Άρθρο | No sleep till Christmas

Άρθρο | No sleep till Christmas

Μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα και ένα 2020 που οδεύει προς το τέλος του. Ένας χρόνος που μας επιβάρυνε σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής. Παρόλ' αυτά όμως, εμείς συνεχίζουμε με διάθεση και πάνω απ' όλα με αισιοδοξία για την νέα χρονιά που έρχεται. Οι άγιες τούτες μέρες των Χριστουγέννων, ας είναι γεμάτες φως και ας τις περάσουμε όσο πιο όμορφα και χαρούμενα μπορούμε με τις οικογένειες μας και τους ανθρώπους που αγάπαμε. Μαζευτήκαμε λοιπόν, εδώ στην Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας και είπαμε να σας προτείνουμε μερικά από αυτά τα οποία έχουμε συνδυάσει με την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων ή που σας προτείνουμε να δείτε ή να διαβάσετε αυτές τις ημέρες και που να συμβαδίζουν με το κλίμα. Θα δείτε και παρακάτω ότι δεν θα μείνει κανείς παραπονεμένος, μιας και οι προτάσεις των συντακτών καλύπτουν πολλά και διαφορετικά γούστα, αναλόγως την διάθεση σας. Ελπίζουμε να βρείτε ενδιαφέρουσες τις προτάσεις μας ή να σας θυμίσουμε πράγματα που αγαπάτε...

Εμείς από την πλευρά μας να σας ευχηθούμε καλά Χριστούγεννα και μια μια ευτυχισμένη νέα χρονιά για όλους, με υγεία, ευτυχία και αισιοδοξία!

 Αριστείδης Χριστοφοράκης

Φέτος οι Χριστουγεννιάτικες εορτές θα είναι μοναδικές. Λόγω της μάστιγας του κορονοϊού, πολλοί δεν θα κάνουμε τις συνηθισμένες γιορτές οικογενειακά γύρω από το τζάκι. Κάποιοι δεν θα μπορέσουμε να δούμε και να αγκαλιάσουμε τους δικούς μας ανθρώπους, είτε συγγενείς είτε φίλους, όμως εμείς θα σας προτείνουμε βιβλία και ταινίες για τα Χριστούγεννα, είτε καταφέρετε να είστε με τους αγαπημένους σας ανθρώπους ή όχι. Αρχικά για εσάς, τους τυχερούς, που καταφέρατε να είστε οικογενειακά, θα πρότεινα τις κλασικές επιλογές που θα βλέπαμε όλοι και στις κανονικές εποχές, ως σαν μια ευκαιρία να ξεχάσουμε το σήμερα και για μερικές μέρες να είναι όλα όπως κάθε άλλη φορά. Επιλογές όπως τα αγαπημένα 'Home Alone', 'Polar Express', 'Family Man', 'Serendipity', 'Love Actually', 'Elf' κλπ θα σας κάνουν να νομίζετε ότι είναι ακόμα ένα κλασικό χριστουγεννιάτικο απόγευμα και ότι δεν υπάρχει καμία πανδημία.
 


 

Για εμάς που θα περάσουμε τα Χριστούγεννα μοναχικά, θα είναι μια καλή ευκαιρία για επιμόρφωση και περισυλλογή. Βιβλία όπως το Μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Κάρολου Ντίκενς, αν και κλασικό μεν πολύ επιμορφωτικό δε, θα μας μεταφέρει στην εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και θα μας απεικονίσει την εξαθλίωση του μέσου ανθρώπου της εποχής, παράλληλα θα δείξει πόσο σημαντικές είναι μερικές αξίες, άγνωστες σε μας, όπως η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια και θα μας τονίσει την ουσιαστικότητα της οικογένειας και της αγάπης. Το βιβλίο Χριστουγεννιάτικα διηγήματα του μεγάλου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, θα μας μεταφέρει περίπου στην ίδια εποχή, αλλά αυτή τη φορά στην Ελληνική επαρχία, όπου θα έρθουμε σε επαφή με τον αγώνα για επιβίωση στην Ελλάδα του τότε και θα γνωρίσουμε ανθρώπους με φιλότιμο, αγάπη και θαλπωρή αλλά και ανθρώπους με κακία και προκατάληψη. Τέλος, Τα Χριστούγεννα του Ηρακλή Πουαρό από την λατρεμένη Άγκαθα Κρίστι θα μας φέρει σε σκέψεις για το αίσθημα της αγάπης που δήθεν υπάρχει σε κάποιες οικογένειες και θα μας βάλει σε σκέψεις για το αν ο φαινομενικά κακός Simon Lee είναι ο πραγματικός κακός της οικογένειας.
 


 

Μιχάλης Δαγκλής

Αχ, Χριστούγεννα...
Η γιορτή της ζεστασιάς, της ευγνωμοσύνης, των οικογενειακών δεσμών, των αποκεφαλισμών και των φόνων κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Για φέτος αποφάσισα να το πάμε λίγο πιο ανορθόδοξα. Τέρμα το 'A Christmas Carol', το 'Love Actually', και το 'Μια Υπέροχη Ζωή'. Τέλος η θαλπωρή, η αγάπη και οι ζεστές αγκαλιές. Ώρα για ξύλο, βία και μακελέματα. Φορέστε το σκουφάκι σας, ανάψτε τα φωτάκια και πάμε να χύσουμε γιορτινό αίμα. Δεν είναι τυχαίο που η στολή του Άγιου Βασίλη είναι κόκκινη. Ας ξεκινήσουμε με ένα γιορτινό τραγουδάκι για να μπούμε στο κλίμα:

Τρίγωνα, κάλαντα, στο μικρό χωριό και χτυπάει πένθιμα το καμπαναριό,
έντερα αχνιστά, χύνονται παντού, κάθε σπίτι μια φωλιά του ψυχοπαθού
Άστρο αιχμηρό, θα 'βγει γιορτινό, στο μέτωπο καρφώνεται από τον ουρανό
Τρέχουν τα παιδιά, μέσα στο χιονιά,είναι ο Άη Βασίλης που τα κυνηγά,
μες στη σιγαλιά, αστράφτει η μαχαιριά, γίναν όλοι φέτες, σκόρπισαν μακριά

Santa's Slay (2005).
Μια δυσλειτουργική οικογένεια κάθεται στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, με πατριάρχη τον James Caan. Ξαφνικά, από το τζάκι δίπλα τους κατεβαίνει ο Άγιος Βασίλης με την μορφή ενός δίμετρου μυώδη τύπου. Είναι τσαντισμένος, μουγκρίζει και μέσα στα πρώτα δέκα λεπτά της ταινίας έχει εξοντώσει όλη την οικογένεια με βίαιους, τραγελαφικούς φόνους. Έτσι ξεκινάς σωστά μια slasher κωμωδία. Όταν έχεις για Άγιο Βασίλη τον παλαιστή Bill Goldberg να είσαι σίγουρος πως δεν θες να βρίσκεσαι στην λίστα με τα 'κακά παιδιά'. Γέννημα θρέμμα του ίδιου του σατανά, αφού έχασε ένα στοίχημα που τον ανάγκασε για 1000 χρόνια να το παίζει καλός, τώρα ήρθε η ώρα να πάρει την εκδίκηση του ξεκινώντας από την πόλη Hell. Το έλκηθρο του σέρνει ένα βούβαλο-κτήνος που τρώει ανθρώπους, τα δώρα του είναι βόμβες και ο ίδιος επιδίδεται σε ένα φονικό παραλήρημα από το οποίο δεν γλυτώνει κανένας: παιδιά, γέροι, νέοι, σκυλιά, όλοι θα πεθάνουν με φρικιαστικούς, μα διασκεδαστικούς τρόπους. Η ταινία δεν απολογείται για τίποτα - όπως πρέπει - μα δεν σε καλεί να την πάρεις και στα σοβαρά. Είναι κάφρικη, έχει κόμικ βία, μέτριες ερμηνείες και εξωφρενικό σενάριο. Είναι από τις ταινίες που πλέον δεν θα δούμε από το Χόλυγουντ λόγω παρα-φλώρεψης. Έχει μια καταδίωξη με έλκηθρο και ένα όχημα χιονιού. Έχει τον ιερέα της πόλης να πηγαίνει με πόρνες. Έχει τον Άγιο Βασίλη να μπαίνει σε ένα στριπτιτζάδικο και να το καίει συθέμελα. Κλείστε τον εγκέφαλο σας και απολαύστε μία ώρα και είκοσι λεπτά πανικού.

