Η συλλογή διηγημάτων “There Once was a Myth” του λογοτεχνικού blog Moonlight Tales

Έν αρχή ἦν ό μύθος.
Από τις επιβλητικές κορυφές του Ολύμπου μέχρι τα βάθη του κόσμου των νεκρών, οι τραγικοί έρωτες, τα έξυπνα τεχνάσματα, οι θεοί, οι ήρωες, τα μυθικά πλάσματα αναγεννιούνται σε μια συλλογή γεμάτη με έργα που προσφέρουν νέες προοπτικές και ανατροπές στους αρχαίους ελληνικούς μύθους, οι οποίοι έχουν εμπνεύσει ολόκληρο τον κόσμο.

Ερινύες που κυνηγούν ενόχους στη σύγχρονη εποχή, γυναίκες που πολεμούν την πατριαρχία, θεοί που μαθαίνουν πώς να επιβιώνουν εξόριστοι, άνθρωποι με δύναμη ψυχής που μάχονται με υπερφυσικές δυνάμεις... Πόση φαντασία κρύβεται πίσω από ιστορίες που επέζησαν χιλιετίες και έφτασαν στο σήμερα;

Αλλά, φοβού τους συγγραφείς και μύθους φέροντας…

Στον συγγραφικό κόσμο του εξωτερικού βλέπουμε τα τελευταία χρόνια ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον και μία αναβίωση στη χρήση της ελληνικής μυθολογίας, ξεκινώντας από τη ΥΑ fantasy λογοτεχνία και επιτυχημένες σειρές βιβλίων όπως ο Percy Jackson του Rick Riordan και φτάνοντας μέχρι τα ευπώλητα retellings της Madeleine Miller (Κίρκη, Το τραγούδι του Αχιλλέα), της Natalie Haynes (Stone Blind, The Children of Jocasta, A Thousand Ships) και της Jennifer Saint (Αριάδνη, Elektra, Atalanta). Και στη χώρα μας όμως, η ελληνική μυθολογία βρίσκει τον δρόμο της στη σύγχρονη λογοτεχνία, με μυθιστορήματα όπως το επικό “Η Κάθοδος των Μισανθρώπων” του Δανιήλ Λιάμη, το contemporary χιουμοριστικό “Για Όνομα των Θεών” του Βασίλη Καννά, αλλά και τη μυθολογική περιπέτεια “Αυτόλυκος ο κλέφτης” του Μιχαήλ Σιδηρόπουλου, που δίνει φωνή στον ήρωα του οποίου εγγονοί ήταν ο Οδυσσέας και ο Ιάσονας.

Σε αυτό το λαμπρό πεδίο δημιουργικότητας και φαντασίας λοιπόν, οι Moonlight Tales και οι εκδόσεις Bookstagram κυκλοφόρησαν τη συλλογή There Once was a Myth, στην οποία φιλοξενούνται 22 συγγραφείς σε ισάριθμες ιστορίες εμπνευσμένες από την ελληνική μυθολογία. Γνωστοί και άγνωστοι μύθοι, θεοί, ημίθεοι και ήρωες, έγιναν η μαγιά για να γεννηθούν νέες ιστορίες και νέες οπτικές.

Τα αδέλφια έτρεμαν το Άντρο.
Αν και ζούσαν σε πλήρη εξαθλίωση, σ’ έναν κόσμο που κυριαρχούσαν τ’ απόλυτο σκότος, οι συνεχείς καταιγίδες από οξύ και οι συχνοί σεισμοί, δεν αισθάνονταν φόβο γι’ αυτά τα πράγματα. Δεν είχαν μάθει άλλη πατρίδα ή σπιτικό, άλλωστε, οπότε, όσο τραγικά κι αν ήταν όλα, δεν υπήρχε κάτι καλύτερο για να συγκρίνουν την κατάσταση που γνώριζαν απ’ τη γέννησή τους. Μα το Άντρο όλοι το φοβούνταν.
Και οι πέντε. Γιατί τόσοι ήταν τότε.

