Watch Me | "Psycho"

Κατερίνα Ελευθερίου 28 Αυγ 2020 19:00 0

Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος του καλοκαιριού και πριν την έναρξη της νέας κινηματογραφικής σεζόν, θεώρησα ότι είναι μια καλή ευκαιρία, μέσω της στήλης του Watch me, να κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στον μαιτρ του τρόμου, τον Sir Alfred Hitchcock και φυσικά το Psycho!

To Psycho είναι ίσως η πιο κλασική ταινία τρόμου και μυστηρίου του 1960, σκηνοθετημένη από τον Alfred Hitchcock, σε σενάριο του Joseph Stefano με πρωταγωνιστές τους Anthony Perkins, Janet Leigh και Vera Miles. Έχουν ακολουθήσει τρία σικουελ, δύο ριμέικ και μία σειρά χωρίς όμως την αντίστοιχη επιτυχία που είχε η πρωταρχική ταινία. Αξίζει βέβαια εδώ να αναφερθώ στη σειρά του Netflix, Bates Motel, και ιδιαίτερα στον πρωταγωνιστή της, Freddie Highmore, καθώς πιστεύω ότι η ερμηνεία του στο ρόλο του Norman Bates ήταν αξιόλογη, αν αναλογιστεί κανείς ότι αυτός ο ρόλος στιγματίστηκε από τον Anthony Perkins.

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Robert Bloch, η υπόθεση της ταινίας εξελίσσεται γύρω από τους φόνους που διαπράττονται από έναν ψυχωτικό δολοφόνο, στο απομονωμένο Bates Motel. Το Psycho ήταν η ταινία με τα υψηλότερα κέρδη στην καριέρα του Sir Alfred Hitchcock καθώς και η πρώτη ταινία τρόμου που σκηνοθέτησε. Με την πάροδο του χρόνου το Psycho, έλαβε θρυλική υπόσταση και αποτελεί πλέον ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα του σκηνοθέτη. Η δολοφονία του χαρακτήρα της Leigh στο ντους είναι η κεντρική σκηνή της ταινίας και μία από τις πιο γνωστές σε ολόκληρο τον κινηματογράφο. Ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της ταινίας είναι πως παρότι διαδραματίζονται σκηνές άγριων δολοφονιών, είναι κινηματογραφημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μην παρουσιάζεται στον θεατή ωμή βία, παρά μόνο τρόμος. Ίσως το πιο μεγάλο ατού της ταινίας είναι ο ίδιος της ο πρωταγωνιστής. Ο Anthony Perkins ταυτίστηκε τόσο πολύ με το ρόλο του Norman Bates που τον ακολούθησε στο υπόλοιπο της καριέρας του. Η πιο αγαπημένη μου σκηνή, και εκείνη που αποδεικνύει ακράδαντα το ταλέντο του Anthony Perkins, είναι το τελευταίο πλάνο που δείχνει τον Norman στο κελί του, με το μυαλό του πλέον ολότελα δοσμένο στην προσωπικότητα της μητέρας του.

Το 2006 η ταινία ψηφίστηκε από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγο ως η πιο τρομακτική ταινία όλων των εποχών. Έλαβε επίσης την πρώτη θέση στη λίστα "100 Χρόνια...100 Τρόμοι" και ο Norman Bates έλαβε την 2η θέση στη λίστα με τους 50 πιο διαβολικούς χαρακτήρες όλων των εποχών. Χαρακτηριστική παραμένει και η μουσική επένδυση της ταινίας από τον συνθέτη Bernard Herrmann.

♦