“Οι Πλανευτές” & “Ο Επισκέπτης” της Αργυρώς Χαρίτου

Όσοι ασχολούνται με το ελληνικό φανταστικό είναι βέβαιο πως το όνομα της συγγραφέως φαντασίας Αργυρώς Χαρίτου τους είναι γνώριμο, μιας και είναι από τα ενεργά μέλη της κοινότητας και  φυσικά μια δημιουργός που έχει ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια. Το έργο της μου κίνησε το ενδιαφέρον, γνωριστήκαμε, διάβασα τα βιβλία της, οπότε θεώρησα πως ήρθε πια η στιγμή να σας τα παρουσιάσω και να μοιραστώ τις εντυπώσεις μου μαζί σας.
 

Οι Πλανευτές, το πρώτο εκδοθέν έργο της, από τις εκδόσεις Momentum, είναι ένα βιβλίο που απευθύνεται στους αναγνώστες των fantasy romance μυθιστορημάτων, ακολουθώντας τα πρότυπα του δημοφιλούς σειράς βιβλίων Twilight saga.

Η βασική πλοκή ακολουθεί τον πόλεμο μιας φατρίας πλασμάτων με υπερφυσικές δυνάμεις, τους Πλανευτές, με τους διαβόητους Νεφελίμ. Αρχαίοι μύθοι και σύγχρονη πραγματικότητα εμπλέκονται μεταξύ τους σχηματίζοντας μια ακολουθία γεγονότων με συνεχείς κινδύνους και ανατροπές.

Η έμφαση της ιστορίας στο συγκεκριμένο έργο δίνεται στους χαρακτήρες, παρουσιάζοντας ήρωες που είναι ανθρώπινοι και ασυνήθιστοι συνάμα. Είναι όλοι εξαιρετικά ενδιαφέροντες και σε ωθούν να νοιαστείς γι’ αυτούς. Το ρομαντικό στοιχείο βρίσκεται στο επίκεντρο, (ειδικά στο πρώτο μισό του βιβλίου), είναι η άγκυρα γύρω από την οποία χτίζεται ολόκληρη η πλοκή. Βρήκα την κοσμοπλασία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα –πάντα ήθελα να διαβάσω μια ιστορία με Νεφελίμ και έκπτωτους Αγγέλους. Πιστεύω πως ήταν ένα από τα δυνατότερα σημεία του έργου και είμαι της άποψης πως δύσκολα θα απογοητεύσει το κοινό στο οποίο απευθύνεται.

Στη Νέα Υόρκη του σήμερα ζει ανάμεσα στους θνητούς μια αρχαία φατρία με υπερδυνάμεις, οι Πλανευτές: Αλλάζουν μορφές για να ζουν στην αφάνεια και για να τραφούν. Τώρα όμως καλούνται να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο και να πάρουν μέρος σε έναν πόλεμο που άρχισε χιλιετίες πριν. Αντίπαλός τους, η πανίσχυρη Νεφελίμ που παρακολουθεί κάθε τους κίνηση με τις μαγικές της δυνάμεις. Ο θνητός Έντριαν και η Πλανεύτρα Γιασμίν θα πρέπει να θυσιάσουν πάρα πολλά, πολλά περισσότερα από τον έρωτα ανάμεσά τους που δεν μπορούν να ζήσουν, για να κερδίσουν έναν πόλεμο που δεν ξεκίνησαν αλλά πρέπει να τελειώσουν...

Η συγγραφέας δημιουργεί μια κοσμοπλασία που συνδυάζει τους αρχαίους μύθους με τη σύγχρονη πραγματικότητα και μας αφηγείται μια πρωτότυπη ιστορία επικής φαντασίας με συνεχείς ανατροπές, όπου οι ήρωες αγωνίζονται για έναν καλύτερο κόσμο: έναν κόσμο όπου η αγάπη μπορεί να έχει μια ευκαιρία...

-Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου-

Σε γενικές γραμμές, ήταν ένα βιβλίο που μου κράτησε καλή συντροφιά. Σε σημεία είναι βαθιά συναισθηματικό, ενώ οι ωραίες –και πρωτότυπες- ιδέες δεν λείπουν (όπως για παράδειγμα το ιδιαίτερο χάρισμα του Τζον ή μια σκέψη που έκανε ο Έντριαν πως η λάμψη της αστραπής ίσως είναι ένας έκπτωτος Άγγελος πέφτει στη γη). Τεχνικά, θέλω να επισημάνω πως το βιβλίο είναι άψογο. Η γραφή είναι όμορφη, καθαρή. Η αφηγηματική ροή είναι για σεμινάριο και η χρήση του Ενεστώτα γίνεται με φυσικό τρόπο, δίχως να ξενίζει. Επιτυγχάνεται η πρόθεση της συγγραφέως να μεταδώσει την αίσθηση του επείγοντος, αλλά και της αμεσότητας που χαρίζει η σύγχρονη εξέλιξη των γεγονότων. Επιπρόσθετα, δε βρήκα πουθενά άλματα λογικής ή βιασύνες στην πλοκή. Υπάρχουν σκηνές που είναι πολύ δυνατές (όπως λόγου χάρη το πρώτο θανατηφόρο περιστατικό) αλλά και αρκετές στις οποίες η συγγραφέας με αιφνιδίασε ευχάριστα. Το σπουδαιότερο στοιχείο του βιβλίου, όμως, είναι οι χαρακτήρες. Ήταν σωστά σκιαγραφημένοι. Είναι πειστικοί και ανθρώπινοι. (Τον Έντριαν, μόνο, θεώρησα υπερβολικό σε κάποιες αντιδράσεις του). Αγαπημένοι μου ήταν ο Γιότνερ, η Αναέλ και η Γιασμίν.

Στα στοιχεία που θα ήθελα να δω διαφορετικά, τώρα. Το ομολογώ, δεν είμαι από τους πιο ένθερμους οπαδούς της πρωτοπρόσωπης αφήγησης. Ήταν λίγο αποπροσανατολιστικό να παρακολουθώ τη συχνή εναλλαγή στις οπτικές γωνίες. Θα ήταν σίγουρο προτιμότερο, για μένα, η μέθοδος αφήγησης να ήταν η τριτοπρόσωπη αφήγηση που είναι πιο αποστασιοποιημένη. Ένα δεύτερο που ήθελα να επισημάνω είναι η έμφαση που δόθηκε στους διαλόγους και στις σκέψεις, με αποτέλεσμα οι περιγραφές να είναι ελάχιστες. Τα γεγονότα εξελίσσονται στη Νέα Υόρκη, στη Γερμανία, στη Ρωσία και στην Ιορδανία και πραγματικά δε βλέπουμε παρά μόνο λίγες εικόνες. Γενικά μεγάλος όγκος της κοσμοπλασίας δίνεται μέσω αφήγησης και δεν βιώνουμε τα γεγονότα. Οι διάλογοι υπερκαλύπτουν το διηγηματικό στοιχείο και κλέβουν την παράσταση, με αποτέλεσμα να βαραίνει το κείμενο με πολλές πληροφορίες που είναι δύσκολο να αφομοιωθούν. Επίσης, σε αυτή την αίσθηση έρχεται να προστεθεί και ο μεγάλος αριθμός των χαρακτήρων, που είναι απαραίτητο να περάσει ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα για να τους συνηθίσεις και να τους αποτυπώσεις στο μυαλό σου.

Σε γενικές γραμμές το βιβλίο, όπως όλα τα βιβλία, έχει τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία. Είναι ένα γνήσιο paranormal fantasy μυθιστόρημα που θεωρώ πως θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του είδους. Κι αυτό, κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι η μόνη πληροφορία που χρειάζεται κανείς για να απολαύσει την ιστορία που έπλασε η συγγραφέας.
 

Μετά από την πρώτη επαφή με τη δουλειά της Αργυρώς Χαρίτου, όπου επιβεβαιώθηκε η πεποίθηση που είχα πως τα κείμενά της είναι έργα δουλεμένα με μεράκι και φροντίδα, γεννήθηκε μέσα μου η επιθυμία να διαβάσω και το επόμενο βιβλίο της Ο Επισκέπτης, επίσης από τις εκδόσεις Momentum.

Όπως στους Πλανευτές, έχουμε κι εδώ ένα βιβλίο που ανήκει στο είδος του romance fantasy. Στον Επισκέπτη, όμως, η πλοκή είναι εστιασμένη -κυρίως- γύρω από τη βασική μας ηρωίδα, την Άννα. Η Άννα είναι φωτογράφος και ζει στην Πράγα, ώσπου μια μέρα κάτι παράξενο συμβαίνει. Παράξενα όνειρα τη στοιχειώνουν. Οδηγείται σε απόκοσμους ονειρότοπους, ενώ μια αλλόκοτη παρουσία παρακολουθεί το κάθε της βήμα. Ένα πλάσμα με τη μορφή ανθρώπου παρουσιάζεται μπροστά της και τη σαγηνεύει, ωθώντας την να ανακαλύψει μυστικά που κρύβει η ψυχή της. Μαγεύει τις σκέψεις της και ταυτόχρονα ξυπνά το σκοτάδι που καραδοκεί μέσα της.

Όλη η ουσία του μυθιστορήματος είναι η εξής θεματική: τι θα γινόταν αν ερωτευόσουν ένα πλάσμα των ονείρων σου; Ένα πλάσμα επικίνδυνο και σαγηνευτικό συνάμα; Θα αφηνόσουν στο συναίσθημα; Θα θυσίαζες τα πάντα για τον έρωτα ή μήπως θα ωθούσες τον εαυτό σου να ξυπνήσει στη βολική, γνώριμη, ασφαλή πραγματικότητα;

Νομίζω πως δεν χρειάζεται να σχολιάσω το γεγονός πως ως κεντρικό θέμα είναι άκρως ενδιαφέρον. Παίζει με το μυστήριο, με το πάθος, με την επικίνδυνη πλευρά του έρωτα, αλλά και με γνώριμες θεματικές της φανταστικής λογοτεχνίας όπως αλλόκοσμες παρουσίες, υπερφυσικές δυνάμεις, ονειρώδεις κόσμοι και υπερβατικές απειλές. Είμαι απόλυτα βέβαιος πως οι οπαδοί του είδους θα εκτιμήσουν τη δουλειά που έχει πέσει στο στήσιμο της πλοκής.

Τεχνικά, οφείλω να τονίσω πως είναι από τα πιο σφιχτοδεμένα κείμενα που έχω διαβάσει σε μυθιστόρημα Ελληνίδας δημιουργού. Στρωτή ροή, άρτιος λόγος, οι πληροφορίες δίνονται σε σωστές δόσεις, το σασπένς χτίζεται σταδιακά δίχως βιασύνη αλλά και χωρίς περιττές καθυστερήσεις. Είναι παράδειγμα προς μίμηση, άσχετα αν η ιστορία αγγίξει τον εκάστοτε αναγνώστη που θα της δώσει μια ευκαιρία. Είναι ολοφάνερη η δουλειά που έχει πέσει κι εγώ νιώθω πως πρέπει να αποδώσω τα εύσημα στη δημιουργό μας.

Όλοι επιθυμούν να ζήσουν μια δυνατή ιστορία αγάπης. Η Άννα, μια ταλαντούχα Ελληνίδα φωτογράφος που ζει στην Πράγα, δεν μπορούσε να φανταστεί όμως πόσο διαφορετική θα ήταν η δική της ιστορία με τον "Επισκέπτη", που τον ερωτεύεται παράφορα χωρίς να ξέρει ποιος είναι πραγματικά...

Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα βίωνε ζωντανά όνειρα σε τόπους απόκοσμους και μαγευτικούς, ούτε πως θα έρθει αντιμέτωπη με γεγονότα που θα την οδηγούσαν έως και 2.000 χρόνια πίσω στο παρελθόν της ανθρωπότητας.

Τα μυστήρια στη ζωή της Άννας πυκνώνουν και την οδηγούν σε οδυνηρές αποφάσεις, που θα αλλάξουν οριστικά όχι μόνο τη δική της ζωή και των αγαπημένων της προσώπων, αλλά και το μέλλον της Γης. Και θα πρέπει να απαντήσει στην πιο δύσκολη ερώτηση από όλες: Πόσα αξίζει να θυσιάσεις για τον έρωτα;

-Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου-

Το στοιχείο που προσωπικά με εντυπωσίασε και θέλω να σταθώ, εξαιρουμένου φυσικά του ρομαντικού στοιχείου που είναι άψογο, είναι η κοσμοπλασία. Ειλικρινά, με συνεπήρε. Έκανε τη φαντασία μου να οργιάζει. Είχε ένα σκοτεινό πνεύμα πλεγμένο μέσα της, μια βαριά αίσθηση απειλής που προκαλούσε δέος, και που μόνο με τον κοσμικό τρόμο μπορώ να τη συγκρίνω -χωρίς να είναι όμως.

Ο Γκραάχ-μα ήταν πολύ επιβλητικός. Οι ιδέες για τους Λιχαλ Αστάλ ήταν όμορφα δοσμένες, τα εξώκοσμα σκηνικά ιδιαίτερα ατμοσφαιρικά. Θα ήθελα να μαθαίναμε περισσότερα για κάποια κομβικά πρόσωπα της κοσμοπλασίας όπως η Μητέρα και η Αρμίνια, να βλέπαμε περισσότερο τον Ντράγκαλ, αλλά και να δίνονταν πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με το τι συνέβη στους Αρχαίους. Πιθανότατα, οι πληροφορίες αυτές να απαντηθούν στο μέλλον, ποιος ξέρει; Όμως ακόμα κι έτσι, με αυτά που όντως είδαμε, η φαντασία ρέει, τα πλάσματα και οι περιγραφές ήταν άκρως εντυπωσιακές κι ενδιαφέρουσες.

Μου άρεσε, επίσης, τόσο η εξέλιξη της ιστορίας αλλά και το πώς αυτή έληξε. Η Άννα ήταν η ιδανική πρωταγωνίστρια, η Μαρίζα συμπαθέστατη. Γενικά δεν υπήρξε χαρακτήρας που να μη μου άρεσε. Ήταν όλοι ιδανικοί στον ρόλο τους. Δεν βρήκα την παραμικρή παρασπονδία στον τρόπο που η δημιουργός έπλεξε την ψυχοσύνθεσή τους.

Κοντολογίς, ο Επισκέπτης είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσετε. Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία που πατάει σε ένα σαγηνευτικό και μυστηριακό υπόβαθρο, είναι ικανή να παρασύρει τη σκέψη σου δίχως να το καταλάβεις. Η πλοκή είναι υφασμένη με προσοχή και φροντίδα, η κοσμοπλασία είναι υπέροχη, οι χαρακτήρες ολοζώντανοι. Η γραφή σφιχτοδεμένη, με αυτοπεποίθηση, χωρίς θέματα συνέπειας ή άλματα λογικής. Νομίζω πως είναι ηλίου φαεινότερο πως δεν εντόπισα στοιχεία που να αξίζουν να αναφερθούν ως σφάλματα ή ως “στραβοτιμονιές” έστω.

Με λίγα λόγια: επενδύστε τον χρόνο σας άφοβα, είμαι σίγουρος πως δεν θα απογοητευτείτε!
 

Η Αργυρώ Χαρίτου γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας και ζει στο Κιλκίς με την οικογένειά της. Από μικρή ηλικία αποτύπωνε τις σκέψεις της στο χαρτί είτε με τη ζωγραφική είτε με τον γραπτό λόγο. Μεγαλώνοντας, την κέρδισε το γράψιμο: Στην αρχή ήταν η αποτύπωση των σκέψεών της, έπειτα οι φανταστικοί ήρωες που ήθελαν να πουν την ιστορία τους και την οδήγησαν στη συγγραφή του πρώτου της μυθιστορήματος. Είναι συνεργάτης του ηλεκτρονικού περιοδικού για τον τρόμο και το φανταστικό Nyctophilia.gr, όπου παρουσιάζει κριτικές βιβλίων και συνεντεύξεις με Έλληνες συγγραφείς. Διηγήματά της που έχουν διακριθεί σε διαγωνισμούς συγγραφής, υπάρχουν στα συλλογικά έργα: “Κόρες της Νύχτας” (2016), “Το Έπος της Φαντασίας: Αδιέξοδο” (2017).

Το 2019 κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Momentum, το πρώτο της μυθιστόρημα “Οι πλανευτές” ενώ το 2022 ακολουθεί το δεύτερο μυθιστόρημα της “Ο Επισκέπτης”.