Άρθρο | Γιατί η ανάπτυξη του "Κόναν ο Βάρβαρος" από το Netflix ίσως να μην είναι καλή ιδέα

Άρθρο | Γιατί η ανάπτυξη του "Κόναν ο Βάρβαρος" από το Netflix ίσως να μην είναι καλή ιδέα

Πρόσφατα ανακοινώθηκε πως ο -κολοσσός- Netflix πήρε τα δικαιώματα από την Conan Properties International με σκοπό την ανάπτυξη τηλεοπτικής σειράς από το σύμπαν του Κόναν του Βάρβαρου. Αυτό δίνει στο Netflix την δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το όνομα όχι μόνο στην σειρά, αλλά σε ότι άλλο επιθυμεί, όπως ταινίες, κινούμενα σχέδια, animation κλπ...

Οι ιστορίες του Κόναν που δημιούργησε ο συγγραφέας Robert E. Howard (1906-1936) δημοσιεύτηκαν πρώτη φορά το 1932 στο cult περιοδικό Weird Tales. Από τότε οι ιστορίες του αγαπημένου μας βάρβαρου δεν έχουν σταματήσει να μας συντροφεύουν, είτε μέσα από τις ασπρόμαυρες κόμικ εκδόσεις (που γύρναγες τις σελίδες και γέμιζαν μελάνι τα δάχτυλα σου) είτε από ταινίες, βιντεοπαιχνίδια, αλλά και νέες ιστορίες από μεταγενέστερους συγγραφείς.

Το Netflix αυτή τη στιγμή αποτελεί μια σαρωτική δύναμη στις συνδρομητικές υπηρεσίες, που οι ανταγωνιστές της δεν έχουν καταφέρει να την κουνήσουν από το βάθρο της (ακόμα τουλάχιστον). Μόνο κατά την διάρκεια της καραντίνας του Covid-19, δέχτηκε 16 εκατομμύρια νέους συνδρομητές. Η εταιρεία έχει στην φαρέτρα της μια μεγάλη ποικιλία από πρότζεκτς, ενώ είναι πολύ προσεκτική στο περιεχόμενο της και θέλει να τους έχει όλους χαρούμενους (όπως κάνει το Χόλιγουντ αυτή τη στιγμή).

Αυτή είναι και η κύρια ανησυχία μου. Ο Κόναν, σαν φιγούρα δεν βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος και δεν γνωρίζω πως στην εποχή του #metoo, στην υποστήριξη της διαφορετικότητας και των έντονων ρατσιστικών κατηγοριών θα καταφέρει να χωρέσει στο πρόγραμμα της εταιρείας. Ο Κόναν είναι ένας αγροίκος που έρχεται από τα βάθη του παρελθόντος.

Ζούμε σε εποχές όπου το Όσα Παίρνει ο Άνεμος αφαιρείται από συνδρομητικές υπηρεσίες επειδή περιέχει μαύρο χαρακτήρα για υπηρέτη. Το γιατί είναι λάθος να απαγορεύεις έργα του παρελθόντος με τα σημερινά "κριτήρια" είναι άλλη, μεγάλη κουβέντα. Πριν δέκα χρόνια το theguardian.com είχε ανεβάσει ένα άρθρο όπου, μέσες άκρες, κριτίκαρε τον ήρωα του Χάουαρντ (και κατ' επέκταση τον ίδιο) για ρατσισμό και μισογυνισμό, επειδή οι γυναίκες παρουσιάζονται σαν αδύναμες (ενώ δεν ισχύει πάντα αυτό) και επειδή ο Κόναν πολεμάει ανθρώπους διαφορετικού χρώματος (ούτε αυτό ισχύει πάντα). Για την ιστορία να πούμε πως για φυλετικό ρατσισμό έχουν κατηγορήσει και τον συγγραφέα Χάουαρντ Φ. Λάβκραφτ, όχι αδίκως, αλλά είπαμε, μεγάλη κουβέντα...

Απλά κοιτάξτε την εικόνα του άρθρου. Αυτό είναι ο Κόναν. Ένας βάρβαρος με έντονη ροπή στη βία, αλλά και στις όμορφες γυναίκες. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μεθάει στα καπηλειά, να ξυλοκοπάει κόσμο και να πηδιέται με διαφορετική κάθε βράδυ. Είναι ένα "ντούκι", ένα "μπιλντέρι" που θα πάρει αυτό που θέλει με την βία. Ένας στυγνός δολοφόνος, χωρίς παράταξη, που μισεί την μαγεία επειδή δεν την καταλαβαίνει και που του αρέσει να σκοτώνει για τον θεό του τον Κρομ ("Κρόμ, μέτρα τους νεκρούς!"). Μπορείς να τον πληρώσεις για να σου κάνει την δουλειά χωρίς πολλά-πολλά. Έχει κάποιο ηθικό κώδικα, με την έννοια ότι σκοτώνει όσους το αξίζουν. Είναι αυτό που λέμε ένας chaotic good χαρακτήρας... και δεν θα τον θέλαμε να αλλάξει με τίποτα.

Σε μια εποχή που όλο και κάποιοι θα προσβληθούν με κάτι, εύχομαι το Netflix να μην αλλάξει τον χαρακτήρα. Να μην τον μαλακώσει για χάρη της κοινωνικής νόρμας. Ο Κόναν είναι ένας αντιήρωας και έτσι πρέπει να παραμείνει. Είναι ένα fun έργο και τίποτα παραπάνω.

Οι παραγωγοί αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε αναζήτηση σεναριογράφων, σκηνοθετών και ηθοποιών, ενώ είναι άγνωστο πότε περίπου θα δούμε την σειρά. Covid επιτρέποντος θα είμαστε τυχεροί αν βγει στο τέλος του επόμενου χρόνου.

Αγαπητό Netflix, δώστε το πρότζεκτ σε ανθρώπους που κατανοούν τον ήρωα και σέβονται το πρωταρχικό υλικό (προς θεού, όχι σε αυτούς που έκαναν το The Witcher!). Σε ανθρώπους που έχουν διαβάσει τις ιστορίες του Χάουαρντ και έχουν πάθος να τις μεταφέρουν στην οθόνη. Θέλω ένα rated-R Κόναν που να ανοίγει στα δύο τους εχθρούς, να λούζεται στο αίμα τους, και να λέει ατάκες όπως "γυναίκα, κάνε στην άκρη γιατί θα χυθεί αίμα και δεν θέλω να γλιστρήσεις" (από τα κόμικ αυτό).

Προτιμώ να το αναλάβουν ακόμα και ερασιτέχνες που σπρώχνονται από το μεράκι τους, παρά από επαγγελματίες που θέλουν να το πλύνουν, να το γυαλίσουν, να του περάσουν κερί και να το πασάρουν στο κοινό της νέας εποχής.

"Μα τον Κρομ", όπως θα έλεγε και ο Κιμμέριος.