Βιβλιοκριτική | ΑΝΥΑ Το κάλεσμα της Ακτής

Πληροφορίες έκδοσης

Τίτλος: ΑΝΥΑ Το Κάλεσμα της Ακτής
Συγγραφέας: Γιώργος Χατζηκυριάκος
Εκδόσεις: Πηγή
Ημ. έκδοσης: 30/ 6 / 2020
ISBN: 978-960-626-272-2
Σελίδες: 346









 

♦

Περίληψη

«Όχι, φιλαράκο. Δεν ξαναγυρίζω πίσω. Αυτό είναι το σπίτι µου πια».

Μακριά από τα τσιµέντα της Αθήνας, ανάµεσα στην Καραβούπολη και στη Θάλασσα του Βασιλιά Ψαρά, υπάρχει η Άνυα, µια παραλία που έχει πάντα καλοκαίρι. Και θα ήταν πολλά τα πράγµατα που θα έκανε εκεί ο νεαρός Ορφέας αν περνούσε τις διακοπές µε τον πατέρα του, τον Γλάρο που νίκησε τον Μεγάλο Λύκο. Θα έκανε σκανδαλιές µε τους πιο τρελούς φίλους, θα αποκτούσε ένα τοτέµ-προστάτη, θα ερωτευόταν µια Ξωτικιά τη νύχτα της πανσελήνου και θα καβγάδιζε µε Λυκάνθρωπους για χάρη όµορφων κοριτσιών σε µια ξεχασµένη ντισκοτέκ. Θα έψαχνε για Γοργόνες στο χάραµα, για φαντάσµατα στο Δάσος του Μεσηµεριού και για µονοπάτια που οδηγούν στο Απαγορευµένο Βουνό. Ή µπορεί απλώς να τεµπέλιαζε οληµερίς στη θάλασσα και το βράδυ να έπαιζε κιθάρα πλάι στη φωτιά µαζί µε την παρέα του, τον Ορέστη, τις Τρίδυµες και τα άλλα παιδιά.

Όµως τι κρίµα. Ο Ορφέας δεν είναι στην Άνυα. Περνά το καλοκαίρι στην Αθήνα, στον καύσωνα και στο φροντιστήριο, χωρίς παρέα και χωρίς διακοπές, ενώ η µητέρα του ετοιµάζεται να παντρευτεί τον πιο ανυπόφορο τύπο που θα µπορούσε να έχει κανείς για πατριό.

Μα ένα απόγευµα του Ιούλη καταφθάνει ο Τρελός Ιρλανδός, για έναν και µόνο σκοπό: να πάρει τον Ορφέα και να τον ταξιδέψει στη µακρινή Άνυα. Και εκεί, στο τέλος του απίθανου αυτού ταξιδιού, το όνειρο γίνεται πραγµατικότητα και οι διακοπές ξεκινούν σε ένα πραγµατικά αξέχαστο καλοκαίρι γεµάτο γκάφες, περιπέτειες και δοκιµασίες έτοιµες να τινάξουν τα πάντα στον αέρα.

Άνυα. Μια χιουµοριστική περιπέτεια επικών διαστάσεων που συνδυάζει τη λογοτεχνία του φανταστικού µε το ελληνικό καλοκαίρι και τις νεανικές διακοπές. Ένας ύµνος για τη φιλία, την ελευθερία, τη φαντασία, τη νοσταλγία, τις τρέλες της εφηβείας και τα καλοκαιρινά φλερτ.

