Διήγημα | "Επιχείρηση: Δανέζικη Καταιγίδα"

Ιστορίες από τον Μεγάλο Πόλεμο: Περίεργες μηχανές και ανεξήγητα συμβάντα

Διήγημα | "Επιχείρηση: Δανέζικη Καταιγίδα"

Στα σαράντα και πάνω χρόνια που διεξαγόταν ο Μεγάλος Πόλεμος, παρά τις εκεχειρίες του, είχε αλλάξει σημαντικά την Ευρώπη πολιτικά, πολιτιστικά ακόμα και γεωγραφικά. Πολλές πόλεις, μικρές και μεγάλες ισοπεδώθηκαν κάτω από θηριώδεις μηχανές και πολλαπλούς βομβαρδισμούς. Σε πολλά μέρη η υφή της πραγματικότητας έγινε λεπτή, από τα αλλεπάλληλα ξόρκια που εφάρμοζαν χαρισματικοί μάγοι στην προσπάθειά τους να αλλάξουν την τροπή της μάχης, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν συνεχώς μεταλλάξεις και οντότητες από διπλανές διαστάσεις να επισκέπτονται τον κόσμο μας. Δεκάδες πρόσφυγες βρήκαν καταφύγιο σε δάση και αρχαία κάστρα χωρίς στρατηγική σημασία, πολεμώντας αντάρτες, ληστές και τα εξώκοσμαπλάσματα. Σε πολλά μέρη του κόσμου η σύγκρουση είχε κοπάσει και συμφωνίες ειρήνης είχαν συναφθεί. Η Ιαπωνική Αυτοκρατορία είχε παραδοθεί, η Φασιστική Ιταλία και τα Βαλκάνια ήταν υπό συμμαχική επιρροή, ενώ η Πολωνία ήταν υπό τον έλεγχο της Σοβιετικής Συνομοσπονδίας. Η Χανσεατική Ένωση παρείχε κάλυψη στα Βόρεια σύνορα της Ναζιστικής Γερμανίας, ενώ η Ελβετία, αυστηρά ουδέτερη, αποτελούσε με τα ογκώδη βουνά της ένα απροσπέλαστο τείχος. Στις πεδιάδες της δυτικής Γερμανίας είχαν κτιστεί επιβλητικοί αντιαεροπορικοί πύργοι. Η προτελευταία γραμμή άμυνας της για τα τις λίγες επαρχίες που της είχαν απομείνει.

Γκρίζοι και ψυχροί, εξοπλισμένοι με ραντάρ και ραδιοπομπούς επιτηρούσαν τον εναέριο χώρο για Συμμαχικά βομβαρδιστικά. Οι εξάγωνοι αυτοί πύργοι, περίπου 100 μέτρα σε ύψος, ήταν στεφανωμένοι με αντιαεροπορικά κανόνια στις επάλξεις τους, σαν κορώνα ενός πολεμοχαρούς βασιλιά, ενώ οι πλαϊνοί τοίχοι καλυμμένοι με βρύα και αναρριχητικά φυτά, τα οποία άντεχαν τον δηλητηριώδη αέρα και την τοξική γη, κοσμούσαν το σκυρόδεμά τους. Ανάμεσα τους κρυμμένα ήταν μικρά παράθυρα και σχισμές για ικανοποιητικό αερισμό, με φίλτρα αέρα που λειτουργούσαν αδιάληπτα, ενώ στα πρώτα επίπεδα ένα ευρύ δίκτυο πολυβόλων ήταν έτοιμο να απωθήσει οποιαδήποτε επίθεση. Με την πάροδο των ετών καθώς καινούριοι πύργοι προστίθεντο, σκάφτηκε ένα δίκτυο κάτω από τη γη, που ένωνε αρκετούς μεταξύ τους, δημιουργώντας το μεγαλύτερο υπόγειο σύμπλεγμα στο κόσμο. Αρχικά επανδρωμένο με χιλιάδες οπλίτες και τεχνικούς, πλέον, κάθε πύργος είχε μόνο μια ολιγομελής ομάδα κουρασμένων βετεράνων. Αυτό το δίκτυο ήταν το τελευταίο τοίχος που χώριζε του Συμμάχους με το Βρανδεμβούργο και την πρωτεύουσά του, το Βερολίνο, την καρδιά της Γερμανικής Αυτοκρατορίας.

