Διαβάσαμε | Théophile Gautier - 'Η νεκρή ερωμένη'

Παναγιώτης Πλατώνης 5 Δεκ 2020 14:00 0

Πληροφορίες έκδοσης

Τίτλος: Η Νεκρή Ερωμένη
Συγγραφέας: Θεόφιλος Γκωτιέ
Ημ. έκδοσης: 1 / 1 / 2020
ISBN: 9789603225904
Εκδόσεις: Αιγόκερως
Σελίδες: 94

Περιγραφή

"Τα φανταστικά διηγήματα και οι νουβέλες του Γκωτιέ δείχνουν μια από τις κυριότερες πλευρές της πολυσήμαντης πεζογραφίας του, εκείνη την πλευρά που εγκαινιάζει την επίσημη εισβολή του φανταστικού στη Γαλλία και που ταυτόχρονα αποκαλύπτει τις εκτάσεις ανάμεσα στις οποίες ο πεζογράφος Γκωτιέ κινήθηκε: στη βίωση της οριακής εμπειρίας και στην άρνησή του να συμβαδίζει με τους σύγχρονους υλιστικούς καιρούς και τον στυγνό θετικισμό τους. Από τις απόψεις αυτές ο άνθρωπος με το κόκκινο γιλέκο, που το φορούσε περιφρονώντας τους αστούς της εποχής του ανήκει στη χωρία όλων εκείνων που ανανέωσαν πολλά είδη του λόγου και φυσικά την αυλαία του φανταστικού και θαυμαστού"

Η Νεκρή Ερωμένη, είναι μια σύντομη ιστορία, που γράφτηκε από τον Théophile Gautier (Θεόφιλο Γκωτιέ) και εκδόθηκε στην εφημερίδα La Chronique de Paris το 1836. Σε μια περίοδο της ιστορίας που ο Ευρωπαϊκός κόσμος άρχισε να ασχολείται έντονα με το μεταφυσικό στοιχείο και ιδιαίτερα με τη 'Θύμηση της Θνητότητας'. Tο σύντομο αυτό διήγημα ξεπήδησε από τη φαντασία του πολυγραφότατου συγγραφέα στις απαρχές της Βικτωριανής περιόδου και ήταν από τα πρώτες ιστορίες – διηγήματα τα οποία πραγματεύονταν τους βρικόλακες.

Philip Burne-Jones, The Vampire, 1897

Γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, η υπερφυσική - τρομακτική υπόθεση της αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού ιερέα του Romuald, ο οποίος ερωτεύεται μια σκοτεινή, μυστηριώδη και σαγηνευτική γυναίκα που ονομάζεται Clarimonde. Η όμορφη γυναίκα αποδεικνύεται ότι είναι βαμπίρ - απέθαντη. Μέσα από τα λόγια του ηλικιωμένου ιερέα ξετυλίγεται ένα παρανοϊκό νοητικό παιχνίδι μεταξύ των δύο ηρώων. Η πίστη (χριστιανική) δοκιμάζεται, η λογική αμφιταλαντεύεται με τον έρωτα, η υπόσχεση... της αιώνιας αγάπης οδηγούν τον Romuald στην απομάκρυνσή του από τη ζωή του ως ιερέας. Παρά τις εκλύσεις του Serapion (ιερέας στην ίδια εκκλησία με τον ήρωα), ακολουθεί την θυγατέρα της νύχτας μέχρι την Βενετία, 'απομυζώντας' του κάθε βράδυ λίγες σταγόνες αίμα για να διατηρήσει την αιώνια ομορφιά της. Μέσα από τις λέξεις του βιβλίου, η ζωή και ο θάνατος, οι νεκροί και οι ζωντανοί συμμετέχουν σε ένα μακάβριο χορό συναισθημάτων, που το όνειρο και η πραγματικότητα ίσως χάνονται στην λήθη.
(σημείωση): Το διήγημα Η νεκρή Ερωμένη και Ο Βρικόλακας του Polidori ήταν οι προάγγελοι ενός από τα διασημότερα βιβλία όλων των εποχών, το Ο Δράκουλας του Bram Stoker.

Απόσπασμα από το βιβλίο:
'… Ω! πόσο όμορφη ήταν!... Ήταν αρκετά ψηλή με σώμα Θεάς. Τα ξανθοκόκκινα μαλλιά της χωριζόντουσαν στη μέση και κυλούσαν πάνω στους κροτάφους της… Το μέτωπό της γαλαζωπής και διάφανης λευκότητας, απλωνόταν φαρδύ και γαλήνιο στις άκρες των δύο ματοτσίνορων, λεπτομέρεια, που πρόδιδε στα γαλαζοπράσινα μάτια…Τι μάτια ήταν εκείνα! Με μια τους αστραπή καθόριζαν την μοίρα ενός άνδρα… Τα μάτια κείνα εκτόξευαν αχτίνες ίδια βέλη,… Η γυναίκα εκείνη ήταν άγγελος ή δαίμονας ίσως και τα δύο... Από καιρό σε καιρό ανασήκωνε το κεφάλι της με κίνηση κυματοειδή φιδιού ή παγωνιού που κορδώνεται και προκαλούσε ελαφρό ρίγος...'

Στο βιβλίο βασίστηκαν δύο ταινίες (μια κανονικής διάρκειας και μια μικρού μήκους)