Αέναη Μάχη - Άνοδος, της Άννας Σπανογιώργου

Αέναη Μάχη - Άνοδος, της Άννας Σπανογιώργου

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΚΔΟΣΗΣ

Τίτλος: Αέναη Μάχη - Άνοδος
Συγγραφέας: Άννα Σπανογιώργου
Εκδόσεις: Πηγή
Ημ. κυκλοφορίας: 28/11/2018
Σελίδες: 352

ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Η Κάτια, μετρώντας τις πληγές της, προσπαθεί να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της και να πορευτεί στο δύσβατο μονοπάτι που ανοίγεται μπροστά της, με προορισμό την αναζήτηση των αγαπημένων της προσώπων. Κάθε βήμα μοιάζει αβέβαιο και ικανό να την οδηγήσει στον πάτο του γκρεμού των αμφιβολιών. Παράλληλα, σκοτεινοί υπερασπιστές και κουβαλητές φωτός, γνωστά και νέα πρόσωπα προσπαθούν να εκπληρώσουν τους δικούς τους σκοπούς. Αποκαλύψεις, συμμαχίες, συνομωσίες και ερωτήματα έρχονται στο προσκήνιο για να ξεμπλέξουν το κουβάρι των γεγονότων, ενώ ταυτόχρονα υφαίνουν έναν καινούργιο ιστό εξελίξεων.

Ένα είναι βέβαιο… Αυτή η μάχη δεν έχει τελειώσει ακόμη.

«…Και τώρα;
Τι θα κάνεις, Κάτια;
Πόνεσες, πάλεψες, έπεσες.
Μπορείς να μείνεις κάτω
ή να βρεις τον δρόμο για την Άνοδο…»

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Διαβάζοντας το πρώτο μέρος της Αέναης Μάχης – η Πτώση, ένα βιβλίο που συνδυάζει με επιτυχία φαντασία, μυστήριο, έρωτα, αγωνία, ενδοσκόπηση, σε ένα ώριμο και αινιγματικό σκηνικό, έμεινα με μια γλυκιά αίσθηση στο τέλος, αλλά και την επιθυμία να διαβάσω τη συνέχεια. Κάποιοι μήνες πέρασαν και στο προκείμενο διάστημα αρκετές φορές έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται για το πώς άραγε η συγγραφέας αποφάσισε να συνεχίσει την ιστορία. Η περίοδος της καραντίνας είχε και κάποια οφέλη, μας χάρισε πρόσθετο χρόνο ανάγνωσης, γεγονός που με οδήγησε στην απόφαση να αγοράσω το δεύτερο μέρος, να το διαβάσω και να σας το παρουσιάσω.

Η Αέναη Μάχη ΙΙ – Άνοδος ακολουθεί το ίδιο μοτίβο στο στυλ διήγησης, εξελίσσοντάς το όμως σε κάθε τομέα.

Μου άρεσε πολύ το δεύτερο μέρος της σειράς. Σε γενικές γραμμές βρήκα το βιβλίο ιδιαίτερα καλογραμμένο και με πλούσιο λεξιλόγιο. Η πρόζα της συγγραφέως ήταν άψογη. Μεστή, άρτια, συγκροτημένη και εξαιρετικά συμπαγής. Και στο πρώτο μέρος ήταν καλαίσθητη και στιβαρή, επίσης, όμως είμαι της άποψης πως η εμπειρία που αποκτήθηκε στο διάστημα μεταξύ των δυο βιβλίων ωφέλησε το δεύτερο μέρος, κάτι που θεωρώ πως αποδίδει πρόσθετη αξία σε ολόκληρη τη σειρά.

Εκτίμησα ιδιαίτερα τα γνωμικά ενδοσκόπησης και τις φιλοσοφικές ρήσεις που συχνά πυκνά έκαναν την εμφάνισή τους, πέραν της αρχής των κεφαλαίων. Μου άρεσε ιδιαίτερα η εμβάθυνση σε όλους τους χαρακτήρες και το γεγονός πως η Άννα Σπανογιώργου αφιέρωσε το δεύτερο μέρος (ουσιαστικά) στο να γνωρίσει ο αναγνώστης την αντίπαλη παράταξη. Εκτίμησα επίσης το γεγονός πως τα ψήγματα κοσμοπλασίας που παρουσιάζονται στο βιβλίο εξακολουθούν να έχουν έναν αέρα μυστηρίου χωρίς να αποσυντονίζουν. Φαντασία και μυστήριο εμπλέκονται όμορφα, και σε συνδυασμό με την προσεγμένη ανάπτυξη των χαρακτήρων, παρουσιάζεται ένα σφιχτοδεμένο σύνολο, στο οποίο εμείς οι αναγνώστες γινόμαστε μάρτυρες ενός ασταμάτητου, γεμάτου έριδες πολέμου μεταξύ οντοτήτων με αμιγώς ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Γενικώς και τα δυο βιβλία της Αέναης Μάχης χαρακτηρίζονται από την έμφαση στις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων, κάτι που η συγγραφέας δείχνει να τα καταφέρνει περίφημα, αποδεικνύοντας με εμφατικό τρόπο πως βρίσκεται στο στοιχείο της στο συγκεκριμένο ζήτημα. Αν σας αρέσει να διαβάζετε ιστορίες που επικεντρώνονται στο συναίσθημα, και στις οποίες η βασική πλοκή ξετυλίγεται μέσα από τα μάτια ενός ή και περισσοτέρων πρωταγωνιστών, είμαι σίγουρος πως θα απολαύσετε τη συγκεκριμένη σειρά βιβλίων.