Άκαρπες απόπειρες βομβαρδισμών, μονομαχίες μεταξύ πελώριων δίποδων μηχανών, χερσαία πλοία ικανά να ισοπεδώσουν πόλεις διαμόρφωσαν με τα συντρίμμια τους το τοπίο της κοιλάδας και της ευρύτερης περιοχής. Οτιδήποτε δεν μπορούσε να ανακυκλωθεί, διαλυμένες μηχανές, σκουριασμένα εξαρτήματα και ανθρώπινα οστά, αφηνόταν σαν σημάδι θανάτου.

Το δωμάτιο ήταν μισογεμάτο από κόσμο και ο καπνός από τα τσιγάρα είχε ήδη αρχίσει να πνίγει την ατμόσφαιρα. Πιλότοι και μηχανικοί καθισμένοι μαζί με αξιωματικούς συζητούσαν χαμηλόφωνα προσπαθώντας να καταλάβουν τον λόγο της ξαφνικής συνέλευσης. Στον χώρο μπήκε ο Ανώτατος Πτέραρχος της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, ακολουθούμενος από άντρες των μυστικών υπηρεσιών. Όλοι σηκώθηκαν να χαιρετήσουν προσπαθώντας να συγκρατήσουν την έκπληξή τους. Έκανε νόημα να καθίσουν και στάθηκε πίσω από το βήμα. Ένας από τους πράκτορες άνοιξε την κλειδαριά της βαλίτσας που κουβαλούσε και πέρασε το φιλμ της μπομπίνας στον προβολέα. Χαμήλωσαν τα φώτα και ο Πτέραρχος άρχισε την ενημέρωση δείχνοντας με το ραβδί του στους χάρτες που προβάλλονταν στον τοίχο πίσω του.

«Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Έχουμε πληροφορίες πως σε δύο ημέρες ο αντιστράτηγος Βίλχεμ Σούλτζε του γερμανικού αυτοκρατορικού στρατού θα κάνει συμβούλιο σε έναν από τους πύργους του Όσναμπρουκ. Αναμφίβολα θα συζητήσουν τα επόμενα βήματα της αντεπίθεσής τους, κάτι που θα κρατήσει πολλές ώρες, οπότε θα είναι ίσως η μοναδική μας ευκαιρία να στείλουμε μια επιδρομή με σκοπό να τον βγάλουμε από την "εικόνα". Έτσι βάλλουμαι σημαντικά την ηγεσία του εχθρού αφού μαζί του θα είναι βέβαια και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη. Πιστεύουμε πως η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στον πύργο "4", επειδή τους τελευταίους μήνες έχουμε σοβαρές υποψίες πως λειτουργεί ως διοικητικό κέντρο για το δυτικό μέτωπο. Όπως γνωρίζετε, οποιαδήποτε επίθεση στο σύμπλεγμα είναι μάταιη. Υπεράνθρωποι στρατιώτες και μεγάλες πολεμικές μηχανές προστατεύουν την περιοχή και η αεροπορία τους προστατεύει αποτελεσματικά τον εναέριο χώρο. Το σχέδιο είναι το εξής. Θα συνταχθούν δυο ομάδες. Για αντιπερισπασμό μια ομάδα βομβαρδιστικών θα πετάξει προς την Δανία με σκοπό να βάλλει τις βόρειες οχυρώσεις. Θα πετάξει όμως αρκετά νότια ούτως ώστε να ενεργοποιήσει την αεράμυνα της Κάτω Σαξονίας. Μόλις πιαστεί το δόλωμα θα ξεκινήσετε. Ο Βασιλιάς έπεισε την Κοινότητα των Μάγων να δημιουργήσουν πυκνή συννεφιά πάνω από τις Κάτω Χώρες προσφέροντας κάλυψη από τα ραντάρ και ευνοϊκούς ανέμους για να σας συνοδέψουν σε ολόκληρη την διαδρομή. Όπως γνωρίζετε, οι πύργοι, κάτω από αρκετά εκατοστά επιφανειακού τσιμέντου έχουν στρώσεις ατσάλινης θωράκισης. Καμία βόμβα μας δεν έφτασε μέχρι την πρώτη στρώση. Για μια… παρόμοια αποστολή το Κέντρο Αναπτυγμένων Οπλικών Συστημάτων σε συνεργασία με το Υπουργείο Μαγείας είχε αναπτύξει μια κεφαλή ικανή να διαπεράσει την θωράκιση του πύργου και να φτάσει στο κέντρο του, όπου θα εκραγεί οδηγώντας στη κατεδάφιση του πύργου. Η αποστολή είναι, λοιπόν, η προστασία του αεροπλάνου και του φορτίου του μέχρι να φτάσετε πάνω από τον "4" και στη συνέχεια ο επιτυχής βομβαρδισμός του πύργου. Για να διασφαλιστεί η διάρρηξη της κεφαλής πρέπει να αφεθεί με ταχύτητα τουλάχιστον 650 μαω, διαφορετικά δεν θα έχει αρκετή κινητική ενέργεια για να διαπεράσει το σκυρόδεμα και την πρώτη στρώση από κάτω του. Για να καταφέρει τέτοια ταχύτητα θα πρέπει το αεροπλάνο να εκτελέσει μια καθοδική τροχιά, αξιοποιώντας στο μέγιστο την βαριά του κατασκευή. Η ακρίβεια της βολής είναι υψίστης σημασίας και το αεροπλάνο που μπορεί με σιγουριά να εκτελέσει την αποστολή είναι ο Καταφράκτης. Όταν αφεθεί το φορτίο, επιστρέφετε. Ερωτήσεις.»