Κριτική

Είναι ένα καλοκαιριάτικο μεσημέρι και κάθομαι στον υπολογιστή κοιτώντας τις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, προκειμένου να αγοράσω κάτι για να διαβάσω (είπαμε, εκείνη η στοίβα με τα αδιάβαστα που σε κοιτάει στα μάτια και σε κρίνει παραπονεμένη, μπορεί πάντα να περιμένει!). Ξαφνικά, βλέπω ανάμεσα σε διάφορες νέες προτάσεις το νέο βιβλίο του Γιώργου Χατζηκυριάκου με τίτλο "ΑΝΥΑ Το Κάλεσμα της Ακτής". Στο εξώφυλλο φιγουράρει ένα χίπικο βανάκι με μια σανίδα του σερφ ακουμπισμένη επάνω του, φοίνικες και ένα έντονο πορτοκαλί ηλιοβασίλεμα να χάνεται μέσα στην θάλασσα. Ώπα, εδώ είμαστε, σκέφτηκα! Αυτό πρέπει να το διαβάσω. Έτσι και έγινε, λοιπόν. Αν και θα όφειλα να παρουσιάσω την κριτική του βιβλίου πιο νωρίς, λόγω του καλοκαιρινού του mood, παρόλα αυτά ποτέ δεν είναι αργά για να σας μιλήσω για αυτό (το καλοκαίρι είναι πάντα στην καρδιά μας και τα συναφή, ξέρετε τώρα!).

Το βιβλίο ξεκινάει με τον νεαρό Ορφέα, ένα παιδί χωρισμένων γονιών, ο οποίος δεν ζει και την καλύτερη ζωή που θα μπορούσε να ζητήσει ένα παιδί της ηλικίας του. Ένα παιδί το οποίο μεγαλώνει με την μητέρα του μέσα στην σκληρή, απρόσωπη και απόμακρη Αθήνα! Ένα παιδί το οποίο έχει να αντιμετωπίσει μια δύσκολη -και με στερήσεις- εφηβεία, μέσα από άγχη και ανησυχίες, αλλά και όνειρα για ένα καλύτερο αύριο. Η μητέρα του, η Νίτσα, είναι μια γυναίκα η οποία προσπαθεί να τον μεγαλώσει μόνη της με όλες τις τις δυνάμεις, έχοντας να αντιμετωπίσει τις όποιες δυσκολίες προκύπτουν στην καθημερινότητα την δική της και του γιού της. Αυτό την κάνει απαιτητική, πιεστική -αν και ο γνώμονας είναι πάντα η αγάπη και το ενδιαφέρον για τον γιο της- κάνοντας τον Ορφέα να ασφυκτιά και να καταπιέζεται από τις αντιδράσεις και τις αποφάσεις της για αυτόν. Τι άλλο θα επιζητούσε ένας έφηβος, με το που κλείνανε τα σχολεία για καλοκαίρι, παρά μόνο στιγμές χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς; Μια σειρά γεγονότων και καταστάσεων που ακολουθούν, θα οδηγήσουν τον νεαρό μας Ορφέα να δραπετέυσει με την πρώτη ευκαιρία, παρέα με έναν μεθυσμένο τρελο-Ιρλανδό και ένα ... ζωντανό αμάξι! Ναι, αλήθεια, όπως το διαβάζετε. Αλλά ας μην πούμε άλλα για αυτό...! Ο νεαρός μας Ορφέας θα βρεθεί λοιπόν στην Άνυα, όπως μας πληροφορεί και ο τίτλος του βιβλίου, μια παραθαλάσσια περιοχή που το καλοκαίρι και η ξεγνοιασιά έχουν την τιμητική τους! Εκεί συναντιέται με τον πατέρα του, τον Οδυσσέα, ένα τύπο χαλαρό, ξέγνοιαστο, αυτόν που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κάποιος "cool", και μαζί αποφασίζουν να περάσουν τις καλοκαιρινές διακοπές παρέα, μακριά από την Αθήνα, τον καύσωνα και την ασχήμια της τσιμεντούπολης και την καταπίεση της...Νίτσας!