 


 

Treevenge (2008)
Αναλογιστείτε πόσα έλατα κόβονται κάθε χρόνο.
Πελεκίζονται και τα παίρνουν μακριά από τον τόπο τους. Έπειτα συγκεντρώνονται σε περιοχές που μοιάζουν με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τέλος, πωλούνται σε οικογένειες, βιδώνονται βίαια σε βάσεις και στολίζονται. Παραμένουν αιχμάλωτα στα σπίτια μέχρι να περάσουν οι γιορτές. Έπειτα πετσοκόβονται ή πετάνε το κουφάρι τους. Αυτή τη φορά όμως τα έλατα είπαν 'ως εδώ'. Αυτή τη φορά θα πάρουν το αίμα τους πίσω. Αυτό συμβαίνει στο 16λεπτο Treevenge, όπου τα έλατα επαναστατούν και επιτίθενται με αγριότητα σε όποιον βρουν μπροστά τους είτε είναι ενήλικας, παιδί ή κατοικίδιο. Όλοι θα νιώσουν την δίκαιη οργή τους. Αυτό που ακολουθεί μετά είναι ένα αιματηρό πανδαιμόνιο που πρέπει να το δεις για να το πιστέψεις. Η ταινία παρουσιάζει τους ανθρώπους σαν σιχαμένους δυνάστες και τα δέντρα σαν τα αθώα θύματα (όχι και τόσο μακριά από την πραγματικότητα). Είναι τρόμου, αλλά θα γελάσετε κιόλας με τις υπερβολές που συμβαίνουν. Πάνω από όλα όμως θα εκτιμήσετε το μεράκι των δημιουργών. Η ταινία έχει πάρει ένα μάτσο βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ, ενώ έχει κερδίσει και ένα honorable mention από το φεστιβάλ του Sundance!
Δείτε την παρακάτω.

 


 

Για το τέλος άφησα το κόμικ Slay Ride της Dark Horse.
Το παρόν αποτελεί ένα double feature με αισθητική Grindhouse. Δύο ιστορίες δηλαδή, με πολύ βία, υπερβολές, ατάκες και μπόλικη δράση. Η μία από αυτές διαδραματίζεται σε ένα χιονισμένο χωριό την παραμονή των Χριστουγέννων, όπου η πρωταγωνίστρια μας, ντυμένη με κόκκινο παλτό πρέπει να αντιμετωπίσει ένα κακό που παίρνει την μορφή παιδιών με στόματα για μάτια, και άλλα τέτοια ωραία. Έχει ζεστά χρώματα για να νιώθετε την ζεστασιά των γιορτών σε κάθε ματωμένο πάνελ. Η δεύτερη ιστορία αφορά μεγάλα σκαθάρια που επιτίθενται σε ανθρώπους στην έρημο. Οκ, δεν είναι Χριστουγεννιάτικη, αλλά δεν μας πειράζει.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!

 


 

Αλέξανδρος Ίτσιος

Η ταινία Gremlins, είναι μία αμερικανική παραγωγή κωμωδίας και τρόμου που κυκλοφόρησε το 1984. Για κάποιο λόγο τα κανάλια το πρόβαλλαν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, οπότε σύνδεσα τη συγκεκριμένη ταινία με τα Χριστούγεννα. Άλλωστε, στη δεκαετία του '90 ήταν σχεδόν ιεροτελεστία να την βάζουν τα κανάλια λίγο πριν τα Χριστούγεννα, μιας και οφειλόταν στο γεγονός ότι η ταινία εκτυλλίσοταν κατά την περίοδο των χριστουγεννιάτικων εορτών. Πρώτη φορά που το είχα δει πρέπει να ήμουν έξι ή επτά χρονών και δεν μπόρεσα να κοιμηθώ το βράδυ, ούτε κατάφερα να την ολοκληρώσω. Από τότε για κάποιο ανεξήγητο λόγο κάθε χρόνο την έβλεπα. Κάπου προς το 2000 σταμάτησαν να την προβάλλουν κάθε χρόνο, όπως συνηθιζόταν (τα είχε τα χρονάκια της και πλέον είχε περισσότερο καλτ χαρακτήρα), αλλά όποτε μπορούσα δεν έχανα ευκαιρία να τη δω. Τελευταία φορά την είδα το 2018, μετά από τουλάχιστον 10 χρόνια και πραγματικά το ευχαριστήθηκα. Δεν θα μπω στον πειρασμό να σας πω τι ακριβώς συμβαίνει στην πλοκή, αλλά αυτά τα Χριστούγεννα, αν οι γονείς σας, σας φέρουν ένα ζωάκι σε κουτί και δεν ξέρουν πώς λέγεται, μην το ταΐσετε μετά τα μεσάνυχτα…
 