Ένας μηχανικός σήκωσε το χέρι και αφότου έλαβε την άδεια να μιλήσει, ρώτησε, «Γιατί να αναπτύξει ταχύτητα το αεροπλάνο και να μην αξιοποιήσουμε ρουκέτες για την επιτάχυνση της κεφαλής;»

«Θα αξιοποιούσαμε τις ρουκέτες, αλλά δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε την αποστολή, με μια ενδεχομένως να υπολειτουργήσει, κάνοντας την κεφαλή να αστοχήσει. Ακόμα και μια ελάχιστη απόκλιση στην προώθηση θα έχει σημαντική διαφορά στο αποτέλεσμα. Οι πιο ακριβείς βαλλιστικοί πύραυλοί μας έχουν αρκετά δεκάδες μέτρα απόκλιση και κανείς τους δεν έχει την διεισδυτική ικανότητα αυτής της κεφαλής. Οι μηχανικοί μας δεν προλαβαίνουν να αναπτύξουν ένα κατάλληλο πυραυλικό σύστημα εγκαίρως, οπότε θα το κάνουμε με τον παραδοσιακό τρόπο» απάντησε ο Πτέραρχος.

«Ο Πύργος "4" είναι περικυκλωμένος με άλλους τρεις άριστα εξοπλισμένους πύργους. Ακόμα και αν φτάσουμε μέχρι το σύμπλεγμα, χωρίς τα ραντάρ τους να μας εντοπίσουν, σίγουρα θα καταφέρει το αεροπλάνο να πλησιάσει να αφήσει την βόμβα;» ρώτησε ένας πιλότος βομβαρδιστικού.

«Ναι, οι πύργοι κτίστηκαν για να μην αφήνουν κανένα αεροπλάνο να περνά. Μέχρι να ξεχωρίσουν το αεροπλάνο από το σμήνος, στο χάος της επιδρομής, αυτό θα έχει αγγίξει την επιθυμητή ταχύτητα όντας πλέον αργά για αυτούς. Έτσι όπως είναι τοποθετημένα τα κανόνια υπάρχει ένα "παράθυρο", μια ζώνη όπου στη περίπτωση που η πτήση είναι κατακόρυφη και γρήγορη τα χειροκίνητα πολυβόλα δεν θα προλαβαίνουν την κίνηση.  Για αυτό τον λόγο, την ρίψη θα την κάνει ο Καταφράκτης. Είναι το μοναδικό αεροπλάνο που συνάντησε το Ζίρο του Τακαχάσι "Χαγιαμπούσα" Ινάμπα και επέζησε. Αν υπάρχει ένα αεροπλάνο ικανό να ανεχτεί την καταπόνηση και τα πυρά, είναι αυτό».

Η ησυχία που επικράτησε, υποδήλωσε πως δεν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις και ο Πτέραρχος έκανε μια καταληκτική δήλωση.

«Η επιτυχία σας θα οδηγήσει στο συντομότερο τέλος του Πολέμου. Οι περισσότεροι όμως δεν θα επιστρέψουν και για αυτό είμαι εδώ. Να σας κοιτάξω στα μάτια και να σας δώσω την εντολή αυτοπροσώπως. Η χώρα σας χαιρετά και ο Βασιλιάς σας ευχαριστεί. Ζήτω η Βασιλική Αεροπορία, ζήτω ο Βασιλιάς, ζήτω η Πατρίδα!».

Όλοι σηκώθηκαν κραυγάζοντας «Ζήτω η Βασιλική Αεροπορία, ζήτω ο Βασιλιάς, ζήτω η Πατρίδα!». Ο Πτέραρχος κοίταξε συγκινημένος τους πολεμιστές του και έφυγε.

Μετά την ενημέρωση πολλοί πήγαν στο ΚΨΜ για ένα ποτό, αφού προβλεπόταν κουραστική ημέρα η αυριανή για τους μηχανικούς. Ήταν βράδυ και είχε δροσιά στο αεροδρόμιο. Βρήκαν τον χώρο ζεστό. Αρκετοί καθόντουσαν στα στρογγυλά τραπέζια παίζοντας χαρτοπαίγνια, ενώ άλλοι είχαν κάνει πηγάδια μπροστά από τις οθόνες και σχολίαζαν τα κορμιά γυναικών της σόουμπιζ. Ο πιλότος του Καταφράκτη κάθισε με τον έμπιστο αρχιμηχανικό του στη μπάρα και παρήγγειλε το αγαπημένο του ποτό. Ο κόσμος ήταν ευδιάθετος. Από τα τραπέζια έρχονταν χαχανητά και φωνές, ενώ από το μπιλιάρδο ένα πυκνό σύννεφο καπνού υψωνόταν και κάλυπτε το ταβάνι. Η πόρτα άνοιξε και όλοι σιώπησαν. Από την είσοδο πέρασε ένας φαντάρος με πυκνή γενειάδα, φαρδιά μύτη και πράσινοκίτρινα μάτια. Έριξε μια ματιά στον χώρο και προχώρησε προς την μπάρα. Ενώ διέσχιζε το χώρο ακούστηκε ένα "γουφ-γουφ" από ένα τραπέζι πίσω του και μερικά χαμηλόφωνα χαχανητά. Μουρμουρητά και χλευαστικοί ψίθυροι ακολούθησαν την σιωπή. Κάθισε στη μπάρα και άρχισε να πίνει, αγνοώντας τα βλέμματα αυτών γύρω του. Ο αρχιμηχανικός του Καταφράκτη γύρισε και του είπε «Χαζοί φανφαρόνοι όλοι τους. Δεν γνωρίζουν πως είναι να γεννηθείς διαφορετικός».

Ο φαντάρος του έριξε ένα γρήγορο βλέμμα και συνέχισε αμίλητος το ποτό του. Απτόητος ο αρχιμηχανικός συστήθηκε, «Είμαι ο Νάθαν και από εδώ ο Κάλβιν ο πιλότος του αεροπλάνου μου», δείχνοντάς τον. Ο Κάλβιν δεχόμενος τον υπαινιγμό για την συνεχόμενη διαμάχη μεταξύ μηχανικών και πιλότων, με ένα χαμόγελο προέκτεινε το χέρι του για χειραψία.