Ο Γιώργος Χατζηκυριάκος ξεδιπλώνει την ιστορία του βιβλίου σε ένα μέρος μαγικό, ειδυλλιακό, από εκείνα που όλοι μας θα θέλαμε να βρεθούμε και να απολαύσουμε την απόλυτη ηρεμία και ξεγνοιασιά τους! Ένα παράξενο μέρος όμως παρόλ' αυτά, δοσμένο με μια προσέγγιση εντελώς σουρρεαλιστική ως προς τις τοποθεσίες του, τις περιγραφές των γύρω περιοχών αλλά και των κατοίκων του! Όλα μέσα σε αυτό το βιβλίο είναι δοσμένα με ένα τρόπο ιδιαίτερα φαντασιακό, αλλά συνάμα και τόσο "λογικά" φυσικό και γήινο. Η Ανυα είναι μια περιοχή που, όπως αναφέρεται, αποτελεί κομμάτι της μυθικής Αρκαδίας. Αυτό σίγουρα δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός, αλλά πιστεύω μια συνειδητή επιλογή του συγγραφέα να τοποθετήσει σε αυτό το μέρος την πλοκή και την εξέλιξη της ιστορίας του βιβλίου. Η μυθική Αρκαδία, αποτελεί μια περιοχή-σύμβολο, έναν επίγειο ποιμενικό παράδεισο στον οποίο εξυμνείται η απλή ζωή, η ομορφιά της φύσης και η επαφή με τα στοιχεία της. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλοί έχουν ασχοληθεί κατά καιρούς με την πραγματική σημασία και την αποκωδικοποίηση της "μυθικής" Αρκαδίας. Για μένα αυτό ήταν ένα στοιχείο το οποίο, αν και αποτέλεσε μια λεπτομέρεια που απλά οριοθετούσε το σημείο των γεγονότων, κατάφερε να κεντρίσει ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον μου για αυτό που θα ακολουθούσε. Έδωσε αυτή την μεταφυσική διάσταση, την αλλόκοσμη προσέγγιση που απαιτείται μέσα σε ένα βιβλίο φαντασίας. Άνυα, μια παραλία τόσο κόντα και τόσο μακριά ταυτόχρονα. Ναι, τελικά καμιά φορά τα σημαντικά κρύβονται μέσα στις λεπτομέρειες...

Όλα καταφέρνουν να συνυπάρξουν μέσα στις σελίδες αυτού του βιβλίου και αυτό ακριβώς είναι ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία του. Η ίδια η Άνυα. Μια περιοχή μαγική, ειδυλλιακή, "μακριά" από την καθημερινότητα. Οι κάτοικοι και τα πλάσματα της. Άνθρωποι (αν και ο καθένας φέρει τα ιδαίτερα στοιχεία και χαρακτηριστικά του), μυθικά ξωτικά, γοργόνες και ... λυκάνθρωποι δένουν αρμονικά μέσα στην πλοκή της ιστορίας που εκτυλλίσεται περνώντας από κεφάλαιο σε κεφάλαιο. Περιοχές, πόλεις και χωριά (με ιστορία που τα συνοδεύει το καθένα) βγαλμένα μέσα από την σουρρεαλιστική ματιά του συγγραφέα, ξεπηδούν καταφέρνοντας να μετασχηματίσουν τις λέξεις σε εικόνες μέσα στο μυαλό σου. Γεγονότα και καταστάσεις που εξελλίσονται κατά την παραμονή στην Άνυα και μέσα από την συμμετοχή και αλληλεπίδραση των χαρακτήρων του βιβλίου, θα οδηγήσουν στο χτίσιμο και την κλιμάκωση των γεγονότων. Όλα δοσμένα με συνέπεια και μέτρο, χωρίς να σε υπερφορτώνει με πληροφορίες, παρά με δόσεις ικανές ώστε να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη για την συνέχεια. Είναι αλήθεια ότι αποτελεί ένα παράξενα ενδιαφέρον βιβλίο, τόσο για την καλοκαιρινή διάθεση με την οποία σε πλημμυρίζει, όσο και για το φαντασιακό υπόβαθρο μέσα στο οποίο εκτυλλίσεται. Μια ιστορία στην οποία η ελληνική πραγματικότητα συναντιέται με τον κόσμο της φαντασίας, μιας και αυτό που θα καταφέρει να σας βγάλει το βιβλίο, θα διαπιστώσετε ότι δεν σας είναι τόσο ξένο, αλλά ίσως και λίγο περισσότερο οικείο απ' ότι φαντάζεστε!

