Ψυχές από Ατσάλι [Το ταξίδι στο βορρά, τόμος Α'] της Μαρίας Γκοσιμίδα

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

Τίτλος: Ψυχές από Ατσάλι [Το ταξίδι στο βορρά, τομος Α']
Συγγραφέας: Μαρία Γκοσιμίδα
Εκδόσεις: Συμπαντικές Διαδρομές
Ημ. έκδοσης: 10/4/2017
ISBN: 9789606070617
Σελίδες: 480

♦

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Μία προφητεία... Δύο θεϊκά σπαθιά... Οχτώ θεϊκοί γιοι... Χιλιάδες τυχοδιώκτες... Ο πολύχρονος, καταστροφικός εμφύλιος του Βορρά έχει λάβει τέλος για παραπάνω από μισό αιώνα, έχοντας αφήσει όλες τις χώρες του κόσμου διχασμένες... Οι καιροί ειρήνης έχουν αποδυναμώσει τους θεούς του Πολέμου, οι οποίοι θα διεκδικήσουν την παλιά τους δύναμη με κάθε κόστος... Δύο θρυλικά σπαθιά, φτιαγμένα από θεϊκά χέρια και μαγικό ατσάλι, προσφέρουν ασυναγώνιστη δύναμη στους κατόχους τους, ικανή να αντιταχθεί στους ίδιους τους θεούς. Οι προφήτες μίλησαν, και χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τις πατρίδες τους για να τα αναζητήσουν, ποθώντας την απόλυτη δύναμη... Όμως οι θεοί δεν είναι διατεθειμένοι να τους βοηθήσουν... Ούτε οι καταραμένοι γιοί της θεάς του Πολέμου, τους οποίους η προφητεία θέλει νεκρούς...
Γεμάτοι πάθη, φιλοδοξίες, ηρωισμό και γενναιότητα, οι ήρωες της ιστορίας θα παλέψουν με νύχια και με δόντια, μέχρι να επικρατήσει ο ισχυρότερος όλων τους...

♦

ΚΡΙΤΙΚΗ

Το αναγνωστικό μου κάλεσμα αυτή τη φορά με έφερε στο πρώτο μυθιστόρημα της Μαρίας Γκοσιμίδα, το οποίο εκδόθηκε το 2017. Δεν θα κρύψω το γεγονός πως σε αρκετές περιπτώσεις οι περιπέτειες των πρωταγωνιστών μου θύμισαν τον Τρωϊκό Πόλεμο και την Οδύσσεια.

Το πρώτο 1/3 του βιβλίου είναι αρκετά ενδιαφέρον και μας παρουσιάζει την πλούσια κοσμοπλασία, τι διακυβεύεται, αλλά και τον πρώτο χαρακτήρα μας. Πραγματικά τελείωσα γρήγορα τις πρώτες 150 σελίδες. Ο πρώτος ήρωας και η ιστορία του μου φάνηκε διασκεδαστική, το ίδιο και το ντουέτο της Ίγκρα και Μύρρας. Υπήρχαν αρκετά cliffhangers και τρόπαια ώστε να με κρατήσουν να συνεχίσω. Η δράση, και η γρήγορη αλλά όχι κουραστική ανάπτυξη των χαρακτήρων, είναι καλή και ο λόγος προσεγμένος.

Δυστυχώς, μετά το πρώτο 1/3 του βιβλίου οι χαρακτήρες γίνονται τόσοι πολλοί και είναι αδύνατο να τους συγκρατήσεις. Για ένα βιβλίο περίπου 500 σελίδων θα περίμενες κάποιοι από αυτούς να συναντώνται κάπου ή κάπως, η πράξη του ενός να επηρεάζει τον άλλο. Αντ' αυτού, οι χαρακτήρες της ιστορίας περιφέρονται στον κόσμο χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος, χωρίς να οδηγούν ή να επηρεάζουν την πλοκή, ή τουλάχιστον αυτό γίνεται τόσο αργά που δεν παρατηρείς κάποια πρόοδο. Εισάγονται ακατάπαυστα νέοι ήρωες από την μέση της πλοκής και μετά, χωρίς να δίνεται κάποιο ίχνος για τον ρόλο τους ή πως συμβάλουν στην συνολική εξέλιξη της ιστορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι παλαιστές και η Ιλεανώρε, που ακόμη και αν τους αφαιρούσες εντελώς από την ιστορία, η πλοκή και η πρόοδος της δεν θα επηρεαζόταν στο ελάχιστο. Ιδιαίτερα προς το τέλος του τρίτου μέρους του βιβλίου, οι διάλογοι και οι συμπεριφορές των χαρακτήρων φαίνονται ακόμη πιο αφύσικοι και πρόχειροι, λες και μιλάνε έφηβοι σε παρέα ή πλακώνονται στον περίβολο του σχολείου, παρά ότι αναφέρονται σε βασιλείς και θεούς.

Σπουδαία κοσμοπλασία που θυμίζει έργα του Ομήρου, αδύναμοι χαρακτήρες και κενά στην πλοκή, παρόλα αυτά μπορεί να διαβαστεί με λίγη υπομονή.

Συνοψίζοντας: Με λίγα λόγια η κοσμοπλασία είναι πλούσια και ενδιαφέρουσα, αλλά οι αδύναμοι χαρακτήρες και η ανούσια περιφορά τους στον κόσμο δεν φαίνεται να εξυπηρετεί την πλοκή. Το αποτέλεσμα ήταν τα τελευταία 2/3 του βιβλίου να τα διαβάσω περισσότερο από επιμονή για το τελειώσω, παρά για να δω που οδηγεί η ιστορία. Ενώ δόθηκε αρκετή προσοχή από την συγγραφέα στο πρώτο μέρος, υπάρχει συνεχώς φθορά από ένα σημείο και μετά, που σε δυσκολεύει να τελειώσεις το βιβλίο. Αυτό με κάνει επιφυλακτικό στο αν θα διάβαζα το δεύτερο μέρος της σειράς (σ.σ. το 2ο βιβλίο δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη).