Childhood's end (?)

•

Αν μη τι άλλο, αν υπάρχει μια εποχή που είναι συνδεδεμένη με αναμνήσεις και γλυκιά νοσταλγία, αυτή, είναι το καλοκαίρι. Όλοι μας έχουμε συνδέσει, με αυτή την εποχή του χρόνου, πρόσωπα, καταστάσεις, μέρη και πράγματα. Όπως θα καταλάβατε ήδη, σε αυτό το άρθρο, εν τω μέσω του καλοκαιριού, αποφάσισα να “ταξιδέψω” λιγάκι προς τα πίσω, στο παρελθόν και τα παιδικά μου, άντε και ολίγον από τα εφηβικά χρόνια. Όχι, μην ανησυχείτε, αν και είμαι περήφανο τέκνο των 80ς και 90ς, δεν πρόκειται να κάνω μια μελαγχολική, γλυκόπικρη ωδή στο παρελθόν, με αναλύσεις του τύπου “εμείς, εκείνα τα χρόνια είμασταν καλύτερα...μπλα μπλα” και λοιπές τέτοιες παρελθοντολαγνικές αναφορές. Απλά, οι εποχές εκείνες ήταν η περίοδος που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τον εαυτό μας, συνδέσαμε κάποια πράγματα και καταστάσεις με τους εαυτούς μας τα οποία επηρρέασαν και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας, άλλους σε μεγαλύτερο και άλλους σε μικρότερο βαθμό.

Ήταν η εποχή χωρίς την άμεση, έγκαιρη και συνεχόμενης ροής πληροφόρηση (και παραπληροφόρηση, ενίοτε!) των πάντων. Ήταν η εποχή που δεν είχαμε ίντερνετ. Έπρεπε να περιμένουμε για αυτά που μας άρεσαν να κάνουμε, να βλέπουμε, να διαβάζουμε. Έπρεπε να περιμένουμε, μέχρι να προβάλλει το αγαπημένο μας παιδικό πρόγραμμα στην τηλεόραση. Έπρεπε να περιμένουμε κάθε εβδομάδα ή/και μήνα, μέχρι να κυκλοφορήσει το τεύχος από το αγαπημένο μας περιοδικό. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι να πάει, τουλάχιστον, 5.30 το απόγευμα για να βγούμε από το σπίτι και να πάμε να παίξουμε. Ήταν αυτή η αίσθηση της αναμονής, που τα έκανε όλα περισσότερο ενδιαφέροντα, περισσότερο ποθητά, ανεκτίμητα στην συνείδηση μας, συντελλόντας θετικά στην μετέπειτα πορεία της ενήλικης ζωής μας. Όπως είναι φυσικό, ένα από τα “ανεκτίμητα” αυτά πράγματα τα οποία συνέδεσα με την παιδική μου ηλικία και με την χαλαρή διάθεση του καλοκαιριού, ήτανε τα κόμικς. Ήταν ένας από τους τρόπους, να διαβάζεις κάτι νέο και συναρπαστικό και ταυτόχρονα να ενημερώνεσαι, την εποχή εκείνη, μέσα απο τις στήλες τους. Να ταξιδεύεις με τις περιπέτειες των αγαπημένων σου ηρώων. Να γίνεται αντικείμενο συζήτησης, αλλά και έντονων διαφωνιών, με την παρέα σου. Ήτανε μία από τις επιλογές σου εκείνη την εποχή! Μια επιλογή, που έγινε καθημερινότητα μέχρι και σήμερα...

Από πιτσιρικάς, η αίσθηση του να διαβάζεις κείμενο το οποίο συνοδευότανε από εικόνες, με είχε συγκλονίσει ευχάριστα. Ξέφευγε, στην ηλικία εκείνη, από την βαρετή πολλές φορές ανάγνωση των βιβλίων. Ήταν ευχάριστο, αστείο, περιπετειώδες. Είχε ροή, ήτανε γρήγορο και ανάλαφρο. Σκοπός του ήτανε να σε κάνει να περάσεις όμορφα μαζί του. Να σε ταξιδέψει και να σε παρασύρει. Έτσι λοιπον, τα καλοκαίρια μου ήτανε ιδιαιτέρως συνδεδεμένα με τις ιστορίες κόμικς. Πολλά μεσημέρια, μετά από το παιχνίδι, γινόταν η απαραίτητη στάση από το περίπτερο της γειτονιάς, πριν πάω στο σπίτι για το μεσημεριανό φαγητό. Μια μαγική εικόνα ξετυλλίγοταν μπροστά στα μάτια μου. Δύο τεράστια ράφια, θυμάμαι, από την μία πλευρά του περιπτέρου, γεμάτα με κόμικς και περιοδικά. Φανταχτερά, πολύχρωμα εξώφυλλα, με χαρακτήρες να φιγουράρουν πάνω τους. Οι επιλογές πολλές, το χαρτζιλίκι περιορισμένο (ή μάλλον, όσο θα έπρεπε να είναι..). Ιστορίες κόμικς για όλα τα γούστα. Αστείες, ευχάριστες ιστορίες μέσα από τις σελίδες των ΜΙΚΥ ΜΑΟΥS, ΒΑΒΟΥΡΑ, ΤΙΡΑΜΟΛΑ, ΣΕΡΑΦΙΝΟ. Ιστορίες με τις συγκλονιστικές περιπέτειες του ΣΠΑΙΝΤΕΡ ΜΑΝ και του ΚΑΠΤΕΝ ΑΜΕΡΙΚΑ, από τις αξέχαστες εκδόσεις “Καμπανάς”. Τα θρυλικά κατορθώματα του Λοχαγού Μαρκ και των συντρόφων του, απέναντι στους Άγγλους αποικιοκράτες, μέσα από τα τεύχη του περιοδικού ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ. Τα πολυθεματικά περιοδικά ΑΓΟΡΙ και ΜΠΛΕΚ, που φιλοξενούσαν στις σελίδες τους πολλές και ποικίλες ιστορίες κόμικς, συνοδευόμενα από νέα για μουσική, παιχνίδια, αθλητισμό, διαγωνισμούς. Με δώρα αφίσες για τον τοίχο του δωματίου σου και σιδερότυπα, που σιδερώνανε πάνω στα φανελάκια οι μαμάδες μας!