Προσωπικά, αποτέλεσε ένα πολύ ενδιαφέρον και ευχάριστο ανάγνωσμα το οποίο αν και κύλησε πραγματικά ξεκούραστα, διαπίστωσα ότι δεν στερούνταν πλοκής και καλοδουλεμένης γραφής. Δεν είναι ένα βαρύ βιβλίο το οποίο θα σε καθηλώσει απαιτώντας την απόλυτη προσοχή σου και την απαιτητική ανάγνωσή του, αλλά φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και ανάλαφρο! Η προσπάθεια του συγγραφέα να δημιουργήσει ένα παράλληλλο κόσμο και να τον τοποθετήσει σε μια "λογική συνύπαρξη" με τον δικό μας, αναδεικνύει -αν μπορεί να μου επιτραπεί- τον μαγικό ρεαλισμό που υφολογικά μπορεί να χαρακτηρίσει το βιβλίο, μιας και διαθέτει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συγκεκριμένου λογοτεχνικού ρεύματος. Προσωπικά, να σας εκμυστηρευτώ την αλήθεια, σε σημεία καθώς διάβαζα το βιβλίο, ένιωθα από διακριτική εώς διάχυτη την "παρουσία" του Neil Gaiman, να μου... κλείνει το μάτι, καθώς τα γεγονότα και η πλοκή εξελλίσονταν μέσα στις σελίδες του. Α, σας είπα ότι υπάρχει και ένα ζωντανό αμάξι στην ιστορία, έτσι;

Το "ΑΝΥΑ Το Κάλεσμα της Ακτής" είναι μια εξαιρετική συγγραφική προσπάθεια από τον Γιώργο Χατζηκυριάκο. Είναι μια φρέσκια πρόταση στον χώρο του ελληνικού φανταστικού, κάτι που είχαμε καιρό να διαβάσουμε, πέρα από τα τετριμμένα και τα στερεότυπα του χώρου. Είναι ένα βιβλίο που -αναμφισβήτητα- θα συνδέσεις με την χαλαρότητα του καλοκαιριού! Θα καταφέρει να σε κερδίσει σίγουρα με την έντονη μυθοπλασία που περιέχει, τις γερές δόσεις χιούμορ, αλλά και την αγωνία καθώς η ιστορία προχωράει! Είναι ένα αισθητικά όμορφο βιβλίο, το οποίο αν και μπορεί κάποιους να ξενίσει το (θεματικά) παράξενο και (πολύχρωμα) χαρούμενο εξώφυλλο του, παρόλα αυτά ταιριάζει απόλυτα και δένει με την ιστορία. Με εξαιρετική γραφή, απλή γλώσσα, καλοστημένους διαλόγους, θα σε κάνει να ταξιδέψεις για λίγο μακριά από την κούραση της ημέρας, αναζητώντας την δική σου Ανυα. Όπως είδα στα social media του Γιώργου Χατζηκυριάκου, αυτή την στιγμή που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, ο συγγραφέας γράφει πυρετωδώς την συνέχεια της ιστορίας. Το πρώτο βήμα έγινε και ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Το σκηνικό στήθηκε, τα γεγονότα έφτασαν εκεί που έπρεπε... Αναμένω το επόμενο καλοκαίρι (λογικά πάντα!) να ξαναεπισκεφτώ την μυστηριακή και φιλοξενη παραλία της Ανυα!

Δεν θυμάμαι, σας είπα ότι στο βιβλίο υπάρχει και ένα ζωντανό αμάξι;