 

Γιώργος Καβάλλος

Πριν από αρκετά χρόνια, ξεκίνησε ένα (μέσα σε πολλά εισαγωγικά) κίνημα που υποστήριζε ότι το Die Hard ('Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει' στα ελληνικά) είναι χριστουγεννιάτικη ταινία. Πριν από καμιά πενταετία, ένα άλλο γκρουπ στο Ίντερνετ αποφάσισε ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο και απλά η ταινία λαμβάνει χώρα στη χριστουγεννιάτικη περίοδο. Σε ένα παράλληλο σύμπαν έχω πάρει αυτό το ντιμπέιτ πολύ στα σοβαρά και το παρών άρθρο είναι ένα ανοσιούργημα 5000 σελίδων όπου αναλύω τι κάνει μια ταινία να είναι 'χριστουγεννιάτικη' και γιατί, κατ’ επέκταση, ανήκει σε αυτή την κατηγορία το Die Hard.

Ευτυχώς για όλους μας δεν βρισκόμαστε σε αυτό το σύμπαν (αν και εκεί έχει ακόμα Vanilla Coke στα περίπτερα, you win some, you lose some), οπότε θα σας πω απλά γιατί το Die Hard είναι η καλύτερη χριστουγεννιάτικη ταινία. Τι είναι το Die Hard; Είναι μια ταινία στην οποία κάτι Γερμανοί τρομοκράτες καταλαμβάνουν την Nakatomi Plaza του Λος Άντζελες την παραμονή των Χριστουγέννων του 1998, και ζητούν πολλά λεφτά για λύτρα, αλλά για κακή τους τύχη εκεί βρίσκεται ο Νεοϋορκέζος αστυνομικός John McClane που τους χαλάει τα σχέδια σκοτώνοντάς τους έναν προς έναν. Μισό λεπτό, τι δουλειά έχει ένας Νεοϋορκέζος αστυνομικός στo Λος Άντζελες; Ακριβώς. Ο κύριος McClane είναι εκεί γιατί πήγε κυριολεκτικά από τη μία άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών στην άλλη για να βρει την εν διαστάσει γυναίκα του την Holly, ώστε να προσπαθήσουν να τα ξαναβρούν. Γιατί είναι Χριστούγεννα, άρα είναι καλύτερη στιγμή για μια τέτοια πράξη γιατί χριστουγεννιάτικα θαύματα και τα σχετικά (ή γιατί τότε είχε άδεια, όλα παίζουν), αλλά και γιατί τα Χριστούγεννα είναι παραδοσιακά οικογενειακή γιορτή.
 


 

Είναι κάτι τέτοιο ο απόλυτος ορισμός για το τι είναι και τι δεν είναι Χριστουγεννιάτικο; Όχι, αλλά διάολε, όπως μας έχει μάθει το Community , το νόημα των Χριστουγέννων είναι η ίδια η ιδέα ότι αυτή η μέρα έχει νόημα, και το νόημα αυτό μπορούμε να το ερμηνεύσουμε και να το ορίσουμε εμείς. Για τον John, το νόημα είναι ότι για τα Χριστούγεννα θέλει να τα ξαναβρεί με την Holly, και να περάσουν τις γιορτές μαζί. Τι πιο απλό, τι πιο ανθρώπινο. Τι πιο χριστουγεννιάτικο; Όσο για το αρχικό ντιμπέιτ, ακόμα και ο ίδιος ο σκηνοθέτης παραδέχεται ότι για έμπνευση χρησιμοποίησε το 'It’s a Wonderful Life' του Frank Capra, που θεωρείται κλασική Χριστουγεννιάτικη ταινία. Τα υπόλοιπα επιχειρήματά του κάπου ξεφεύγουν λίγο από το θέμα οπότε ας τα… αγνοήσουμε για την ώρα.

Το ότι η ταινία σπέρνει είναι φυσικά αδιαμφισβήτητο και επιστημονικά αποδεδειγμένο γεγονός, άρα δεν βρίσκω κάποιο λόγο για να το αναλύσω.

Τα μαθηματικά, λοιπόν, είναι απλά:

α) Το Die Hard είναι η καλύτερη ταινία
β) Το Die Hard είναι χριστουγεννιάτικη ταινία

α + β = Το Die Hard είναι η καλύτερη χριστουγεννιάτικη ταινία

Καλές γιορτές!



