“Το Όνομα του Ανέμου” του Patrick Ruthfuss

“Το όνομά μου είναι Κβοθ. Έχω κλέψει πριγκίπισσες από στοιχειωμένους βασιλιάδες. Έκαψα συθέμελα την πόλη του Τρέμπον. Βάδισα στο φεγγαρόφωτο σε μονοπάτια που άλλοι φοβούνται ακόμα και να τα αναφέρουν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έχω μιλήσει με θεούς, έχω αγαπήσει γυναίκες και έχω γράψει τραγούδια που κάνουν τους τροβαδούρους να δακρύζουν. Ίσως με έχετε ακουστά...” Με τα λόγια αυτά ξεκινά μια αφήγηση που αφήνει ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στη σύγχρονη λογοτεχνία φαντασίας. Μια ιστορία σκοτεινή και λυρική, μια ιστορία εκδίκησης και εσωτερικής αναζήτησης, μια ιστορία ατσάλινης θέλησης, επιβίωσης και ηρωικών πράξεων. Είναι η ιστορία ενός αληθινού ήρωα - ενός ανθρώπου που έγινε θρύλος...

“Το όνομά μου είναι Κβοθ. Έχω κλέψει πριγκίπισσες από στοιχειωμένους βασιλιάδες. Έκαψα συθέμελα την πόλη του Τρέμπον. Βάδισα στο φεγγαρόφωτο σε μονοπάτια που άλλοι φοβούνται ακόμα και να τα αναφέρουν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Έχω μιλήσει με θεούς, έχω αγαπήσει γυναίκες και έχω γράψει τραγούδια που κάνουν τους τροβαδούρους να δακρύζουν. Ίσως με έχετε ακουστά...”

Διαβάζοντας το παραπάνω απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου έχεις την εντύπωση πως θα ζήσεις κάτι επικό, κάτι γεμάτο δράση και περιπέτεια που θα σε ταξιδέψει. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα αν και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.

Το βιβλίο είναι μια αφήγηση της ζωής του πρωταγωνιστή, του Κβοθ, σε μια στιγμή που ο ίδιος έχει αποστασιοποιηθεί από τα πάντα και προσπαθεί να ζήσει μια κανονική ζωή. Μια αναπάντεχη όμως συνάντηση θα του δώσει την ευκαιρία να μας μιλήσει για τη ζωή του και τον μύθο που περιβάλει το όνομα του. Μια αφήγηση που ξεκινά από την παιδική του ηλικία, περνά από την ανεμελιά στην σκληρή όψη της ζωής μέχρι το πανεπιστήμιο που αποτελεί διακαή πόθο του πρωταγωνιστή. Με όπλο την οξυδέρκεια και τη νοημοσύνη του θα προσπαθήσει να φτάσει από την επιβίωση, στην καταξίωση.

Το Όνομα του Ανέμου εχει πλούσια κοσμοπλασία, εντυπωσιακό σύστημα μαγείας και φυσικά έντονους χαρακτήρες. Αυτό όμως που το κατατάσσει, όπως και τα υπόλοιπα βιβλία της σειράς, σε υψηλές θέσεις στις προτιμήσεις των αναγνωστών είναι ο τρόπος με τον οποίο γράφει ο συγγραφέας. Με μια δόση λυρικότητας, με ζωντανες περιγραφές, με έντονα στοιχεία ρομαντισμού ο Rothfuss καταφέρνει να αιχμαλωτίσει κάθε αναγνώστη. Ο τρόπος γραφής του είναι μεθυστικός και σε κάνει να ζητάς κάθε φορά λίγο παραπάνω, με αποτέλεσμα να μη μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου. Είναι από τα βιβλία που σου δημιουργούν ποικίλα συναισθήματα καθώς χάνεσαι μέσα στις σελίδες του και γίνεσαι μάρτυρας έντονα φορτισμένων σκηνών που σε βάζουν για τα καλά στη θέση του ήρωα.

Πάμε να δούμε τα βασικά χαρακτηριστικά του βιβλίου ξεκινώντας φυσικά από την κοσμοπλασία. Εδώ ο συγγραφέας έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, δημιουργώντας ένα κόσμο αρκετά μεγάλο, προσδίδοντας διαφορετικά χαρακτηριστικά, όπως γλώσσες, ήθη και έθιμα, φυλές και θρησκείες, δίνοντας έτσι μια αίσθηση ρεαλισμού. Ένα επιπλέον στοιχείο που εμένα προσωπικά μου τραβάει το ενδιαφέρον είναι οι μύθοι και οι ιστορίες που υπάρχουν σε κάθε κόσμο. Εδώ μας παρουσιάζονται αρκετοί οι οποίοι παίζουν μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής. Μερικοί από αυτούς δίνονται με τραγούδια τα οποία έχεις την αίσθηση ότι τα “ακούς” στο μυαλό σου χωρίς να έχεις καμία πληροφορία σχετικά με τον ρυθμό ή την μελωδία τους, κατι που πιστώνεται στο ταλέντο του συγγραφέα. Ορισμένες ιστορίες σε κάποια σημεία δίνουν μια ένταση που φαίνεται να λείπει καθώς τα πάντα σχεδόν καλύπτονται από ένα πέπλο ηρεμίας και γαλήνης που σκεπάζει με την αφήγηση του ο πρωταγωνιστής. Επίσης ο συγγραφέας φαίνεται να έχει μια εμμονή με το χρηματοπιστωτικό σύστημα στον κόσμο που έχει δημιουργήσει, καθώς οι αναφορές στα χρήματα και οι άπειρες υποδιαιρέσεις αυτών είναι πολύ, μα πολύ συχνές!

Ένα ακόμα χαρακτηριστικό του βιβλίου είναι το σύστημα μαγείας το οποιο είναι αρκετά ενδιαφέρον. Αν και βλέπουμε μόνο την επιφάνεια αυτού, φαίνεται να έχει μεγάλο βάθος, κατι που ίσως το ανακαλύψουμε στα επόμενα βιβλία. Η ιστορία μας ταξιδεύει μέχρι το Πανεπιστήμιο, στο οποίο διδάσκονται τέσσερις τεχνικές της μαγείας του κόσμου του Rothfuss. Έχουμε τη Συμπάθεια (Sympathy) κατά την οποία απαιτείται τεράστια ικανότητα και συγκέντρωση του χρήστη ώστε να δημιουργήσει ένα δεσμό ανάμεσα σε δύο αντικείμενα και οτιδήποτε κάνει στο ένα να επηρεάζει το άλλο. Μπορεί επίσης να μεταβιβάσει ενέργεια από ένα σώμα στο άλλο. Ένα ιδιαίτερο είδος μαγείας που έχει αρκετούς περιορισμούς και δυσκολίες καθώς μπορεί εύκολα να εξαντλήσει τον χρήστη κατά την προσπάθεια, αντλώντας παραπάνω ενέργεια από όση μπορεί να διαθέσει ή να διαχειριστεί. Ακόμα ένα είδος μαγείας που βλέπουμε είναι η Συμβολένδυση (Sygaldry). Αυτή η τεχνική έχει να κάνει με τη χρήση ρούνων η οποίοι προσδίδουν χαρακτηριστικά σε αντικείμενα, μεταφέροντας μια ιδιότητα από το περιβάλλον σε κάτι τεχνητό. Μπορείς για παράδειγμα να μεταφέρεις ένα φυσικό φωτισμό σε μια λάμπα και αυτή να φωτίζει με τον ίδιο τρόπο χωρίς καμία πηγή ενέργειας. Ενδιαφέρουσα τεχνική με πολλούς κανόνες και μηχανικές που θυμίζει λίγο κάτι από τεχνολογικά επιτεύγματα και όχι τόσο με μαγεία. Έχουμε την κλασσική Αλχημεία που όλοι γνωρίζουμε λίγο πολύ, η μίξη διαφόρων υλικών για τη δημιουργία εντελώς νέων προϊόντων με σχεδόν μαγικές ιδιότητες. Τέλος έχουμε την Ονοματοδοσία, μια τεχνική που συναντάμε συχνά σε βιβλία της λογοτεχνίας του φανταστικού. Πρόκειται για τη χρήση του πραγματικού ονόματος ενός αντικειμένου ή μιας δύναμης της φύσης, όπως ο άνεμος, που καθιστά τον χρήστη ικανό να τη χειραγωγήσει. Ίσως η πιο ισχυρή τεχνική στο βιβλίο και σίγουρα η πιο μυστηριώδης! Αυτές λοιπόν είναι οι τέσσερις τεχνικές που χρησιμοποιούνται κυρίως στο Ονομα του Ανέμου ενώ έχουμε και στοιχεία από Fae magic, καθώς συναντάμε και πλάσματα της συγκεκριμένης κουλτούρας μέσα στην ιστορία.

Πάμε τώρα να δούμε και τους χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας. Σου γεννιούνται ποικίλα συναισθήματα όσο τους γνωρίζεις. Όσο μικρή συμμετοχή κι αν έχουν όλοι τους έχουν να δώσουν και από κάτι στην πλοκή. Απίστευτα ολοκληρωμένοι όλοι τους και κορυφαίος -φυσικά- ο πρωταγωνιστής, ο οποίος έχει τόσα ταλέντα με ένα από αυτά το να μπλέκει σε μπελάδες. Ολοι αυτοι οι μπελάδες και τα προβλήματα που βρίσκει στο διάβα του πηγάζουν από την αλαζονεία που τον διακατέχει, αλλά από την άλλη ποιος δεν θα ήταν αλαζόνας με τα ταλέντα του Κβοθ. Αν και δεν έχουμε μια κύρια μορφή για να χαρακτηρίσουμε σαν τον «κακό» της υπόθεσης, υπάρχουν ορισμένοι χαρακτήρες που θα σας γεννήσουν αρκετά έντονα συναισθήματα θυμού και εκνευρισμού. Γενικά πάντως σχεδον όλοι όσοι συμμετέχουν στο βιβλίο συμβάλουν στη συναισθηματική φόρτιση που θα βιώσετε όσο προχωράει η ιστορία.

Όλα τα παραπάνω μας κάνουν ένα αρκετά καλό σύνολο. Ίσως κάτι παραπάνω από καλό. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο “αλλά”. Το βιβλίο ανήκει σε μια σειρά βιβλίων, αποτελώντας το πρώτο μέρος αυτής, υπό τον γενικό τίτλο The Κingkiller Chronicle. Δυστυχώς όμως δεν φαίνεται να τελειώνει η σειρά. Το δεύτερο βιβλίο είναι το The Wise Man Fears (κυκλοφόρησε με τον τίτλο Όσα Φοβούνται οι Σοφοί σε 2 τόμους) και το τρίτο θα έχει τίτλο The Doors of Stone. Δεν έχουμε καμία πληροφορία για το πότε θα κυκλοφορήσει, ούτε καν αν έχει ολοκληρωθεί από τον συγγραφέα. Αντί αυτού ο Patrick Rothfuss βγάζει stand alone νουβέλες στον κόσμο του Kingskiller Chronicle όπως το The Narrow Road Between Desires που αναμένεται να κυκλοφορήσει το Νοέμβριο αυτής της χρονιάς στο εξωτερικό (στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει το προηγούμενο, με τίτλο Η Μουσική της Σιωπής). Αξίζει όμως σαν εμπειρία να ξεκινήσετε το ταξίδι παρέα με τον Κβοθ για να ζήσετε μια συναρπαστική ιστορία που θα σας αγγίξει και θα σας διασκεδάσει όσο λίγες!