«Μάλο με λένε, χάρηκα για την γνωριμία» απάντησε με σπαστά αγγλικά και γαλλική προφορά ο φαντάρος, σηκώνοντας το ποτήρι του να τσουγκρίσουν.

«Ω, Γάλλος; Νόμισα πως ήσουν φαντάρος στους Βρετανούς.» μονολόγησε ο Νάθαν έκπληκτος.

«Είμαι, παλιά ήμουν στον Γαλλικό στρατό αλλά έγινε κάτι και έκτοτε είμαι εδώ. Εσείς δεν είστε οι Αμερικάνοι που ήρθαν την προηγούμενη εβδομάδα από Ειρηνικό;»

«Ναι, εκτελέσαμε τη αποστολή μας εκεί και μας έστειλαν εδώ.»

«Καλώς ορίσατε. Πως τα βλέπετε τα πράγματα;» ρώτησε ευγενικά ο Μάλο.

«Είναι ωραίο να είσαι στη στεριά και σίγουρα το φαγητό είναι καλύτερο. Δεν είχαμε όμως την ευκαιρία να αντικρύσουμε τους Ούνους. Λένε πως τα στροβιλοκίνητα αεροπλάνα τους καταρρίπτουν οτιδήποτε τολμήσει να τα πολεμήσει» απάντησε ο Κάλβιν, αναπολώντας τον ηλιόλουστο ωκεανό και τη ζωή στο αεροπλανοφόρο.

«Ισχύει πως είναι καλύτερα από οτιδήποτε έχουμε. Γενικά όμως είναι πολύ αποδυναμωμένοι για να ανακτήσουν τα χαμένα εδάφη τους. Δεν έχουν τους αριθμούς»

«Τι συνέβη και κατέληξες εδώ; Θα είμαι ειλικρινής, έχω ακούσει φήμες για σένα αλλά δεν θέλω να σε αδικήσω» συνέχισε ο Νάθαν ελπίζοντας να μην προσβάλει τον Μάλο με την αυθόρμητη ερώτηση του.

«Τι ακούσατε;» είπε ο Μάλο, αμήχανος από την απρόοπτη προσωπική ερώτηση, διατηρώντας ένα σοβαρό ύφος.

«Ό,τι πέρασες στρατοδικείο λένε, σε έδιωξαν και σε έχει "κατοικίδιο" ο διοικητής του αεροδρομίου» απάντησε ο Νάθαν, συνδυάζοντας τα κοινά στοιχεία των διάφορων ιστοριών και φημών που είχε ακούσει στις λίγες μέρες που ήταν εδώ.

«Έχουν δίκιο, όντως συνέβη έτσι» είπε με ένα θλιμμένο χαμόγελο. «Με βρήκαν καλυμμένο με αίμα, γυμνό, περικυκλωμένο με πτώματα δικών μου και εχθρών, ανάμεσα σε φλεγόμενα άρματα» εξιστορούσε κοιτώντας στο πάτωμα. «Πέσαμε σε ενέδρα και η οπισθοφυλακή δεν πρόλαβε να φτάσει για υποστήριξη» συνέχισε, καθώς αναμνήσεις από βογγητά και ακρωτηριασμένα μέλη περνούσαν μπροστά από τα μάτια του και σκυθρώπιασε. «Με βρήκαν... αλλιώτικο, σαν άγριο ζώο, αιμοδιψή. Επιτέθηκα και τραυμάτισα θανάσιμα μερικούς από τους διασώστες μου» εξήγησε. «Τουλάχιστον έτσι ήταν η περιγραφή των γεγονότων του στρατοδικείου. Δεν θυμάμαι τι συνέβη τότε»

«Επιβίωσες, αυτό συνέβη και συνεχίζεις να υπηρετείς την πατρίδα σου παρά τη καχυποψία του κόσμου» απάντησε παρηγορητικά ο Νάθαν, προσπαθώντας να κρύψει την ντροπή για την αδιακρισία του.