Θανάσης Λάμπρου

Λατρεύω το εορταστικό κλίμα της περιόδου των Χριστουγέννων. Αυτή η εποχή του χρόνου καταφέρνει και μου βγάζει ανάμεικτα συναισθήματα, τα οποία πάντα ήθελα να τα απολαμβάνω με αγαπημένα μου πράγματα και τα οποία έχω συνδυάσει με αυτή. Για μένα τα Χριστούγεννα πάντα έκρυβαν αυτή την ‘σκοτεινή’ τους πτυχή, που δεν ξέρω αν οφείλεται στην ‘μελαγχολία των γιορτών’ ή στην ατμόσφαιρα τους και που πάντα κατάφερνε, σε στιγμές, να με ταξιδεύει πίσω από τα λαμπερά φώτα και την χαρμόσυνη ατμόσφαιρα.

Τι καλύτερο από το να περπατήσουμε στους δρόμους του σκοτεινού Gotham, μέσα από την ταινία Batman Returns του 1992. Η ταινία εκτυλίσσεται κατά την περίοδο των χριστουγεννιάτικων εορτασμών της πόλης, μόνο που αυτή την φορά κάτι θα καταφέρει να την αναταράξει (και πάλι…). Ο Tim Burton καταφέρνει –κατ’ εμέ- αριστοτεχνικά και μέσα από την χαρακτηριστική σκηνοθετική του άποψη να μας δώσει ένα σκοτεινό παραμύθι, όπως μοναδικά ξέρει να κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Μακριά από τα κλισέ και το ύφος των υπερηρωικών ταινιών που έχουμε συνηθίσει, καταφέρνει να οπτικοποιήσει ένα απόκοσμο, σκληρό, αλλά σχεδόν παραμυθένιο Gotham, μέσα στο οποίο κινούνται οι ήρωες μας, με χαρακτηριστικό στοιχείο την προσέγγιση τους. Μέσα από την ψυχοσύνθεση και τα βιώματα τους. Μια λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στην οποία ο προσωπικός πόνος είναι ο κριτής και οδηγός των πράξεων τους. Το 'Batman Returns' είναι μια ταινία που δένει πολλές ιστορίες μεταξύ τους, καθοδηγούμενη από τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά, οδηγώντας σε μια αλληλένδετη πλοκή γύρω από τον σκοτεινό υπερασπιστή του Gotham. Ο εξαιρετικός Michael Keaton στον ρόλο του Batman, η αισθησιακή Michelle Pfeiffer στον ρόλο της Catwoman, o Christopher Walken στον ρόλο του αδίστακτου και σκληρού επιχειρηματία Max Schrek και ένας ανεπανάληπτος Danny DeVito στον ρόλο του Penguin, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Tim Burton και την μουσική επένδυση του Danny Elfman, μας χαρίζουν αυτή την σχεδόν -νεογοτθική- απόδοση του σύμπαντος του Σκοτεινού Ιππότη. Μια ταινία που προτείνω να απολαύσετε σε μεταμεσονύκτια προβολή, η οποία θα καταφέρει να σας συνεπάρει με την ατμόσφαιρά της και ίσως να σας προβληματίσει λιγάκι...
 


 

Αποφάσισα να μην ξεφύγω από την Batman θεματολογία, όσον αφορά τις προτάσεις μου, έτσι λοιπόν θα ήθελα να σας συστήσω το original graphic novel Batman: Noël, το οποίο αξίζει να διαβάσετε (ή να ξαναδιαβάσετε όσοι το έχετε), λόγω της θεματολογίας του που ταιριάζει απόλυτα με το κλίμα των ημερών. Το 'Batman: Noël' κυκλοφόρησε το 2011, σε σενάριο και σχέδιο του αγαπημένου δημιουργού Lee Bermejo. Το χαρακτηριστικό σε αυτό το graphic novel είναι η έμπνευση για την δημιουργία του που πηγάζει, ως ένας φόρος τιμής, από το 'A Christmas Carol' του Charles Dickens. Αν και έχει τύχει να δούμε προσαρμογές της ιστορίας και άλλες φορές, εδώ τολμώ να πω ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και ατμοσφαιρικό εγχείρημα, μια διαφορετική προσέγγιση του Batman και μιας απαράμιλλα ατμοσφαιρικής απόδοσης του Gotham. Αν και το κύριο χαρακτηριστικό του Lee Bermejo είναι η ενασχόληση του με το σχέδιο, παρόλα αυτά δεν μας απογοητεύει με τους διαλόγους και την αφήγηση που υπάρχει μέσα στις σελίδες του graphic novel, όπως επίσης και με την εξαιρετική χρήση γνωστών ηρώων από το περιβάλλον του ήρωα, οι οποίοι τον επισκέπτονται κατά την διάρκεια της ιστορίας, σε έναν παραλληλισμό του Εμπενίζερ Σκρουτζ και των Πνευμάτων της γνωστής ιστορίας. Αναζητήστε το, αγοράστε το, ξεθάψτε το αν το έχετε, αλλά διαβάστε το! Θα σας κρατήσει εξαιρετική συντροφιά με την ιστορία του, την 'χριστουγεννιάτικη' ατμόσφαιρα του και τον τρόπο του δημιουργού να αποτιμήσει φόρο τιμής στο κλασσικό έργου του Καρόλου Ντίκενς.

