Διαβάσαμε | "Κατάβαση" - Μάριος Δημητριάδης

•

Περιγραφή:

Ο Άγγελος βλέπει τη ζωή του να καταρρέει μέρα με τη μέρα. Η γυναίκα της ζωής του πεθαίνει, χάνει τη δουλειά του και όλοι τον εγκαταλείπουν. Όλα αυτά μετά την επίσκεψή του στο νεκρομαντείο του Αχέροντα… Όταν αρχίσει να νιώθει ότι τον παρακολουθούν και αντιληφθεί πως κάποιος –ή κάποιοι;– τον καταδιώκει, ένας άντρας θα εμφανιστεί από το πουθενά και θα προσφερθεί να τον βοηθήσει.
Την ίδια στιγμή κάποιος άλλος οδεύει προς τον Άδη. Προδομένος από όλους, ξέρει από πριν ότι οι τρεις δικαστές δεν πρόκειται να δείξουν επιείκεια απέναντί του. Τα βασανιστήρια του κάτω κόσμου τον περιμένουν και δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό.
Τι ενώνει τους δύο αυτούς άντρες; Τι κρύβεται πίσω από την προδοσία και τι είναι αυτό που θέλουν πραγματικά οι θεοί;

Η Κατάβαση είναι μια καθηλωτική, σκοτεινή ιστορία για τη σύγκρουση ανάμεσα στον αρχαίο και στον σύγχρονο κόσμο. Ένας σκληρός και ανελέητος αγώνας δρόμου ανάμεσα σε θεούς και θνητούς. Και η απόδειξη ότι η κόλαση θα είναι πάντα ίδια για όλους…

•

Γράφει η Άννα Σπανογιώργου

Ξεκινώντας να διαβάζετε το βιβλίο, σας παροτρύνω να αναλογιστείτε: Τι είναι κόλαση για εσάς; Πώς νομίζετε ότι μοιάζει; Τι περνάει όποιος βρεθεί εκεί;

Τα ερωτήματα αυτά υπάρχουν βαθιά χαραγμένα μέσα στην ύπαρξη μας, ακόμη και αν συνειδητά δεν έχουμε καθήσει να τα σκεφτούμε ποτέ. Ο Μάριος Δημητριάδης, στην Κατάβαση μάς παρουσιάζει την δική του εκδοχή, η οποία, μάλιστα, είναι βασισμένη στην Πολιτεία του Πλάτωνα!

Ο συγγραφέας, παίρνοντας ως πρώτη ύλη το αρχαίο κείμενο, δομεί μία ιστορία με γερά θεμέλια, το όποιο εμπλουτίζει με τη φαντασία του και τον άριστο λογοτεχνικό του λόγο. Από το οικοδόμημα αυτό δεν λείπει η περιπέτεια και ο τρόμος. Μάλιστα, αυτή τη φορά –έχοντας διαβάσει όλα τα προηγούμενα έργα του Μάριου- τολμώ να πω πως η σκοτεινιά είναι βαμμένη με το βαθύτερο μαύρο και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά, όταν ταξιδεύεις στην ίδια την κόλαση, βλέπεις πώς τιμωρούνται οι ψυχές και βιώνεις μέσα από την ιστορία το πώς αισθάνεται κάποιος, όταν ολόκληρη η κόλαση εξαπολύεται εναντίον του και τον κυνηγά;

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη. Το πρώτο έχει τον τίτλο “Κόλαση”, το δεύτερο “Επιστροφή από τη λήθη” και το τρίτο “Το τραγούδι του Ορφέα”. Επίσης, υπάρχουν κεφάλαια που περιγράφουν το “Τότε” και το “Νυν” (τώρα). Στην ουσία, δηλαδή, έχουμε δύο παράλληλες ιστορίες που συναντιούνται. Γενικά, μου αρέσει πολύ αυτός ο αφηγηματικός τρόπος και ταίριασε πάρα πολύ ωραία στο συγκεκριμένο βιβλίο, γιατί κράτησε ζωντανό το μυστήριο και όταν ήρθε η αποκάλυψη, η ιστορία συνεχίστηκε χωρίς κενά.

Όσον αφορά, το περιεχόμενο, δεν θα ήθελα να εμβαθύνω περισσότερο. Νομίζω πως αυτά που περιγράφει το οπισθόφυλλο είναι υπεραρκετά για να βοηθήσουν τον υποψήφιο αναγνώστη να αποφασίσει αν του ταιριάζει ή όχι το βιβλίο και τόσα όσα πρέπει για να υπάρχει η κατάλληλη κλιμάκωση της ιστορίας, βιώνοντάς την στον υπέρτατο βαθμό. Ένα ανελέητο κυνηγητό, ανάμεσα σε αυτόν τον κόσμο και τον κάτω, ξεσπάει και υπάρχουν στιγμές που ακόμη και οι ανώτερες δυνάμεις δεν είναι αρκετές. Άφοβα, μπορώ να πω, πως το πάντρεμα της μυθολογίας και του συγχρόνου κόσμου, είναι απόλυτα πετυχημένο. Υπάρχει μια συνεχής ροή στα γεγονότα, ένας περιπετειώδης ρυθμός, ιδιαίτερα στο κομμάτι του “Τώρα”. Αξιοσημείωτες είναι οι  περιγραφές “μάχης” και γενικά οι ο τρόπος που αποδίδεται οτιδήποτε απόκοσμο και ο αρχέγονος φόβος. Δεν περίμενα κάτι λιγότερο από τον Μάριο, που τον θεωρώ μια από τις πιο δυνατές φωνές στην εγχώρια λογοτεχνία τρόμου.

Διαβάζοντας, θα ταξιδέψετε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Από την Κομοτηνή ως τους Δελφούς, από την Σαμοθράκη ως το ακρωτήριο Ταίναρο. Και από τις πύλες του Άδη ως τη βαθύτερη κόλαση. Θα συναντήσετε θεούς, ημίθεους, νεκρούς, ζωντανούς, μυθικά πλάσματα, ανθρώπους τις διπλανής πόρτας. Θα αναθεωρήσετε τις απόψεις για τη ζωή, ίσως θελήσετε να γίνετε καλύτεροι άνθρωποι, έπειτα από όλα αυτά που θα αντικρύσετε.

 Και να θυμάστε:

“…Η κόλαση πρέπει να γεμίζει κάπως, κάθε φορά…”

“Μακάρι η κόλαση να ήταν άδεια, κάθε φορά”

Για πόσο μπορείς να κρυφτείς από την κόλαση;