"Αγαλήνευτα Βάθη", Μιχάλης Δαγκλής

Συγγραφέας: Μιχάλης Δαγκλής
Τίτλος: Αγαλήνευτα Βάθη
Εκδόσεις: Ωκεανίδα
Ημερομηνία έκδοσης: 27/8/2018
Σελίδες: 352

Ένας σφουγγαράς από την Κρήτη παλεύει να σώσει ένα αγαπημένο του πρόσωπο από μια αρρώστια. Όταν έρχεται η ώρα της ανάδυσης όμως το σχοινί που θα τον σήκωνε παραμένει ασάλευτο και εκείνος παγιδευμένος στον βυθό...
Κάποιος νεαρός απαντά σε αγγελία για εργασία κατά την καλοκαιρινή σεζόν, στον φάρο μιας ξεχασμένης νησίδας των βόρειων Σποράδων. Πέρα όμως από τη ζεστή φιλοξενία των ντόπιων και την εύκολη δουλειά, καραδοκεί και κάτι άλλο στον φάρο, κάτι που περίμενε καιρό...
Ο Μενέλαος είναι ένας λαογράφος που ταξιδεύει στα όμορφα Καλάβρυτα. Επιθυμεί να συλλέξει υλικό για ένα τραγικό συμβάν που διαδραματίστηκε εκεί στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η έρευνά του όμως τον οδηγεί στην καρδιά μιας φολκλόρ δεισιδαιμονίας, μέρος της οποίας κινδυνεύει να γίνει και ο ίδιος...
Μια νεαρή κτηνίατρος καλείται επειγόντως από έναν κτηνοτρόφο της Θεσσαλίας προκειμένου να ελέγξει την ασυνήθιστη συμπεριφορά των βοοειδών του.Η διάγνωση σύντομα εξελίσσεται σε έναν παγωμένο εφιάλτη...
Ένας αποφασισμένος διαρρήκτης εισβάλλει σε ένα παλιό αρχοντικό του Πειραιά για μια εύκολη μπάζα. Μέχρι που ανακαλύπτει περισσότερα από όσα θα ήθελε...

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Υπάρχουν φορές που κάποια βιβλία πρέπει να τα αφήνεις να κάνουν τον κύκλο τους πριν καταπιαστείς με αυτά, είτε για να τα διαβάσεις, είτε για να γράψεις την άποψη σου. Πολύ σημαντικότερο δε -ειδικά το δεύτερο- μιας και έχοντας διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο, καταθέτεις την άποψη ανεπηρέαστος και περισσότερο κατασταλαγμένος από τα όποια σχόλια και κριτικές που κυκλοφορούν τον πρώτο καιρό της έκδοσης του. Μια τέτοια περίπτωση λοιπόν είναι και το "Αγαλήνευτα Βάθη", μια συλλογή πέντε ιστοριών τρόμου του Μιχάλη Δαγκλή, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα.

Σαν αναγνώστης δεν μπορώ να πω ότι ο τρόμος, σαν λογοτεχνικό είδος, είναι αυτό που κυριαρχεί στο σύνολο των αναγνωστικών μου επιλογών, έχοντας όμως φυσικά διαβάσει αρκετούς συγγραφείς που καταπιάνονται με αυτό. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να αγοράσω με πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον το "Αγαλήνευτα Βάθη" και να διαβάσω τις ιστορίες που ο συγγραφέας μας παρουσιάζει στις σελίδες του.

Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο ο τρόμος (τόσο κυριολεκτικά, αλλά και με μία πιο ευρεία έννοια) είναι το συνδετικό στοιχείο μεταξύ των ιστοριών, δοσμένο με ένα πολύ ενδιαφέρον και έξυπνο τρόπο, όπως απεικονίζεται μέσα στις πέντε ιστορίες του, και αυτό εξαιτίας της ποικιλομορφίας που τις χαρακτηρίζει. Καταρχάς, να ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι και οι πέντε ιστορίες διαδραματίζονται στον ελληνικό χώρο, οπότε αν περιμένετε κλισέ στοιχεία που έχουμε συνηθίσει, επηρρεασμένα από βιβλία τρόμου ξένων λογοτεχνών, μάλλον ατυχήσατε! Και ίσως αυτό είναι που κάνει το βιβλίο τόσο ενδιαφέρον. Ο γνώριμος ελληνικός χώρος, η νοοτροπία των πρωταγωνιστών, οι κάτοικοι των περιοχών στις οποίες οι ιστορίες διαδραματίζονται, θα σας κάνουν να δεθείτε άμεσα με την μυθοπλαστικό περιβάλλον που ο συγγραφέας προσπαθεί να απεικονίσει. Οι ιστορίες εκτυλλίσονται στην ελληνική επικράτεια, με τις τέσσερις από τις πέντε να λαμβάνουν χώρα σε επαρχιακές περιοχές (ηπειρωτικές και νησιωτικές) και μία, αυτή που κλείνει το βιβλίο, να διαδραματίζεται στο ελληνικό αστικό περιβάλλον.

Όπως είπα και παραπάνω και οι πέντε ιστορίες δίνουν στον αναγνώστη γερές δόσεις τρόμου, αγγίζοντας πολλά και διαφορετικά στοιχεία του λογοτεχνικού αυτού είδους. Μέσα στο βιβλίο θα συναντήσετε τον τρόμο που προκαλεί η αγωνία και η ένταση από την συμπεριφορά των ίδιων των χαρακτήρων, μέσα από τα βιώματα και τις συνθήκες στις οποίες ζουν, τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσαν, την σκληρότητα των πράξεων και την καχύποπτη, σχεδόν δαισιδαιμονική, αντίληψη των καταστάσεων για όσα συμβαίνουν στις κλειστές κοινωνίες τους. Με περιγραφές που θα σοκάρουν, που θα προβληματίσουν, που θα παίξουν με το μυαλό, που θα προκαλέσουν αποστροφή, συμπάθεια, λύπη, αγανάκτηση, θυμό για τους ήρωες των ιστοριών. Θα συναντήσετε στοιχεία τρόμου που θυμίζουν θρύλους που επικρατούν στην ελληνική -συνήθως- επαρχία, διαδόσεις, προκαταλήψεις, στοιχεία που συνθέτουν έναν υπερφυσικό τρόμο που παρατηρείται πολλές φορές ακόμα και μέσα στην ελληνική λαογραφία. Επίσης, θα έρθετε αντιμέτωποι με παράξενα όντα, με φρικιαστικές πρακτικές, με περίεργους ανθρώπους, με χαοτικές καταστάσεις, με μια μυθοπλασία που φαντάζει τόσο εξώκοσμη που ακροβατεί μεταξύ του υπερφυσικού, του απόκοσμου, του αστικού μύθου, μιας κρυμμένης ίσως πραγματικότητας που δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε. Τολμώ να πω πως όσο διάβαζα το βιβλίο, τα γεγονότα και η ατμόσφαιρα που αναδύονταν μέσα από αυτό με έκαναν να βιώσω πολλά και διαφορετικά συναισθήματα, με έβαλαν στην θέση των πρωταγωνιστών και μου δημιούργησαν πολλές εικόνες. Η αλήθεια είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις βιώσα μια "ενόχληση", μπαίνοντας σε μια διαδικασία αγχώδους κατάστασης, όντας αντιμέτωπος με την ίδια την ατμόσφαιρα του βιβλίου. Το "Αγαλήνευτα Βάθη" σε κερδίζει, αυτό είναι το πλέον σίγουρο, και σε αυτό βοηθάει το πόσο καλογραμμένο είναι το βιβλίο, η απρόσκοπτη ροή των ιστοριών, η πολύ σωστή χρήση της γλώσσας και φυσικά οι ενδιαφέρουσες περιγραφές!

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σταθώ σε μία συγκεκριμένη ιστορία. Αν και είχα αποφασίσει να μην σχολιάσω την κάθε μία ξεχωριστά, μου ήταν τελικά αδύνατο να μην ασχοληθώ με την συγκεκριμένη. Πρόκειται για την ιστορία "Κρύα Χνότα". Είναι η μικρότερη από τις πέντε ιστορίες του βιβλίου και η οποία κατάφερε να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι η περιοχή στην οποία διαδραματίζεται, το χωριό Μεσενικόλας Καρδίτσας και όπως είναι λογικό, το να διαβάζεις μια ιστορία που τα γεγονότα λαμβάνουν χώρα σε μια περιοχή της ιδιαίτερης πατρίδας σου, είναι ένας λόγος να "κολλήσεις" λίγο παραπάνω. Ο δεύτερος, και πιο ουσιαστικός, είναι η ίδια η γραφή του συγγραφέα. Στην συγκεκριμένη ιστορία, χωρίς αυτό να μειώνει σε καμία περίπτωση την ποιότητα των υπολοίπων του βιβλίου, ανακάλυψα την δυναμικότητα της διήγησης και της συγγραφικής ικανότητας του Μιχάλη Δαγκλή. Δεν πρόκειται να διαβάσεις τίποτα το υπερφυσικό, δεν θα έρθεις αντιμέτωπος με απόκοσμα πλάσματα. Δεν θα βρεθείς καν σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από στοιχεία μυθοπλασίας. Όλα είναι δοσμένα τόσο "επίγεια", τόσο προσιτά, με τρόπο ρεαλιστικό, με απτά στοιχεία και δεδομένα. Όμως το αίσθημα του φόβου και της αγωνίας, της κλειστοφοβικής, αποπνικτικής αυρας που σε περιβάλλει καθώς διαβάζεις την ιστορία, αλλά και η απόγνωση μέσα στην οποία σε "βουτάει" κλείνοντας το κεφάλαιο, είναι τα στοιχεία που θα νιώσεις και θα σε κάνουν να εκτιμήσεις τις δυνατότητες του συγγραφέα!

Αν σας αρέσει η λογοτεχνία τρόμου, ανεξάρτητα αν είστε εξοικειωμένοι ή όχι με το είδος, διαβάστε το συγκλονιστικό "Αγαλήνευτα Βάθη" και βουτήξτε στις σκοτεινές πτυχές των ιστοριών μιας ελληνικής κοινωνίας, δοσμένης από μια διαφορετική ματιά!