Ότι και να κάνετε, ότι και να δείτε ή διαβάσετε αυτές τις μέρες των Χριστουγέννων, απολαύστε το! Ζήστε αυτές τις στιγμές, χαρείτε την φαντασία, ταξιδέψτε νοερά, αφιερώστε χρόνο στον εαυτό σας και τους αγαπημένους σας. Από μένα, Καλά Χριστούγεννα!

Ευάγγελος Ιωσηφίδης

Τα Χριστούγεννα, μαζί με την Πρωτοχρονιά, είναι μια γιορτή που έχει σημαδέψει πολλούς ανθρώπους, τον καθένα για διαφορετικούς λόγους. Άλλοι μελαγχολούν, άλλοι ελπίζουν κι κάποιοι μετράνε τις μέρες μέχρι να έρθουν. Ταινίες και βιβλία έχουν επηρεαστεί και περιστρέφονται γύρω από το θέμα. Άλλα βιβλία περιγράφουν το σύνολο της χρονιάς ενός ανθρώπου, αλλά κάνουν μια απαραίτητη στάση στα Χριστούγεννα. Αυτό συμβαίνει και στα 7 βιβλία της σειράς Χάρι Πότερ. Το κοινό μοτίβο είναι ο εορτασμός είτε στην ίδια τη σχολή, είτε στο σπίτι του Ρον Ουέσλι, με την πλοκή να εξελίσσεται πάντοτε μέσω των εορτών, ενίοτε σε σχέση με τα δώρα που λαμβάνει ο Χάρι.

Στη Φιλοσοφική Λίθο, υπάρχει η σιωπή των μοναχικών διακοπών στη σχολή μαγείας, όπου ο μικρούλης Χάρι ξαναζεί ένα μέρος της μοναξιάς που είχε συνηθίσει. Το δώρο του αυτή την πρώτη φορά είναι ένα πολύτιμο μαγικό αντικείμενο, που θα τον συνοδεύσει όσο κανένα άλλο στον καινούριο κόσμο που ανακάλυψε. Στην Κάμαρα με τα Μυστικά, οι χριστουγεννιάτικες διακοπές είναι ήδη σημαδεμένες από τη διπλή επίθεση του άγνωστου εχθρού, που έχει πανικοβάλει όλη τη σχολή. Επίσης, στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι λαμβάνει χώρα ένα σχέδιο που σκοπό έχει να ξεσκεπάσει τον ένοχο μια για πάντα… Στον Αιχμάλωτο του Αζκαμπάν, ο Χάρι λαμβάνει δύο ξεχωριστά χριστουγεννιάτικα δώρα. Το πρώτο του ανοίγει μοναδικούς δρόμους για τη συνέχεια των βιβλίων, με τρόπους που η συγγραφέας χειρίζεται αριστοτεχνικά, ενώ το δεύτερο είναι πανάκριβο και δημιουργείται ένα πέπλο μυστηρίου, καθώς του έχει δοθεί ανώνυμα. Επίσης, σε μια γιορτινή συνεστίαση, μαθαίνει κάποια νέα που θα του αλλάξουν τη ζωή.
 