Είτε ήσουν το καλοκαίρι στην πόλη, σε κάποιο χωριό ή σε κάποια παραλία, κάποια τευχάκια κόμικς σε συνόδευαν πάντα. Έχει τύχει σε συζητήσεις με φίλους, οι οποίοι δεν ασχολούνται πλέον με την ανάγνωση κόμικς ή ασχολούνται σε ελάχιστο βαθμό, να ανασύρουνε ευχάριστες αναμνήσεις από καλοκαιρινές διακοπές, παρέα με τεύχη κόμικς! Στην ροή της κουβέντας, η ανάμνηση μπορεί να γίνει επιθυμία για μια στάση από το περίπτερο, στον επιστροφή για το σπίτι, για κάποιο τεύχος ΜΠΛΕΚ ή MIKY MAOYS που του άρεσε να διαβάζει μικρός. Μπορεί να γίνει αναλαμπή, για κάποιον άλλο, μιας κούτας με ξεχασμένα κόμικς στο πατρικό του σπίτι. Μπορεί να γίνει επιθυμία να συμπληρώθεί η συλλογή από την ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ, της οποίας τεύχη, υπάρχουνε σε περίοπτη θέση στην βιβλιοθήκη του σπιτιού του! Ή ακόμα ακόμα, το ότι μέσα από τα κόμικς, κάποιος άλλος, έμαθε να διαβάζει καλύτερα και πιο γρήγορα, από τα άλλα παιδιά της τάξης. Μια κουβέντα, που εκτυλλίσεται, ξεδιπλώνεται και οδηγεί και σε άλλες δραστηριότητες μας, και σε άλλα πράγματα που μας άρεσαν την εποχή εκείνη. Thundercats ή Ιππότης της Ασφάλτου; Terminator ή Robocop; Λοχαγός Μάρκ ή Μπλεκ; Nintendo Game Boy ή Sega Game Gear; Είναι όλα αυτά με τα οποία, περνούσαμε τα καλοκαίρια μας. Τις ήρεμες, ζεστές, ξέγνοιαστες ημέρες του καλοκαιριού μας. Του δικού μας καλοκαιριού!

Ξέρω, ότι όσοι διαβάζετε το κείμενο αυτό, μπορεί να πείτε ότι τελικά παρασύρθηκα από την νοσταλγία. Μπορεί λιγάκι, αλλά δεν είναι επιτηδευμένο, το εγγυώμαι! Δεν είναι παρελθοντολαγνεία, όπως προανέφερα. Είναι στιγμές που έμειναν για πάντα χαραγμένες και μας επηρρέασαν μέχρι και σήμερα. Πως θα ήταν δυνατόν, αυτές τις στιγμές, που όταν συνδέονται με πράγματα που απολαμβάναμε, να μην της αναφέρεις με μια κάπως περισσότερο, ας το πούμε, φορτισμένη διάθεση; Ίσως και με γλυκειά νοσταλγία. Το θέμα είναι, όλοι μας, να απολαμβάνουμε την κάθε εποχή. Με τα καλά της. Ίσως μερικές φορές και τα κακά της. Αλλά να την απολαμβάνουμε. Γιατί για τον καθένα από εμάς και όλους μαζί, η κάθε εποχή είναι η εποχή μας. Κλείνοντας το άρθρο, κοιτάζω την θέση με τα κόμικς μου στην βιβλιοθήκη του δωματίου μου. Να μην ξεχάσω να κάνω και μία στάση, το απόγευμα, από το περίπτερο. Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους!