετώπισες πρακτικές δυσκολίες μέχρι να πιάσεις το πρώτο σου βιβλίο σου τυπωμένο στα χέρια σου; Τι συμβουλές θα έδινες σε κάποιον που γράφει αλλά ακόμα δεν έχει εκδώσει το βιβλίο του;

Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα δυσκολίες. Σίγουρα δεν είναι εύκολος ο χώρος αυτός, όμως από την πρώτη έκδοσή μου, συνεργάζομαι εξαιρετικά με τον εκδοτικό οίκο. Η συμβουλή μου για τους νέους είναι να τολμούν. Κανένας χώρος δεν είναι εύκολος αλλά αν αγαπάς αυτό που κάνεις έχεις την ικανότητα να καλυτερεύσεις και τις συνθήκες.

Ποια θεωρείς ότι είναι τα εμπόδια ή οι περιορισμοί για έναν πρωτοεμφανιζόμενο Έλληνα συγγραφέα;

Δυστυχώς υπάρχουν στερεότυπα στις αναγνωστικές συνήθειες. Επίσης, υπάρχει έντονη προτίμηση στα μεταφρασμένα βιβλία και σε πολύ συγκεκριμένα είδη. Αλλά είμαι αισιόδοξη ότι θα αλλάξει αυτό!

Ποιες είναι οι συγγραφικές σου επιρροές; Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων;

Πολύ δύσκολη ερώτηση. Σίγουρα ο John Connolly και η Karen Marie Moning είναι ψηλά στην λίστα, αλλά αυτή η λίστα είναι αρκετά μεγάλη! Στα αγαπημένα μου βιβλία σίγουρα είναι η σειρά “Fever” της Karen Marie Moning, η σειρά “Charlie Parker” του John Connolly αλλά και η σειρά “Harry Potter” καθώς ήταν από τα πρώτα βιβλία φαντασίας που διάβασα και έχω ένα συναισθηματικό δέσιμο. Από Έλληνες συγγραφείς μπορώ να πω ότι προτιμώ την Μαρία Βρυσανάκη γιατί έγραψε την πρώτη σειρά φαντασίας που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον!

Τι διαβάζεις αυτήν την περίοδο;

Διαβάζω μία σειρά της Christine Feehan που θεωρείται paranormal romance με στοιχεία μυστηρίου και μαγείας. Συγκεκριμένα, το “Dangerous Tides”

Τι να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;

Αρκετά πράγματα! Έχω ήδη έτοιμο ένα βιβλίο και στα σκαριά κάτι πολύ σημαντικό. Το σίγουρο είναι πως υπάρχουν πολλά σχέδια. Σας ευχαριστώ για αυτή την πολύ όμορφη συνέντευξη!

Μαρία Γεωργοπούλου, καλοτάξιδο να είναι το τελευταίο σου βιβλίο “Η πολυκατοικία στο τέλος της οδού Στυγός” το οποίο καθώς φαίνεται ήρθε για να ταράξει τα νερά στον χώρο της εγχώριας λογοτεχνίας τρόμου. Η νουβέλα σου για πολλούς θα αποτελέσει μια ευχάριστη έκπληξη, προσωπικά χαίρομαι που το τόλμησες και σου εύχομαι από καρδιάς πολλές και καλές επιτυχίες!