Στα αρνητικά στοιχεία που εντόπισα στο βιβλίο τώρα, πάντα σύμφωνα με την προσωπική μου γνώμη, είναι πως υπάρχουν αρκετοί δευτερεύοντες χαρακτήρες αναλογικά με το μέγεθος του βιβλίου. Κάπου ο αναγνώστης –στην αρχή κυρίως– δυσκολεύεται να τους θυμάται όλους. Δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα το γεγονός αυτό, όντας εξοικειωμένος με τα βιβλία φαντασίας που συνηθίζουν να έχουν έναν μεγάλο αριθμό πρωταγωνιστών και δευτερευόντων χαρακτήρων, απλά σκέφτηκα να το επισημάνω για εκείνους που επιζητούν την οπτική παγιωμένη σε 2-3 ή 4 χαρακτήρες το πολύ. Επιπρόσθετα, μετά τη μέση του βιβλίου, ομολογώ πως μου έλλειψε λίγο η δράση... κάποιο γεγονός που θα έξαπτε τη φαντασία μου και θα χάριζε σασπένς στην αναγνωστική εμπειρία. Αντιλαμβάνομαι πως η συγγραφέας κρατούσε την κλιμάκωση για το τέλος, κάτι που είναι απολύτως θεμιτό για το δεύτερο μέρος μιας τριλογίας που σκοπό έχει να παρουσιάσει τους εχθρούς της αντίπαλης παράταξης μιας αέναης σύγκρουσης που μαίνεται δίχως η ανθρωπότητα να γνωρίζει το παραμικρό, όμως δεν το κρύβω πως θα ήθελα να είχαμε οδηγηθεί εκεί μέσω μιας πιο... οδυνηρής αλληλουχίας γεγονότων που θα μας έκανε να αγωνιούμε για την τύχη της πρωταγωνίστριας (πέρα από την εσωτερική αγωνία, βέβαια, για το πού ακριβώς βρίσκονται ορισμένοι βασικοί χαρακτήρες της σειράς-ονόματα δεν λέμε). Βέβαια, αυτή η επισήμανση έγκειται στη σφαίρα του προσωπικού γούστου, οπότε αφήνω την τελική κρίση πάνω σας. 

Η ουσία είναι πως η Άνοδος είναι ένα άρτιο –και εξαιρετικά καλαίσθητο βιβλίο– με προσεγμένη γραφή που δεν πρόκειται να απογοητεύσει όσους και όσες το τιμήσουν. Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε αναγνώστες και αναγνώστριες που εκτιμούν την εμβάθυνση στον εσωτερικό κόσμο των χαρακτήρων και νοιάζονται για τις μεταξύ τους σχέσεις, αλλά και το πού αυτές δύναται να οδηγήσουν. Επομένως θεωρώ πως, ως τίμιο και καλοδουλεμένο ανάγνωσμα, αξίζει τον χρόνο ανάγνωσης, και πιστεύω πως θα σας ικανοποιήσει αν επιλέξετε να το διαβάσετε.

Η Άννα Σπανογιώργου γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοχό Θεσσαλονίκης, όπου ζει με την οικογένειά της μέχρι σήµερα. Έχει σπουδάσει στο τµήµα Εµπορίας και Διαφήµισης στη Θεσσαλονίκη, µε εξειδίκευση στον τοµέα των πωλήσεων. Η ενασχόλησή της µε τον γραπτό λόγο την οδήγησε αρχικά στη στιχουργία, µε την οποία εκφράζει αναζητήσεις και ανησυχίες μέσα από το πρίσµα της φαντασίας, κυρίως στην αγγλική γλώσσα. Αργότερα, η ιδέα της συγγραφής εξελίχθηκε ως µία επιπλέον πτυχή της δηµιουργικότητάς της, γεγονός που την οδήγησε στην ολοκλήρωση του πρώτου της μυθιστορήματος «Αέναη μάχη: Η πτώση» (βιβλίο 1), Εκδόσεις Πηγή (2016). Το διήγημά της «Η σκιά» συμπεριλαμβάνεται στο συλλογικό έργο «Το έπος της φαντασίας: Αδιέξοδο» των Εκδόσεων iWrite (2017) που προέκυψε από τον διαγωνισμό του φεστιβάλ Fantasmagoria. Συμμετέχει στιχουργικά στα CD των Julian’s Lullaby “Dreaming of your fears” (2011, STF Records) & “Prisoner of Emotions” (Musica, 2016).