«Ήπια αρκετά, σας εύχομαι ένα καλό βράδυ» ανακοίνωσε, κατεβάζοντας σφηνάκι το ποτό που απέμεινε στο ποτήρι του και έκανε να φύγει. Τον κοιτούσαν ανήσυχα, καθώς περνούσε ανάμεσά τους και μια μαζική ανακούφιση διαγράφτηκε στα πρόσωπα όλων όταν η εξώπορτα έκλεισε πίσω του.

Ο Κάλβιν κοίταξε τον Νάθαν με βλέμμα κατηγορηματικό, περιμένοντας τον να απολογηθεί για την αδιακρισία του. Όμως ο Νάθαν δεν μπορούσε να αντισταθεί και να μείνει με την απορία, απαντώντας με ένα αμήχανο χαμόγελο. Άκουγαν ιστορίες για αυτούς όταν ήταν παιδιά. Ιστορίες που τους έλεγαν οι γιαγιάδες τους για να τα τρομάξουν την νύχτα, όταν η σελήνη ήταν γεμάτη και λύκοι ακούγονταν στα βουνά. Ο κόσμος είχε πιστέψει πως εξαφανίστηκαν, αλλά από ό,τι φαίνεται λίγοι απέμειναν και κυκλοφορούν ανάμεσά τους.

***

Πετούσαν ανάμεσα στα γκρίζα σύννεφα που έφτιαξαν μάγοι και ώθησαν με ανέμους προς την Γερμανία. Ένα μικρό σμήνος, μιας και το μεγαλύτερο σώμα της αεροπορίας πετά προς την Δανία ως αντιπερισπασμός και επίσης για να καλύπτονται πλήρως στο νέφος. Σε μερικά σημεία ήταν τόσο πυκνά που πολλοί σχηματισμοί κινδύνευαν να συγκρουστούν μεταξύ τους, όμως συνέχιζαν να πετούν μέσα στα σύννεφα, κρυμμένοι από τα γερμανικά ραντάρ. Την "σιωπή ασυρμάτου" διέκοψαν οι κραυγές αυτών που έπεφταν στον χαμό τους. Η εμπροσθοφυλακή άρχισε να δέχεται πυρά, ενώ λάμψεις από αντιαεροπορικά πυρά και ρουκέτες μετέτρεψαν τον γκρίζο ουρανό σε ένα ανοιχτό πορτοκαλί. Είχαν φτάσει στον προορισμό τους.

Ο σμηναγός έδωσε το σύνθημα και ξεκίνησε η κάθοδος. Τα πυκνά νέφη γρήγορα προσπεράστηκαν για να φανερώσουν μια γη ρημαγμένη από τις πολλές μάχες. Γυμνή από δένδρα, μαύρη και κίτρινη από τις πολλαπλές χρήσεις δηλητηριωδών αερίων, με μικρές νησίδες πράσινου να υπάρχουν κοντά στο ποτάμι που διασχίζει την κοιλάδα. Έξι χιλιάδες πόδια ψηλά δεν μπορούσαν να διακρίνουν λεπτομέρειες, αλλά φαινόντουσαν τα ίχνη των γιγάντιων πολεμικών μηχανών που πέρασαν από εδώ. Ανάμεσα σε κάποιους πύργους αχνοφαινόταν η κυκλική σιλουέτα μιας από τις πολεμικές ρόδες. Μερικά από τα μηχανικά εκτρώματα του τρίτου Ράιχ που, ευτυχώς όμως, ο τρόμος που έσπειραν ήταν βραχύβιος. Όπως είχε σχεδιαστεί, δύο ομάδες μαχητικών-βομβαρδιστικών άρχισαν να κατεβαίνουν με σκοπό να βάλουν διάφορες οχυρώσεις τραβώντας τα πυρά πάνω τους.

Σύντομα ακολούθησε και ο Καταφράκτης με την συνοδεία του. Τα πυρά γέμισαν τον ουρανό με θραύσματα. Δεξιά του είδε έναν να δέχεται πλήγμα, βάφοντας το πιλοτήριο κόκκινο. Λίγες ανάσες αργότερα, άλλα δύο αεροπλάνα άρχισαν να φλέγονται και να πέφτουν ανεξέλεγκτα. Καρδιοχτυπούσε δυνατά και τα μάτια του έλαβαν την λάμψη του μαχητή. Όσο είχε ακόμη τον κινητήρα λειτουργικό, ενεργοποίησε την έκχυση νιτρικού οξειδίου που του χάριζε αυξημένη ιπποδύναμη και άρχισε την κατακόρυφη πορεία προς τον στόχο του.

Οκτώ χιλιάδες πόδια: Άρχισε να αναπτύσσει ταχύτητα με τη βοήθεια της βαρύτητας. Η βαριά διπλή πανοπλία που έδωσε στο αεροπλάνο το παρατσούκλι Καταφράκτης και το προστάτεψε σε δεκάδες μάχες πάνω από τον Ειρηνικό πλέον τον ωθούσε με δύναμη προς τα κάτω.

Πέντε χιλιάδες πόδια: Μέσα από τις ομάδες βομβαρδιστικών που πετούσαν προς τους στόχους τους, λειτουργώντας ως αντιπερισπασμός για τα αντιαεροπορικά, ξεπρόβαλε μόνος και άρχισε να απομακρύνεται από το χάος με μεγάλη ταχύτητα.

Τρεις χιλιάδες πόδια: Ο αέρας γύρω του άρχισε να σφυρίζει και τα φτερά να δονούνται επικίνδυνα. Κανονικά εδώ θα άφηνε το φορτίο του αλλά έπρεπε να συνεχίσει.

Δύο χιλιάδες εξακόσια πόδια: Η ταχύτητα που ανέπτυξε ήταν μεγαλύτερη από αυτή που μπορούσε να δείξει το κοντέρ. Ο δείκτης ελάχιστης ταχύτητας άναψε.

Δύο χιλιάδες πόδια: Ο πύργος φαινόταν λεπτομερώς και επιβλητικός, με όλη του την μουντή γοητεία. Τα αντιαεροπορικά κανόνια δεν προλάβαιναν να τον σκοπεύσουν. Ήταν στη "ζώνη".

Χίλια τριακόσια πόδια: Τράβηξε μια ανάσα. Κοίταξε μια τελευταία φορά από το σκοπευτήριο. Ένα τμήμα της εισαγωγής του αεροπλάνου και κομμάτια από τα φτερά άρχισαν να ξηλώνονται αλλά πλέον ήταν κοντά.

Εννιακόσια πόδια: Πατά την σκανδάλη, αφήνει την βόμβα.

Οχτακόσια πενήντα πόδια: Τραβά με όλη του την δύναμη το μοχλό για να επανέλθει το αεροπλάνο παράλληλα με το έδαφος. Τα αερόφρενα ξηλώθηκαν αμέσως μόλις αναπτύχθηκαν.

Τριακόσια πόδια: Νιώθει τον σκελετό να κάμπτεται επικίνδυνα καθώς το γυαλί του πιλοτηρίου ραγίζει.

Διακόσια πόδια: Νιώθει τις αισθήσεις του να φεύγουν, το σώμα του παραλύει. Ηλώσεις εκτοξεύονται, η μία τραυματίζοντάς τον στο πόδι.

Εκατό πόδια: Το αεροπλάνο οριζοντιώνεται.

Πετούσε λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος με εξωφρενική ταχύτητα. Ανάμεσα σε συντρίμμια, νεκρά δένδρα και τους πύργους, προσπαθώντας να μην συγκρουστεί κάπου. Σύντομα το αεροπλάνο ηρέμησε και άρχισε να αποκτά ύψος. Είχε ήδη αρχίσει να απομακρύνεται από το αμυντικό σύμπλεγμα, όταν κοιτώντας πίσω του έβλεπε τον στόχο του να κατεδαφίζεται. Μια λαμπρότατη λάμψη, διαχέονταν ανάμεσα από μεγάλα τμήματα σκυροδέματος που εκτοξευόταν μακριά, ενώ ξεπρόβαλλε ένα φωτεινό μανιτάρι καπνού και σκόνης.