 

Στο Κύπελλο της Φωτιάς, τα Χριστούγεννα έρχονται με μία ανεπανάληπτη σχολική γιορτή, που εξελίσσει τη δυναμική μεταξύ των πρωταγωνιστών, ενώ στο Τάγμα του Φοίνικα, ένα φριχτό περιστατικό ωθεί την πλοκή να προχωρήσει σημαντικότατα, αμέσως πριν τις χριστουγεννιάτικες διακοπές. Στον Ημίαιμο Πρίγκιπα, τα Χριστούγεννα σημαδεύονται από μια αναπάντεχη επίσκεψη που αλλάζει το κλίμα των εορτών, αλλά σημαδεύει την πολιτική κατάσταση της χώρας, όσο και τη νοοτροπία του Χάρι. Τέλος, στους Κλήρους του Θανάτου, τα Χριστούγεννα οι πρωταγωνιστές επισκέπτονται ένα μέρος με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για τον Χάρι, για πρώτη φορά στα χρονικά της σειράς. Εκεί τους περιμένει μια θανάσιμη παγίδα…

Το γενικό συμπέρασμα είναι πως οι χριστουγεννιάτικες διακοπές δε μένουν ποτέ χωρίς δικό τους, ξεχωριστό κεφάλαιο. Η εορταστική ατμόσφαιρα δε λείπει ποτέ, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς, απ’ τις περιγραφές του βιβλίου, ενώ τα δώρα για τον Χάρι περιγράφονται λεπτομερώς. Η μόνη γιορτή που έχει ανάλογη, αλλά όχι τόσο έντονη, εκπροσώπηση στη σειρά αυτή, δεν είναι άλλη από το Χάλοουιν, που έχει φυσικά την τιμητική του σ’ έναν κόσμο γεμάτο μαγεία.

Γρηγόρης Δημακόπουλος

Χριστούγεννα! Μια από τις πλέον αγαπημένες εποχές του χρόνου. Οι πόλεις αλλάζουν ρυθμό, τα σπίτια στολίζονται, οι άνθρωποι αποκτούν γιορτινή διάθεση και αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία το νέο έτος που έρχεται. Δώρα, διακοπές, κρύο, χιόνι, αναμμένα τζάκια, παραδοσιακά γλυκίσματα, οικογενειακά τραπέζια, αγορές, εξορμήσεις πάσης φύσεως (κατά κανόνα υπό το υπερβολικά οικείο άκουσμα  του Last Christmas!) και περισσότερα χαμόγελα για τη μεγαλύτερη μερίδα των ανθρώπων γύρω μας. Προσωπικά, έχω συσχετίσει τα Χριστούγεννα με επιτραπέζια παιχνίδια στο σπίτι, κυριακάτικες ταινίες, νυχτερινές εξόδους με μεγάλες παρέες, αλλά και την παραδοσιακή ανάγνωση βιβλίων φαντασίας –συνήθως κάποιο από τα βιβλία του Τόλκιν, ακόμα και σειρές όπως βιβλία των Forgotten Realms, Dragonlance, του Έλρικ αλλά και πολλά άλλα. Νομίζω, όμως, πως αν θα ήθελα να κάνω κάποιες προτάσεις οι ιστορίες των οποίων να εκτυλίσσονται τα Χριστούγεννα, και οι οποίες να έχουν κάποια ιδιαίτερη αξία για μένα, θα έμενα αποκλειστικά στην κατηγορία των ταινιών και συγκεκριμένα θα πρότεινα να δείτε δυο κλασικές ταινίες. Το Edward Scissorhands και το Die Hard!
 


 

Η πρώτη ταινία ειδικά, που είναι διαποτισμένη από το κλασικό στυλ του Τιμ Μπάρτον, νομίζω πως έρχεται σε πλήρη αρμονία με την μαγική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων. Σκοτεινή, παραμυθένια και μελαγχολική, η ιστορία είναι ικανή να προκαλέσει συγκίνηση μέσα από το αλλόκοτο και ίσως αλληγορικό ύφος της. Σίγουρα αξίζει να τη δείτε για να θαυμάσετε τη σκηνοθετική δεινότητα του Μπάρτον αλλά και την εξαιρετική ερμηνεία του Τζόνι Ντεπ. Τέλος, για να αντισταθμίσουμε το μελαγχολικό κλίμα του Ψαλιδοχέρη, πάμε στην απόλυτη περιπέτεια με έναν απολαυστικό Μπρους Γουίλις. Die Hard και ένα Xmas office party που πήγε πολύ, μα πολύ στραβά! Νομίζω πως όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά να τα αναφέρεις κανείς! Καλά Χριστούγεννα σε όλους, λοιπόν, με υγεία και αγάπη!

