Διαβάσαμε | Πρέπει να μιλήσουμε για το Stravaganza
Με λίγα λόγια: το Stravaganza είναι το καλύτερο μάνγκα των τελευταίων ετών.
Στις πρώτες σελίδες αντικρίζουμε δυο όμορφες νύμφες του νερού να παίζουν πάνω από μια ειδυλλιακή λίμνη. Δεν υπάρχει διάλογος, μόνο εικόνες, όπου ο κομίστας μοστράρει το ταλέντο του στο σχέδιο και στην αχαλίνωτη φαντασία του. Εμφανίζεται η πρωταγωνίστρια μας, πετάει τα ρούχα της και πέφτει στο νερό. Δεν αργούν να φανούν δυο τέρατα-στρατιώτες άγνωστου στρατού, για να κολυμπήσουν και αυτοί στο καθαρό νερό. Στην παρέα εισβάλει ένα τέρας, που επιτίθεται ξαφνικά στους στρατιώτες και η όμορφη ημέρα μετατρέπεται σε αναπάντεχο πεδίο σφαγής.
Το Stravaganza: The Queen in the Iron Mask σε αιχμαλωτίζει από τις πρώτες σελίδες του. Ο Akihito Tomi (ιστορία και σχέδιο) δεν βιάζεται. Παραμένει στις σκηνές του, ακόμα και αν είναι απλές. Παρουσιάζει τον χώρο και τους χαρακτήρες, δίχως επεξήγηση ή πολλούς διαλόγους. Μαθαίνεις όσα χρειάζεται. Ο αναγνώστης ζει την ιστορία, ο πλούσιος κόσμος της οποίας ξεδιπλώνεται σιγά σιγά.
Η ιστορία αφορά μια άτακτη βασίλισσα ενός φανταστικού κόσμου η οποία κρατάει την ταυτότητα της κρυφή (με μια στιλάτη περικεφαλαία) από τον λαό. Αυτό γιατί είναι μια δεινή πολεμίστρια που συχνά βγαίνει μόνη της στις ερημιές για να επιθεωρήσει τις περιοχές ή απλά να χαλαρώσει. Σύντομα θα πρέπει να αναλάβει στρατιωτικά καθήκοντα όταν ένας δυνατός, ζωώδης στρατός επιτεθεί χωρίς οίκτο στο βασίλειο.
Το μάνγκα είναι πλούσιο σε κάθε τομέα: από το σχέδιο, τους χαρακτήρες, την εξέλιξη της ιστορίας, τους διάφορους λαούς, τις σκηνές δράσης. Δεν βρήκα ούτε ένα πάνελ που να είναι βαρετό. Ο Akihito Tomi αποδίδει με εντυπωσιακό τρόπο το ανθρώπινο σώμα, και ειδικά το γυναικείο, μιας και το μάνγκα σφύζει από ερωτισμό. Αγαπάει την πρωταγωνίστρια του και δεν διστάζει να την δείξει ολόγυμνη. Μάλιστα υπάρχει και ένα αστείος χαρακτήρας, ένας κοντοστούπης γέρος που αρέσκεται να... ξεγυμνώνει γυναίκες. Αυτό είναι η αφορμή όχι μόνο για να δημιουργήσει ξεκαρδιστικές καταστάσεις, αλλά και να προσφέρει άκρατη σεξουαλικότητα, κάτι που λείπει από τις ευνουχισμένες και παρεξηγημένες εποχές που ζούμε.
Όσο λεπτομερείς είναι οι χαρακτήρες, άλλο τόσο είναι ο κόσμος, με τις διαφορετικές φυλές, τα βασίλεια τους, τα ζώα, τις ερημιές κτλ. Υπάρχει ενδελεχή λεπτομέρεια στο σχέδιο, ακόμα και σε background περιβάλλοντα. Κυριολεκτικά βλέπεις μέχρι εκεί που 'φτάνει το μάτι'. Ο Tomi σχεδιάζει με μια ζωντάνια, μια δυναμικότητα. Δίνει υπόσταση στο σύμπαν του, χωρίς να γίνεται επεξηγηματικός. Λέει μόνο όσα χρειάζεται, και πιστέψτε με, είναι αρκετά.
Είπαμε για το χιούμορ και τον ερωτισμό. Δεν είπαμε για τις επικές σκηνές δράσεις. Οι μάχες ρίχνουν σαγόνια. Από μονομαχίες, μέχρι καταδιώξεις και στρατούς που συγκρούονται, ο Tomi δίνει ένα ρεσιτάλ αφήγησης. Υπάρχουν αιματηρές μάχες μέχρι εξαντλήσεως, υπάρχουν ενδιαφέροντα 'διαλλείματα' με μικρές στιγμές από δευτερεύοντες χαρακτήρες, υπάρχουν ευφάνταστοι οπλισμοί και στρατηγικές. Αφιερώνεται ένας μεγάλος χώρος στη δράση για να απολαύσεις τον χαμό. Στον τρίτο τόμο μάλιστα υπάρχει η απόλυτη κορύφωση. Μια εκτεταμένη μαζική μάχη, που καταλήγει σε μονομαχία μέχρι τελικής πτώσης. Ο Tomi σου πετάει την δημιουργικότητα του στα μούτρα και σε αφήνει άναυδο. Όταν τελείωσα το μάνγκα ήμουν λαχανιασμένος. Με πιάνει πονοκέφαλος, όταν σκέφτομαι πως ο Akihito Tomi έκατσε να τα σκεφτεί όλα αυτά και μετά να τα σχεδιάσει.
Το Stravaganza: The Queen in the Iron Mask είναι ένα αριστούργημα των σύγχρονων μάνγκα (το ίδιο και το Vinland Saga, αλλά θα τα πούμε άλλη φορά για αυτό). Γεμάτο χαρακτήρες, χιούμορ, δράμα, δράση και πλούσια φαντασία. Μια απίστευτα διασκεδαστική ιστορία, από την οποία δεν μπορούσα να τραβήξω τα μάτια μου από πάνω της. Μέχρι στιγμής κυκλοφορεί σε τρεις μεγάλους τόμους, ενώ αναμένεται και συνέχεια.