“Κακοί Οιωνοί”, της Γεωργίας και Γιώτας Καλαμαρά

“Αυτό το βιβλίο υπόσχεται ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο! Το Κακοί Οιωνοί είναι ένα ανατρεπτικό βιβλίο στο οποίο θα απολαύσετε ιστορίες που έχουν για πρωταγωνιστές αρχαίους Έλληνες θεούς και δαίμονες. Διαβάζοντας περί μυθολογικού τρόμου στο πρώτο μέρος, θα δείτε μια διαφορετική οπτική από αυτή που ίσως έχετε στο μυαλό σας για την αρχαία Ελλάδα, ενώ το δεύτερο μέρος παρουσιάζει τον υπερφυσικό τρόμο στη σύγχρονη εποχή.

Η ελληνική μυθολογία είναι ανεξάντλητη, πλούσια και τρομερά ενδιαφέρουσα. Και σκοτεινή. Και μας είναι οικεία. Κατ’ επέκταση, η έμπνευση που μπορούν να αντλήσουν οι συγγραφείς τρόμου απ’ αυτή είναι τεράστια. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστοι Έλληνες συγγραφείς έχουν καταπιαστεί με τη μυθολογία μας. Οι αδερφές Καλαμαρά όμως “παρασύρθηκαν” από τον πλούτο και τη φαντασία που τη διακατέχει και μας παρουσιάζουν ερεβώδεις ιστορίες γεμάτες έμπνευση και τρόμο. Δεν μένουν όμως μόνο στην εγχώρια μυθολογία, καθώς σε αυτό το βιβλίο θα δείτε να ξεδιπλώνονται μυθολογίες και άλλων λαών. Θα ταξιδέψετε από τα Βαλκάνια μέχρι την Ιαπωνία. Όλες οι ιστορίες είναι καλοδουλεμένες, καλογραμμένες και τις αγάπησα για πολλούς λόγους. Είμαι σίγουρος ότι θα τις αγαπήσετε κι εσείς...”

- Θανάσης Παπαγεωργίου -
Αρχισυντάκτης του περιοδικού φαντασίας και τρόμου “Αλλόκοσμες Ιστορίες”

Ξεκινώντας αυτό το βιβλίο, ήμουν σίγουρη ότι δεν θα απογοητευτώ. Θα με ρωτήσετε: “Από πού πηγάζει αυτή η σιγουριά;”. Η Γιώτα και η Γεωργία είναι δύο συγγραφείς που βρίσκονται στο χώρο του ελληνικού φανταστικού εδώ και χρόνια και έχουν πετύχει αρκετές διακρίσεις σε διαγωνισμούς διηγημάτων. Έχω γνωρίσει την πένα τους μέσα απ’ τα έργα τους, οπότε για κάποιον λόγο ένιωσα μία σιγουριά, με το που έπιασα το βιβλίο στα χέρια μου.

Αρχικά, με κέρδισε ο τίτλος. Κακοί Οιωνοί. Πόσο βαθιά δυσοίωνο ακούγεται αυτό; Πολύ! Και αυτό για εμένα ήταν κάτι, που έκανε την ψυχή μου να ανατριχιάσει και να αισθανθεί ότι οι σελίδες αυτού του αναγνώσματος έχουν την δυνατότητα να βυθίσουν του μυαλό μου στο σκοτάδι, να με φέρουν αντιμέτωπη με το κακό. Την αίσθηση αυτή ενίσχυσε το καλαίσθητο μεν, σκοτεινότατο δε, εξώφυλλο. Έχοντας φτάσει στο τέλος του βιβλίου μπορώ να πω με σιγουριά, πως μου έδωσε αυτά που μου υποσχέθηκε, από την πρώτη ματιά.

Στην αρχή υπάρχει πρόλογος γραμμένος από τον Παντελή Μαυρομμάτη και ομολογώ, ότι με το που διάβασα το πρόλογο, η επιθυμία μου να χαθώ στις σελίδες του βιβλίου έγινε ακόμη μεγαλύτερη.

Το βιβλίο χωρίζεται, ουσιαστικά, σε δύο θεματικές ενότητες. Η πρώτη θεματική ενότητα είναι διηγήματα που έχουν αρχαιοελληνικό στοιχείο, βασίζονται σε θεότητες και μυθολογίες, που προέρχονται από την αρχαία Ελλάδα. Γενικά, πρόκειται ξεκάθαρα για ένα βιβλίο τρόμου, οπότε το πάντρεμα αυτό με το αρχαίο ελληνικό στοιχείο, θεωρώ πως ήταν μία πρόκληση, στην οποία τα κορίτσια ανταποκρίθηκαν με πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία. Επίσης, είναι εμφανές πως έχει γίνει έρευνα εις βάθος, υπάρχουν λεπτομέρειες που δείχνουν πως οι συγγραφείς δεν άφησαν πράγματα στην τύχη. Πολύ ωραία λεπτομέρεια, σε όλο το βιβλίο, είναι ότι με το που τελειώνει μια ιστορία μας δίνονται, εν συντομία, κάποιες πληροφορίες για πρόσωπα και γεγονότα, που έχουν περιγράφει και τα οποία έχουν εμπνεύσει το εκάστοτε διήγημα. Ακόμη, μου άρεσε που στην αρχή του κάθε διηγήματος υπάρχει ένα μικρό σκίτσο που έχει σχέση με το περιεχόμενο της ιστορίας.

Τελειώνοντας την πρώτη υποενότητα, φτάνεις  στο διήγημα του Γιώργου Δάμτσιου, που στην ουσία ενώνει όλα τα διηγήματα σε μία ιστορία. Την ιδέα αυτήν την βρήκα εκπληκτική, πρωτότυπη και ήταν σαν να κάνω εκεί μία επανάληψη σε αυτά που είχα ήδη διαβάσει.

Στο δεύτερο μέρος, υπάρχουν ιστορίες βασισμένες σε παγκόσμιες μυθολογίες δαιμόνων. Εδώ, έχουμε μία αντιστροφή, όσον αφορά το guest διήγημα, το οποίο έχει γράψει ο Μπάμπης Δρουκόπουλος και του οποίου το μεγαλύτερο μέρος υπάρχει στην αρχή, πριν ακόμη διαβάσουμε την ενότητα, ενώ το τέλος του βρίσκεται  στις τελευταίες σελίδες της ενότητας. Αυτά τα στοιχεία της δομής και του περιεχομένου, δίνουν στο βιβλίο ιδιαίτερη δυναμική!

Μου άρεσε πάρα πολύ, που τα κορίτσια δεν γράψανε απλά κάποια διηγήματα μόνο, αλλά χρησιμοποίησαν τη δημιουργικότητα τους, συζήτησαν τις ιδέες τους, ζήτησαν από άλλους συγγραφείς να συνδράμουν και έφτιαξαν κάτι που χαρακτηρίζεται τόσο από ποιότητα, όσον αφορά το περιεχόμενο, όσο και από πρωτοτυπία.

Το συγγραφικό ύφος είναι υπέροχο, ανταποκρίνεται στο είδος που περιγράφει, χτίζει την αγωνία, αφήνει τον αναγνώστη να βυθιστεί στο σκοτάδι. Οι ιδέες είναι πάρα πολύ καλές και σε ένα έργο αρκετών διηγημάτων καμιά ιστορία δεν μοιάζει με την άλλη, είναι όλες πολύ ξεχωριστές. Η γραφή σε όλο το βιβλίο είναι σε εξαιρετικό επίπεδο και παρά το γεγονός ότι το βιβλίο δεν γράφεται από ένα άτομο, δεν παρουσιάζει ανομοιομορφίες. Οι ιστορίες είναι ευφάνταστες, η βάση τους είναι μυθολογική αλλα θίγονται σύγχρονα θέματα, θέτονται προβληματισμοί, μπαίνουν ηθικά διλλήματα.

Αν με ρωτήσετε ποιες ιστορίες ξεχώρισα, λυπάμαι, αλλά δεν θα μπορέσω να σας απαντήσω. Ίσως και να υπήρξαν μια-δυο που σαν περιεχόμενο δεν ταίριαξαν απόλυτα στα γούστα μου, αλλά το γενικό σύνολο είχε σίγουρα θετικό πρόσημο, όποτε προτείνω σε όλους τους φίλους του τρόμου να δώσουν μια αναγνωστική ευκαιρία σε αυτή την συλλογή!