Κατερίνα Ελευθερίου

Χειμώνας, χιόνι, Χριστούγεννα! Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχει πιο κατάλληλη εποχή για να νιώσουμε όλοι ξεγνοιασιά. Για να νιώσουμε όλοι παιδιά, έστω για λίγο. Τα φετινά Χριστούγεννα είναι δυστυχώς πολύ διαφορετικά από ό,τι έχουμε συνηθίσει λόγω της πανδημίας και της καραντίνας. Αυτό, βέβαια, δεν πρέπει να μας πτοήσει. Πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας να περάσουμε όσο καλύτερα γίνεται έστω και στο σπίτι. Και επειδή Χριστούγεννα δε γίνονται χωρίς Home Alone προτείνω ανεπιφύλακτα να το ξαναδείτε. Το Home Alone είναι από τις λίγες ταινίες που απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι εξίσου. Μια απίστευτη κωμωδία με τους Macaulay Culkin και Joe Pesci σε ρεσιτάλ ερμηνείας και γέλιου. Μια και είπαμε να νιώσουμε λίγο παιδιά, η δεύτερη πρόταση που σας έχω δεν είναι άλλη από το How the Grinch Stole Christmas. Η κλασική ιστορία του μίζερου και μοναχικού Grinch που αποφάσισε να κλέψει τα Χριστούγεννα από το μικρό χωριό των Who, μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2000 με τον αγαπημένο μου Jim Carrey στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Θα γελάσετε, θα συγκινηθείτε και στο τέλος θα περάσετε πάρα πολύ καλά!
 


 

Θα ήθελα να κλείσω με ένα πολύ αγαπημένο μου χριστουγεννιάτικο ποίημα του Clement Clarke Moore, το Twas the Night Before Christmas, και να σας ευχηθώ Merry Christmas and a really Happy New Year!

'Twas the night before Christmas, when all through the house
Not a creature was stirring, not even a mouse;
The stockings were hung by the chimney with care,
In hopes that St. Nicholas soon would be there;
The children were nestled all snug in their beds,
While visions of sugar-plums danced in their heads;
And mamma in her 'kerchief, and I in my cap,
Had just settled down for a long winter's nap,
When out on the lawn there arose such a clatter,
I sprang from the bed to see what was the matter.
Away to the window I flew like a flash,
Tore open the shutters and threw up the sash.
The moon on the breast of the new-fallen snow
Gave the lustre of mid-day to objects below,
When, what to my wondering eyes should appear,
But a miniature sleigh, and eight tiny reindeer,
With a little old driver, so lively and quick,
I knew in a moment it must be St. Nick.
More rapid than eagles his coursers they came,
And he whistled, and shouted, and called them by name;
"Now, DASHER! now, DANCER! now, PRANCER and VIXEN!
On, COMET! on CUPID! on, DONNER and BLITZEN!
To the top of the porch! to the top of the wall!
Now dash away! dash away! dash away all!"
As dry leaves that before the wild hurricane fly,
When they meet with an obstacle, mount to the sky,
So up to the house-top the coursers they flew,
With the sleigh full of toys, and St. Nicholas too.
And then, in a twinkling, I heard on the roof
The prancing and pawing of each little hoof.
As I drew in my hand, and was turning around,
Down the chimney St. Nicholas came with a bound.
He was dressed all in fur, from his head to his foot,
And his clothes were all tarnished with ashes and soot;
A bundle of toys he had flung on his back,
And he looked like a peddler just opening his pack.
His eyes -- how they twinkled! his dimples how merry!
His cheeks were like roses, his nose like a cherry!
His droll little mouth was drawn up like a bow,
And the beard of his chin was as white as the snow;
The stump of a pipe he held tight in his teeth,
And the smoke it encircled his head like a wreath;
He had a broad face and a little round belly,
That shook, when he laughed like a bowlful of jelly.
He was chubby and plump, a right jolly old elf,
And I laughed when I saw him, in spite of myself;
A wink of his eye and a twist of his head,
Soon gave me to know I had nothing to dread;
He spoke not a word, but went straight to his work,
And filled all the stockings; then turned with a jerk,
And laying his finger aside of his nose,
And giving a nod, up the chimney he rose;
He sprang to his sleigh, to his team gave a whistle,
And away they all flew like the down of a thistle.
But I heard him exclaim, ere he drove out of sight,
HAPPY CHRISTMAS TO ALL, AND TO ALL A GOOD-NIGHT!