Απόσπασμα από το διήγημα «Γαστήρια», του Γιώργου Μπελαούρη

Ενώ παλαιότερα το διήγημα δεν ανήκε στις αναγνωστικές μου προτιμήσεις, τελευταία όλο και περισσότερες συλλογές βρίσκουν τον δρόμο τους στην TBR μου. Με έλκει η διαφορετικότητα των περιεχομένων τους και το ότι ενδείκνυνται για συναναγνώσεις, όπως και ότι μέσω αυτών γνωρίζω πολλές διαφορετικές γραφές. Έτσι και το There Once was a Myth είναι ιδανικό για να γνωρίσει ο αναγνώστης τη γραφή πολλών και διαφορετικών Ελλήνων συγγραφέων φαντασίας, να δει πώς προσεγγίζει ο καθένας τη θεματική του και να διαλέξει αυτόν που του ταιριάζει, για να εξερευνήσει περαιτέρω τη βιβλιογραφία του – σαν παράθυρα από τα οποία μπορείς να ρίξεις μια ματιά σε διαφορετικούς κόσμους και να διαλέξεις πού θέλεις να ταξιδέψεις. Πολύ θετικό της συγκεκριμένης συλλογής, το ότι στους συγγραφείς είχε δοθεί το ελεύθερο να επιλέξουν το λογοτεχνικό είδος του διηγήματός τους, καθώς και τον τόπο και τον χρόνο που διαδραματίζεται. Ως αποτέλεσμα, ο αναγνώστης θα βρει σύγχρονες αλλά και κλασικές ιστορίες τρόμου, φαντασίας, κοινωνικές, αστυνομικές, αισθηματικές, χιουμοριστικές κ.ά. Υπάρχει πραγματικά κάτι για κάθε γούστο σε αυτή τη συλλογή.

Σε τούτο το χωριό ήρθα ως προάγγελος. Όχι καλών μαντάτων. Κουβαλώ μόνο θάνατο και τον προσφέρω απλόχερα σε όποιον συναντήσω.

Απόσπασμα από το διήγημα «Μπλε Μάτια, της Άννας Σπανογιώργου

Προσωπικά, τρέφω μια αγάπη προς τον πιο κλασικό αφηγηματικό χωροχρόνο και ύφος όσον αφορά την ελληνική μυθολογία, συνεπώς μαγνητίστηκα περισσότερο από τις μη σύγχρονες ιστορίες της συλλογής, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βρήκα και στις σύγχρονες ενδιαφέρουσες περιπλανήσεις, όπως για παράδειγμα το γλυκό και μελαγχολικό “Μούσα και Άνθρωπος” της Ράνιας Ταλαδιανού. Στις πιο κλασικές ιστορίες συνάντησα σταθερά αγαπημένες γραφές, όπως για παράδειγμα του Δημήτρη Δελαρούδη με τον ασύγκριτο λεξιλογικό του πλούτο στο “Αγρυπνία στην Αρλυχή”, του Βαγγέλη Ιωσηφίδη με τη ζωντανή εκφραστικότητα στο “Οι Χαυλιόδοντες του Χαμού” και της Γεωργίας Καλαμαρά με το σκοτεινά μαγικό “Κροκόπεπλος”. Ήρθα όμως σε μια πρώτη επαφή και με συγγραφείς που δεν είχα ξαναδιαβάσει και μου κέντρισαν το ενδιαφέρον να διαβάσω περισσότερα, όπως για παράδειγμα ο Κυριάκος Μαυροειδέας με το “Μη ζυγώνεις τον ήλιο”, ο Αριστείδης Νάστος στο “Το Ουρλιαχτό”, η Ιφιγένεια Μπακογιάννη  με το “Άτροπος Δύναμη” και ο Γιώργος Μπελαούρης με το “Γαστήρια”.

Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω στο sci-fi διήγημα του Γιώργου Κωστόπουλου “Οι μάγισσες της Θεσσαλίας”, το οποίο έσκασε σαν μικρό σουπερνόβα στον εγκέφαλό μου και τώρα η ζωή μου μετατράπηκε σε μία όχι και τόσο υπομονετική αναμονή για την έκδοση της σειράς βιβλίων “Τα Χρονικά της Αστροκρατορίας“, στην οποία ανήκε το συγκεκριμένο διήγημα.

Συνολικά, μία συλλογή που προσφέρει μία ποικιλία αναγνωσμάτων για κάθε είδος αναγνώστη, αισθητικά πανέμορφη και προσεγμένη, στολισμένη με υπέροχη εικονογράφηση και διανθισμένη με αποσπάσματα από αρχαία έργα, πάντα ταιριαστά με το εκάστοτε διήγημα, αποτέλεσμα της εικαστικής επιμέλειας και συνολικής φροντίδας της Αγγελίνας Παπαδημητρίου και των Moonlight Tales.