Διαβάσαμε | "Tigana" του Guy Gavriel Kay

Διαβάσαμε | "Tigana" του Guy Gavriel Kay


Περιγραφή βιβλίου

Το TIGANA είναι η μαγική αφήγηση μιας σκλαβωμένης χώρας που παλεύει για την ελευθερία της. Χρόνια μετά την ερήμωση της πατρικής γης, μια χούφτα άντρες και γυναίκες ξεκινούν μια επικίνδυνη σταυροφορία: επιχειρούν να αποτινάξουν τους κατακτητές τους και να ξαναφέρουν στον κόσμο τη χαμένη λάμψη του λησμονημένου ονόματος της πατρίδας.

Πάνω σ’ ένα εξαιρετικής σύλληψης υπόβαθρο, έναν κόσμο ταυτόχρονα αισθησιακό και βάρβαρο, αυτό το αριστουργηματικό έπος ενός παθιασμένου λαού που κυνηγάει τ’ όνειρό του συναρπάζει με τον οραματισμό του και αλλάζει για πάντα τα σύνορα της λογοτεχνίας του φανταστικού.
 


Γράφει ο Κωνσταντίνος Αμβράζης

Θα πάμε αρκετά χρόνια πίσω, στο μακρινό 1990(!), τότε που ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς, o Guy Gavriel Kay, εκδίδει το μόλις δεύτερο του έργο με τον τίτλο “Τιγκάνα” (Tigana). Ερχόμενος με φόρα από το έπος της τριλογίας “Το Υφαντό της Φιόναβαρ” ο G. G. K, αλλάζει ελαφρώς το ύφος του και μας μεταφέρει σε μια εποχή που θυμίζει αναγεννησιακή Ιταλία. Η τοποθεσία είναι μια χερσόνησος, η χερσόνησος της Παλάμης (Palm). Κάτι σαν την Πελοπόννησο ένα πράγμα! Αυτή η χερσόνησος, λοιπόν, δέχεται επίθεση από δύο αυτοκρατορίες ταυτόχρονα, οι οποίες μοιράζουν τις περιοχές στη μέση προς αποφυγήν μεταξύ τους σύγκρουσης. Η αυτοκρατορία της Barbadior με τον πολέμαρχο Alberico καταλαμβάνει την δυτική χερσόνησο και η αυτοκρατορία της Yrgath με τον βασιλιά Brandin την ανατολική. Και οι δύο ηγέτες των κατακτητών είναι πανίσχυροι μάγοι, κάτι που κάνει την επικράτηση τους ακόμα πιο εύκολη, εκτός από μια επαρχία η οποία ονομάζεται Tigana η οποία, σαν άλλο γαλατικό χωριό, ακόμα αντιστέκεται. Έτσι ο βασιλιάς Brandin στέλνει τον πρωτότοκο γιο του να τελειώσει μια και καλή με αυτήν την ενόχληση θεωρώντας ότι δεν θα είναι και τόσο δύσκολο εγχείρημα. Όμως γίνεται το αναπάντεχο, η αυτοκρατορία της Yrgath θα βρει ισχυρή αντίσταση από τους υπερασπιστές της Tigana με αποτέλεσμα ο ίδιος ο γιος του βασιλιά να χάσει τη ζωή του. Ο βασιλιάς, τυφλωμένος από την απώλεια του γιου του θα κάνει κάτι τρομερό. Όλη του η οργή θα πέσει πάνω στην μικρή αυτή επαρχία, καταστρέφοντας σχεδόν τα πάντα και σφάζοντας ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Δε θα σταματήσει όμως εκεί. Χρησιμοποιώντας την τέχνη της μαγείας του θα κάνει ένα ξόρκι με το οποίο η Tigana θα ξεχαστεί από όλους τους κατοίκους της χερσονήσου, σαν να μην υπήρχε ποτέ και το όνομα της θα μπορεί να ακουστεί μόνο από τους ελάχιστους εναπομείναντες επιζώντες της σφαγής. Κανείς δε θα θυμάται ότι υπήρξε έστω και σαν όνομα η άλλοτε όμορφη αυτη επαρχία.

Όλα αυτά και σε συνδυασμό με την τυραννική κατοχή δεν θα αργήσουν να ξυπνήσουν τη φλόγα της αντίστασης και της απελευθέρωσης ενάντια και στις δύο αυτοκρατορίες!

Αυτά σε γενικές γραμμές για την πλοκή του βιβλίου χωρίς πολλά spoilers. Μια κλασική συνταγή θα έλεγε κανείς, μιας μάχης του καταπιεσμένου εναντίων του κατακτητή. Λάθος. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Ναι μεν έχουμε τους “καλούς” από τη μία μεριά που προσπαθούν να απελευθερωθούν από τον ζυγό της κατοχής τους και από την κατάρα της λήθης που έχει πέσει πάνω τους, αλλά με τα λάθη και τις αδυναμίες τους να είναι αρκετά έντονα! Από τη άλλη έχουμε δύο κακούς τους οποίους τον ένα λατρεύεις να μισείς και τον άλλο, ενώ ξεκινάς με μια απέχθεια εναντίον του, κάποια στιγμή, τα συναισθήματα σου αρχίζουν και μαλακώνουν και αρχίζεις και νοιώθεις μια συμπάθεια σε ένα βαθμό.
 


Artwork του Igor Kordej
 

Η πλοκή με τους χαρακτήρες είναι τόσο αριστοτεχνικά δεμένα μεταξύ τους, που σε κάποια σημεία μένεις με το στόμα ανοιχτό όταν βλέπεις που σε οδηγούν πολλά από τα plot twists του βιβλίου. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της γραφής του G.G. Kay, ειδικά σε αυτό το βιβλίο, είναι ότι ενώ μιλάει για μαγεία και ξόρκια η πραγματική μαγεία είναι αυτό που αισθάνεσαι διαβάζοντας το. Ζεις το κάθε συναίσθημα, την αγωνία, τον πόνο, την απελπισία, το μίσος, τη χαρά, την αγάπη τόσο έντονα σαν να είσαι εσύ αυτός που ζει στην πραγματικότητα όλα αυτά που διαβάζεις. Τώρα θα μου πείτε ότι αυτό κάνει το κάθε βιβλίο που διαβάζεις, αλλά πiστέψτε με, ο συγγραφέας εδώ το έχει πάει σε άλλο επίπεδο. Οι εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων γίνονται και δικές σου, οι σχέσεις μεταξύ τους είναι τόσο ζωντανές και το χτίσιμο των χαρακτήρων με τα θετικά τους και τα αρνητικά τους, δημιουργεί ένα υπέροχο αποτέλεσμα!

Φυσικά το βιβλίο εκτός από λογοτεχνικά άρτιο έχει και όλα αυτά τα στοιχεία που ψάχνουμε σε ένα βιβλίο fantasy. Έντονες σκηνές δράσης, μάχες, ένα σύστημα μαγείας που δεν έχει μια συγκεκριμένη δομή και παρόλο που δεν είναι τόσο έντονο, ταυτόχρονα είναι κιόλας! Έχουμε μύθους και μυθικά πλάσματα να εμφανίζονται σε κάποια σημεία του έργου που δένουν αρμονικά με την πλοκή και ένα κόσμο πολύ όμορφα γραμμένο χωρίς πολλές πολλές περιγραφές που να κουράζουν πιθανώς τον αναγνώστη, αλλά σε σωστές αναλογίες ώστε να μπορείς να ταξιδέψεις στον κόσμο που έπλασε για εμάς ο συγγραφέας. Ένας συγγραφέας που μπορεί να έχει χαρακτηριστεί ως slow burn, λόγω του αργού ρυθμού που έχει στα έργα του, αλλά όταν η ιστορία αρχίσει να τρέχει, νιώθεις ότι σε παρασέρνει ένας χείμαρρος που δε θέλεις να σταματήσει ποτέ!

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ένα εξαιρετικό βιβλίο που μας μιλάει για αξίες, για αισθήματα, για μνήμες, για τη δύναμη που κρύβει ο κάθε άνθρωπος μέσα του, με ένα τέλος που αφήνει έντονο το συναίσθημα της λύτρωσης αλλά και την αίσθηση ότι μόλις παρακολούθησες μια αρχαία ελληνική τραγωδία. Ένα high fantasy αφήγημα, που δεν πρέπει να λείπει από κανένα οπαδό της λογοτεχνίας του φανταστικού και όχι μόνο!